Page 46 - รายงาน ผลของการใช้ผลิตภัณฑ์ชีวภาพเพื่อเร่งการย่อยสลายตอซังข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ Effect of using biological products for accelerating the degradation of maize stubble

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

40

2) ผลิตภัณฑ์เอนไซม์เซลลูเลสแบบผงละลายน้ำ
จากการวิเคราะห์ค่ากิจกรรมเอนไซม์เซลลูเลสในผลิตภัณฑ์ จากการใช้สาร 5 ชนิด ได้แก่
มอลโตเดกซ์ตริน แล็กโทส สกิมมิลค์ ทรีฮาโลส และโพลีไวนิลไพโรลิโดน เป็นสารปกป้องเอนไซม์เซลลูเลส พบว่า
ค่ากิจกรรมเอนไซม์เซลลูเลสในผลิตภัณฑ์เริ่มต้นจากตำรับการทดลองที่ 1 การใช้มอลโตเดกซ์ตริน มีค่าสูงสุด

0.227 ยูนิตต่อมิลลิลิตร มีค่าไม่แตกต่างกันทางสถิติกับตำรับการทดลองที่ 5 โพลีไวนิลไพโรลิโดน มีค่า 0.222
ยูนิตต่อมิลลิลิตร แต่มีค่าสูงกว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (p < 0.01) เมื่อเปรียบเทียบกับตำรับ
การทดลองที่ 2 แล็กโทส สกิมมิลค์ และทรีฮาโลส ที่มีค่า 0.099 0.199 และ 0.119 ยูนิตต่อมิลลิลิตร เมื่อเก็บ
รักษาผลิตภัณฑ์ 1 - 5 เดือน มีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (p < 0.01) โดยตำรับการทดลองที่ 1

มอลโตเดกซ์ตริน 10 เปอร์เซ็นต์ เป็นสารป้องกันเอนไซม์เซลลูเลส มีค่ากิจกรรมเอนไซม์เซลลูเลสสูงสุดเมื่อ
เปรียบเทียบกับตำรับการทดลองอื่น ๆ เมื่อเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ 1 - 5 เดือน มีค่ากิจกรรมเอนไซม์เซลลูเลสลด
ลงตามระยะเวลาการเก็บรักษา 0.167 0.155 0.107 0.133 และ 0.110 ยูนิตต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ
มีค่าสูงสุดไม่แตกต่างกันทางสถิติกับตำรับการทดลองที่ 3 สกิมมิลค์ 10 เปอร์เซ็นต์ เมื่อผลิตภัณฑ์เก็บรักษา

1 - 5 เดือน มีค่าลดลงตามระยะเวลาการเก็บรักษา 0.155 0.149 0.108 0.137 และ 0.109 ยูนิตต่อ
มิลลิลิตร ตามลำดับ แต่มีค่าสูงกว่าตำรับการทดลองที่ 4 ทรีฮาโลส 10 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเก็บรักษาผลิตภัณฑ์
1 - 5 เดือน มีค่ากิจกรรมเอนไซม์เซลลูเลสลดลงตามระยะเวลาการเก็บรักษา 0.143 0.137 0.124 0.093

และ 0.057 ยูนิตต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ ตำรับการทดลองที่ 5 โพลีไวนิลไพโรลิโดน 10 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเก็บรักษา
ผลิตภัณฑ์ 1 - 5 เดือน มีปริมาณเอนไซม์เซลลูเลสลดลงตามระยะเวลาการเก็บรักษา 0.115 0.099 0.044 0.104
และ 0.067 ยูนิตต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ ขณะที่ตำรับการทดลองที่ 2 แล็กโทส 10 เปอร์เซ็นต์ เมื่อผลิตภัณฑ์
เก็บรักษา 1 - 5 เดือน มีค่ากิจกรรมเอนไซม์เซลลูเลสต่ำสุดเมื่อเปรียบเทียบกับตำรับการทดลองอื่น ๆ มีค่า
ลดลงตามระยะเวลาการเก็บรักษา 0.044 0.074 0.031 0.094 และ 0.098 ยูนิตต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ และ

ทุกตำรับการทดลองมีค่าลดลงอย่างต่อเนื่องจนถึง 7 เดือน แสดงให้เห็นว่า รูปแบบผลิตภัณฑ์เอนไซม์เซลลูเลส
มีเพียงการใช้มอลโตเดกซ์ตริน และสกิมมิลค์ เป็นสารป้องกันเอนไซม์เซลลูเลสที่สามารถรักษาสภาพเอนไซม์
เซลลูเลส ให้มีค่ามากกว่า 0.100 ยูนิตต่อมิลลิลิตร ได้นาน 5 เดือน และภายหลังการเก็บรักษา 6 เดือน

ค่ากิจกรรมเอนไซม์ในผลิตภัณฑ์มีค่าลดลงต่ำกว่า 0.100 ยูนิตต่อมิลลิลิตร (ภาพที่ 16 และตารางภาคผนวกที่ 3)