Page 186 - การกำหนดเขตการใช้ที่ดินสำหรับปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทย
P. 186
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
3-126
4) การกําหนดนโยบายบริหารจัดการข้าวในสต็อกของรัฐบาลไม่มีความชัดเจนทั้งด้านเวลา
และรูปแบบ การบริหารจัดการข้าวไม่เหมาะสมกับความต้องการของตลาดโลก (ปริมาณข้าวในสต็อกของ
รัฐบาลและภาคเอกชนมีผลต่อการต่อรองราคาซื้อขายข้าวจากประเทศผู้สั่งซื้อ เช่นกรณีสต็อกข้าว
ของรัฐบาลมีปริมาณข้าวในระดับสูงจะทําให้การต่อรองราคาซื้อข้าวไทยให้อยู่ในระดับตํ่าได้)
5) กลยุทธ์ของรัฐบาลด้านการตลาดไม่สามารถรักษาตลาดเดิมและเจาะขยายตลาดข้าวแห่งใหม่
6) ต้นทุนการผลิตข้าวและราคาส่งออกข้าวที่ตํ่ากว่าของประเทศคู่แข่งทําให้ประเทศไทย
ไม่สามารถแข่งขันได้ต้องเสียตลาดข้าวบางส่วนให้กับคู่แข่ง
7) ข้าวไทยถูกแอบอ้างโดยเฉพาะข้าวหอมมะลิจากบรรจุภัณฑ์ที่ระบุผลิตภัณฑ์และ
เครื่องหมายการค้าคล้ายคลึงข้าวหอมมะลิไทย นอกจากนี้ตราเครื่องหมายสินค้าข้าวหอมมะลิไทย
ยังไม่เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในบางประเทศ (แต่รู้จักข้าวหอมมะลิไทย) ทําให้ประเทศไทยสูญเสีย
ส่วนแบ่งการตลาดได้ง่าย
8) แผนยุทธศาสตร์และยุทธศาสตร์ข้าวไทยไม่ชี้ชัดและแยกแยะให้ชัดเจนระหว่าง
การช่วยเหลือชาวนาและการแข่งขันด้านธุรกิจ ข้าวชนิดใดที่สมควรมีราคาสูงและชนิดใดที่ควรมีราคาตํ่า
เพื่อเปิดโอกาสให้เอกชนสามารถแข่งขันในตลาดได้ตามกลไกการตลาดที่เปิ ดเสรีมากขึ้นและ
จะส่งเสริมอย่างไรเพื่อให้เกิดการแข่งขันหากไม่มีการกําหนดยุทธศาสตร์ข้าวให้ชัดเจนในวันข้างหน้า
ประเทศไทยจะไม่มีศักยภาพในการแข่งขันกับประเทศคู่แข่ง โดยเฉพาะประเทศเวียดนามที่สามารถ
เบียดแย่งตลาดข้าวไทยเกือบทุกชนิดได้แล้ว
9) การมีหน่วยงานและองค์กรหลายหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการเรื่องข้าว
ของประเทศไทย ทําให้ขาดเอกภาพด้านการดําเนินงาน การประสานงาน และการกําหนดนโยบาย
มาตรการต่างๆ อาจไม่ทันเหตุการณ์กับสภาวะการค้าและการตลาดทั้งในประเทศและต่างประเทศ
10) ประเทศผู้ผลิตและนําเข้าข้าวมีนโยบายขยายพื้นที่ปลูกข้าวเพื่อความมั่นคงด้านอาหารของ
ประเทศและปลูกข้าวพันธุ์ที่ให้ผลผลิตต่อไร่สูง เพื่อทดแทนการนําเข้าทําให้การค้าข้าวในตลาดโลกลดลง
11) กลุ่มประเทศผู้ผลิตข้าว เช่น ประเทศจีน เวียดนาม อินเดีย เมียนมาร์ กัมพูชา และลาว
มีพันธุ์ข้าวที่ปลูกเพื่อการส่งออกเป็นพันธุ์ลูกผสมที่ให้ผลผลิตสูง ทนทานต่อโรคพืช (ผลผลิตต่อไร่
ประมาณ 1-2 ตันต่อไร่)
12) คู่แข่งการผลิตและการค้าข้าวของประเทศไทยมีการพัฒนาพันธุ์ข้าวหอมและข้าวคุณภาพดี
อย่างต่อเนื่อง เช่น ประเทศจีน เวียดนาม และสหรัฐอเมริกา ซึ่งต่อไปจะทําให้ประเทศไทยสูญเสีย
ตลาดข้าวหอมได้ เนื่องจากประเทศคู่ค้าสามารถผลิตได้เองโดยเฉพาะประเทศจีนและ สหรัฐอเมริกา
ต่างพัฒนาข้าวหอมให้เท่าเทียมกับข้าวหอมมะลิของไทย ส่วนประเทศเวียดนามปลูกข้าวหอมส่งออก
เพื่อแข่งขันกับข้าวหอมมะลิและข้าวปทุมธานีของไทย ทําให้ไทยสูญเสียตลาดข้าวบางส่วนใน
ประเทศสิงคโปร์และฮ่องกงให้กับข้าวหอมมะลิเวียดนาม
