Page 13 - เอกสารวิชาการ การใช้อินทรียวัตถุปรับปรุงดินเค็มชายทะเล : เอกสารวิชาการสถาบันวิจัยพัฒนาเพื่อป้องกันการเป็นทะเลทรายและการเตือนภัย เลขที่ 30/02/48

5

เลี้ยงกุงบริเวณใหมเปนเชนนี้ตอไปเรื่อยๆ ปญหาที่เกิดขึ้นจะทําใหบริเวณพื้นที่ที่ใชเลี้ยงกุงกุลาดํานั้นเกิด

สภาพดินเค็มและน้ําเค็มและเปนบอน้ํา ไมสามารถทําการเพาะปลูกพืชไดอีกตอไป แนวทางการแกไขปญหา

เพื่อใชประโยชนพื้นที่บริเวณเหลานี้ นอกจากการปรับปรุงพื้นที่ และลางเกลือออกไป เพื่อใหดินมีสภาพเหมาะ
สมกับการปลูกพืช ซึ่งจะตองใชงบประมาณลงทุนซึ่งสูงมาก และใชระยะเวลาดําเนินการที่คอนขางนาน วิธี

การที่เหมาะสมกับสถานการณในปจจุบัน คือ ดัดแปลงพื้นที่ใหเหมาะสมกับสภาพแวดลอม เชน การเลี้ยง

ปลา ปลาน้ํากรอย คือ ปลากะพง ปลานวลจันทร เปนตน หรือปลาน้ําจืดที่คอนขางทนเค็ม ปลาหมอเทศ และ

ในบริเวณที่มีน้ําเค็มเล็กนอยการเลี้ยงปลานิลก็สามารถกระทําได ซึ่งวิธีการนี้เปนวิธีการที่ไมตองลงทุนสูงใน
การปรับปรุงพื้นที่ และเมื่อมีการเลี้ยงปลาตอเนื่องกันระยะหนึ่ง พื้นที่เหลานี้จะลดระดับความเค็มลงไปโดย

ธรรมชาติ

7. พิจารณาความเหมาะสมของพื้นที่ที่จะเขาไปพัฒนาเพื่อกิจกรรมตางๆ ทั้งดานเกษตร

กรรมหรืออุตสาหกรรม ซึ่งควรหลีกเลี่ยงหากเปนบริเวณชายฝงทะเลที่เปนอยูอาศัยของสัตวน้ํา

8. การใชสารเคมี เชน ปุย และยาปราบศัตรูพืชควรใชอยางระมัดระวังและเลือกยาปราบศัตรู
พืชชนิดยอยสลายได

9. การปรับปรุงดินเค็มชายทะเล ดินเค็มชายทะเลโดยทั่วไปถึงแมจะมีศักยภาพที่อุดม

สมบูรณก็ตามแตก็ไมสามารถปลูกพืชเศรษฐกิจได การปรับปรุงดินเพื่อเกษตรกรรมนั้น ก็ยังไดแตตองลงทุน

สูงจึงควรคํานึงถึงความเหมาะสม สภาพเศรษฐกิจและสังคม ตลอดจนสภาพสิ่งแวดลอมตางๆ ซึ่งควรนํามา

พิจารณาผลตอบแทนในการปรับปรุงพื้นที่ดินเค็มชายทะเลตอไป อยางไรก็ตามขั้นตอนตางๆ ที่จําเปนมีดังนี้

ก. ปรับปรุงเพื่อการเกษตรกรรม การปรับปรุงแกไขดินเค็มชายทะเลเพื่อการเพาะปลูก โดย
ปกติจะใชเวลานานและลงทุนสูงซึ่งควรพิจารณาถึงผลตอบแทนซึ่งการปรับปรุงกระทําไดดังนี้

1. การสรางคันดินกั้นน้ําทะเล พรอมประตูระบายน้ํา ในพื้นที่ดินเค็มชายทะเลทั่วๆ ไปจําเปน

อยางยิ่งที่จะตองมีคันดินเพื่อปองกันน้ําทะเลซึ่งจะพาเกลือเขามาสะสมในดิน คันดินที่สรางตองใหสูงพน

ระดับน้ําทะเลที่ขึ้นสูงสุด (spring tide) และแข็งแรงพอที่จะปองกันแรงดันของน้ําและบดอัดใหแนนเพื่อปอง

กันการรั่วซึมของน้ําที่จะไหลเขามาในบริเวณที่จะลางดิน
2. การขุดคลองระบายน้ําใหเพียงพอ มีความจําเปนสําหรับการลางเกลือออกจากดิน เมื่อใช

น้ําจืดหรือน้ําฝนลางดินแลวตองระบายออกเพื่อลดระดับความเค็มของดิน ความลึกของคลองระบายโดยทั่ว

ไปมักจะใชที่ระดับ 1.50 เมตร ก็เพียงพอสําหรับไมยืนตน และความลึก 0.50 เมตรสําหรับพืชลมลุก และระยะ
หางของคลองระบายสายยอย ถาถี่มากก็มีประสิทธิภาพในการลางดินไดดีกวาระยะหาง แตก็สิ้นเปลือง ลง

ทุนสูง โดยทั่วไปใชระยะ 20 เมตร ซึ่งเหมาะสมสําหรับการลางดินเค็มชายทะเล

3. การลางดินเปนวิธีการที่จะลดความเค็มในพื้นที่ใหลดลงเพื่อเพาะปลูกพืชอาจทําไดโดยใช
วิธีลางดิน และตองมีระบบระบายน้ําที่ดีพอ ซึ่งวิธีการลางดินที่นํามาใชในทางปฏิบัติมีอยู 2 วิธีคือ