Page 26 - เปรียบเทียบพันธุ์หญ้าแฝกและพืชคลุมดินต่อการฟื้นฟูและการปรับปรุงสมบัติทางกายภาพและเคมีของดิน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

10

คลุมดิน ระหวางแถวสบูดํา โดยใหน้ําชลประทานแบบหยดอัตรา 2 ลิตรตอตน ทุก 2 วัน ในชวงฤดู
แลง มีแนวโนมใหผลผลิตน้ําหนักเมล็ดที่ความชื้นรอยละ 15 สูงสุด (200 กิโลกรัมตอไร) เปรียบเทียบ
ตํารับที่เหลือซึ่งมีคาอยูในพิสัย 130.9-145.3 กิโลกรัมตอไร จากการเจริญเติบโตของตนยางพาราใน
แปลงที่มีพืชคลุมตระกูลถั่วชนิดซีรูเลียมและแปลงที่มีหญาคา ตนยางพาราในสวนที่ปลูกพืชคลุม

ตระกูลถั่วจะมีการเจริญเติบโตเปน 2 เทาของสวนยางพาราที่มีหญาคาปกคลุม เพิ่มธาตุอาหารและ
ปรับปรุงคุณภาพดินการปลูกซีรูเลียมในระหวางแถวยางพารา ไมผล และปาลมนํ้ามัน ยังสามารถเพิ่ม
อินทรียวัตถุและธาตุอาหารที่สําคัญ (ประภาส, 2555)
ถั่วปนโต มีชื่อวิทยาศาสตร Arachis pintoi Krapov. & W.C. Greg. ชื่อสามัญคือ

ถั่วลิสงเถา ถั่วบราซิล เปนพืชอาหารสัตวเขตรอน มีถิ่นกําเนิดอยูในทวีปอเมริกาใต การใชประโยชน
สําหรับเลี้ยงสัตว คลุมดินเพื่อรักษาความชื้น หรือตกแตงสถานที่ตาง ๆ เพื่อความสวยงาม ลักษณะ
ทั่วไปเปนพืชคลุมดินตระกูลถั่ว มีอายุหลายป ถิ่นกําเนิดอยูในประเทศบราซิล มีชื่อเรียกอยางเปน
ทางการวา ถั่วอมาริลโล ดอกสีเหลืองสวยงาม เจริญเติบโตไดดีในทุกสภาพอากาศ หรือแมแตในที่รม

หรือมีน้ําทวมขัง ทนทานตอการเหยียบย่ําไดดี ปจจุบันกําลังเปนที่นิยมของนักจัดสวน เนื่องจาก
สามารถปลูกแทนสนามหญา หรือปลูกเปนไมประดับไวตามแนวเนินเขา ตามขอบสระน้ํา และยังปลูก
เปนพืชคลุมดิน มีลําตนใตดินจํานวนมาก ทนแลง เจริญเติบโตคลุมดินไดอยางหนาแนน ขึ้นไดดีในดิน
ที่มีความอุดมสมบูรณปานกลางและมีความชื้นสูงทนตอการแทะเล็มและเหยียบย่ําของสัตว ขยายพันธุ

ดวยเมล็ดและสวนของลําตน ใหผลผลิตน้ําหนักแหงประมาณ 1-2 ตันตอไรตอป เหมาะสําหรับปลอย
สัตวแทะเล็ม นอกจากจะใชประโยชนในการเลี้ยงสัตวแลว ทางภาคเหนือแนะนําใหเกษตรกรนําไป
ปลูกคลุมดินรวมกับพืชตาง ๆ เกษตรกรยอมรับ โดยเฉพาะเมื่อปลูกรวมกับพืชหลัก เนื่องจากลําตนจะ
ไมเลื้อยพันพืชหลัก สวนกรมทางหลวงนําไปใชคลุมดินในระหวางแถวหญาแฝกที่ปลูกในบริเวณริมทาง

หลวงใชไดผลดี และศูนยปฏิบัติการพัฒนาที่ดินโครงการหลวง กรมพัฒนาที่ดิน เลือกปลูกถั่วปนโต
และแถบพืชตระกูลหญาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการคลุมดินและเกาะยึดดินใหดียิ่งขึ้น (กรมพัฒนา
ที่ดิน, มปป.)
ถั่วเวอราโน มีชื่อวิทยาศาสตร Stylosanthes hamata ชื่อสามัญคือ แคริบเบี้ยนสไตโล

ลักษณะทั่วไปเปนพุมเตี้ย คอนขางตั้งตรงมีกิ่งกานมากเปนพืชอายุ 2-3 ป สูงประมาณ 35 เซนติเมตร
ลําตนกลมมีสีเขียว มีขนละเอียดออนสีขาวปกคลุมดานหนึ่งของลําตน ใบมี 3 ใบยอย (trifoliate) ใบ
ยอยมีลักษณะคอนขางแคบ ปลายแหลม ไมมีขน ชอดอกอยูรวมกันเปนกลุมมี 8-14 ดอก แตละดอก
มีขนาดเล็กสีเหลือง เมล็ดมีเปลือกหุม เมื่อสุกแกเปนสีดํา ไมมีขน ตรงปลายงอโคงขนาดยาว 2-2.5

มิลลิเมตร ถั่วเวอราโนเปนพืชเมืองรอน สามารถขึ้นไดในสภาพอากาศทั่วไปของประเทศรอน ขึ้นไดดี
ในดินดอนที่มีการระบายน้ําดี ดินรวนปนทรายเจริญเติบโตไดดี ไมเหมาะกับดินเหนียวจัด และดินที่
แหง ทนเค็มไดเล็กนอย การใชประโยชนปลูกเปนพืชคลุมระหวางแถวพืชไร เชน มันสําปะหลัง
ขาวโพด ขาวฟาง และฝาย มีประสิทธิภาพในการคลุมดินดี แตจําเปนตองมีการจัดการที่ดี ตัดแตงตน

ถั่วเวอราโน ครั้งแรกเมื่ออายุ 45 วัน และครั้งตอไปภายหลังการตัดครั้งแรก 30 วัน การใชถั่วเวอราโน
ปลูกคลุมดินบนพื้นที่ที่มีความลาดเทจะชวยลดปญหาการชะลางพังทลายของดิน รักษาความชื้นของ
ดิน และขึ้นคลุมดินปองกันวัชพืชอื่น ๆ นอกจากนี้ยังชวยในการปรับปรุงบํารุงดินระยะยาวจากการ
รวงหลนของเศษพืชลงดินและลดปญหาการชะลางพังทลายของดิน (กรมพัฒนาที่ดิน, มปป.)