Page 19 - ศึกษาการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มา และปูนโดโลไมท์ต่อการควบคุมปริมาณเชื้อราไฟทอฟธอราของปุ๋ยหมักเปลือกทุเรียน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
8

การใช้ทุเรียนพันธุ์ดอนหรือทุเรียนนกตรังเป็นต้นตอช่วยให้ต้นทุเรียนมีความต้านทานโรคได้ดี การเพิ่มปริมาณ
อินทรียวัตถุในดินจะช่วยส่งเสริมการเจริญของเชื้อจุลินทรีย์ที่เป็นปฏิปักษ์อยู่ในดินท าให้ยับยั้งการเกิดโรคได้
เช่นการใช้เชื้อรา Trichoderma harzianum ใส่ลงไปในดินจะมีผลต่อการลดปริมาณเชื้อสาเหตุการเกิด

โรคพืช (กนกนาฏ, 2540) การจัดระบายน้ าในสวนเพื่อไม่ให้น้ าขังในฤดูฝนช่วยให้สภาพดินไม่ชื้นหรือแฉะ
สามารถลดการแพร่ระบาดของโรคได้ ซึ่งปัจจุบันมีการใช้สารเคมีในการปูองกันก าจัดโรค เช่น etridiazole,
fosetyl-Al, phosphonic และ metalaxyl (รัตติยา, 2535; Ferrin and Kobashima, 1991) แต่การใช้
สารเคมีในปริมาณมากและระยะเวลานานจะท าให้เชื้อรา Phytophthora palmivora ต้านทานต่อสารเคมี
อีกทั้งสารเคมีส่วนใหญ่ใช้ลักษณะการฉีดพ่นท าให้เกิดการสูญเสียค่อนข้างสูง ดังนั้นการจัดการโดยการเพิ่ม

อินทรียวัตถุในแปลงปลูกทุเรียนเป็นการจัดการที่ได้ผลอย่างดี เนื่องจากการเพิ่มอินทรียวัตถุ เป็นการเพิ่ม
อาหารให้กับจุลินทรีย์ในดิน โดยเฉพาะกลุ่มของแอคติโนไมซีส (Actinomycetes) เชื้อราไตรโคเดอร์มาเมื่อ
จุลินทรีย์ได้รับอาหารที่เพียงพอจะท าให้เกิดการขยายจ านวนเพิ่มมากขึ้นท าให้ไปแข่งขันกับเชื้อรา

Phytophthora palmivora ส่งผลให้เชื้อราอ่อนแอท าให้เชื้อราที่เป็นปฏิปักษ์เข้าท าลายได้ง่าย ท าให้เชื้อโรค
ต่างๆ ถูกท าลายลง ซึ่งสมศิริ และปัจจมา (2545) ใช้แนวทางการควบคุมโรคพืชจากกลุ่มเชื้อรา
Phytophthora palmivora โดยวิธีการต่างๆ ร่วมกับการใส่ปุ๋ยคอกจากมูลวัว มูลไก่ และมูลค้างคาว บริเวณ
รอบโคนต้นในอัตรา 25 และ 30 กิโลกรัมต่อต้น ท าให้ช่วยเพิ่มปริมาณเชื้อที่เป็นปฏิปักษ์และลดปริมาณ

เชื้อสาเหตุของโรคพืช Pseudomonas fluorescens และเชื้อทั้งหมดได้ดี เนื่องจากการใส่ปุ๋ยคอกเป็นการเพิ่ม
อาหารให้เชื้อปฏิปักษ์ได้เจริญและขยายเพิ่มจ านวน การใช้ผงเชื้อราไตรโคเดอร์มา โรยบริเวณโคนต้นในอัตรา
2.5 กิโลกรัมต่อต้น และการคลุมฟางช่วยเพิ่มปริมาณเชื้อราไตรโคเดอร์มา อีกทั้งยังช่วยลดปริมาณ ผลเน่าที่เกิด
จากการวางผลทุเรียนที่เก็บเกี่ยวไว้โคนต้นทุเรียนก่อนขนย้ายน าไปบ่มให้สุกซึ่งสอดคล้องกับ Aryantha et al.,

(2000) ศึกษาการใช้ปุ๋ยหมักมูลสัตว์ต่อการเกิดโรครากเน่าสาเหตุจากเชื้อรา Phytophthora cinnamomi
การใช้มูลไก่หมักเป็นเวลา 5 สัปดาห์ สามารถลดความรุนแรง และการพัฒนาของโรค Lupinus albus ของต้น
กล้าได้ดีกว่าการหมักที่ 2 สัปดาห์ มูลวัว มูลแกะ และมูลม้า ไม่สามารถยับยั้งปริมาณของเชื้อรา Phytophthora
cinnamomi ได้แต่มูลสัตว์จะไปเพิ่มสารอินทรีย์ในดิน ซึ่งจากการวิเคราะห์กิจกรรมของสิ่งมีชีวิตพบปริมาณของ

Actinomycetes, Pseudomonad fluorescent และเชื้อราพบว่าปริมาณจุลินทรีย์มีความสัมพันธ์กับ
การเกิดโรค ซึ่งหมายถึงการใช้มูลสัตว์สามารถลดการเกิดโรคได้ นอกจากการเพิ่มปริมาณอินทรียวัตถุแล้ว ยังมี
การน าเอาเชื้อปฏิปักษ์มาใช้ในการก าจัดโรค ซึ่งจากการศึกษาประสิทธิภาพของการใช้ส่วนผสมของเชื้อรา

ไตรโคเดอร์มา ซึ่งประกอบไปด้วยผงไดอะตอมไมท์ ร าข้าว และปุ๋ยอินทรีย์อัตรา 1:8:5:16 โดยน้ าหนักร่วมกับ
สารเคมีควบคุมเชื้อราในระดับห้องปฏิบัติการ พบว่า เชื้อราไตรโคเดอร์มาทุกไอโซเลท สามารถลดปริมาณ
เชื้อรา Phytophthora parasitica ในดินได้ และใช้ส่วนผสมของผงเชื้อรา Trichoderma harzianum
สายพันธุ์ CB-Pin-01 ร่วมกับสาร metalaxyl 1,250 มิลลิกรัมต่อลิตร มีประสิทธิภาพสูงสุดในการยับยั้งเชื้อรา
Phytophthora parasitica เมื่อทดสอบในเรือนปลูกพืชทดลองกับกล้าส้มเขียวหวานอายุ 1 ปี ให้ผลที่

สอดคล้องกับในห้องปฏิบัติการโดยช่วยลดการเกิดโรครากเน่าของส้มได้ดี (สุธามาศ, 2537) นอกจากนั้น
กนกนาฏ (2540) ได้ศึกษาประสิทธิภาพส่วนผสมของผงเชื้อรา Trichoderma harzianum สายพันธุ์