Page 163 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

158

(6) การใชปุยคอก การมีโลหะหนักเปนวัตถุเจือปนในอาหารสัตว เชน การเติมสารหนูลงใน

อาหารสุกร การควบคุมโรคในสัตวปก และการทําใหการเจริญเติบโตของสัตวดีขึ้น ทําใหมีโลหะหนักในมูล
ของสัตวปกหรือปุยคอกจากปศุสัตว โดยมีแคดเมียมเปนโลหะหนักที่นาวิตกกังวล

12.8.2. ผลเสียจากดินปนเปอน

พืชผักที่ปลูกในดินที่ปนเปอน หรือดื่มน้ําที่เจือปนดวยโลหะหนัก เชน แรทองแดง ตะกั่ว แคดเมียม

และสังกะสี เมื่อรับประทานหรือดื่มเขาไปจะเกิดโรคที่สําคัญๆ ไดแก โรคอิไต-อิไต โรคไข
ดําหรือมะเร็งผิวหนังจากพิษสารหนูเรื้อรัง โรคที่เกิดจากความเปนพิษของตะกั่ว

12.8.3. แนวทางการปองกันและแกไขดินปนเปอน

(1) ใชสารปรับปรุงบํารุงดิน เชน ปุยเคมี ปุยอินทรีย ปูน หรือสารปรับปรุงดินอื่นใดที่ไมมีโลหะ

หนักปนเปอนสูงและอยูในเกณฑมาตรฐาน
(2) บําบัดน้ําเสียกอนปลอยออกจากโรงงาน โรงงานอุตสาหกรรมควรมีการบําบัดน้ําเสียและ

ตรวจสอบคุณภาพน้ําใหการปนเปอนอยูในเกณฑมาตรฐานกอนปลอยสูพื้นที่สาธารณะ

(3) น้ําใชหรือน้ําชลประทาน ในพื้นที่ใกลโรงงานอุตสาหกรรมหรือผานพื้นที่ทําเหมืองแร ควรมี

การตรวจสอบการปนเปอนกอนน้ําไปใชในไรนา
(4) หลีกเลี่ยงการนําวัสดุที่อาจเปนอันตรายมาถมที่ดิน เศษวัสดุที่มีโลหะหนักปนเปอน กาก

แบตเตอรี่ ไมควรนํามาถมที่ถึงแมวาไมไดใชพื้นที่นั้นในการปลูกพืชอาหารโดยตรง แตน้ําจะชะละลายโลหะ

หนักลงสูแหลงน้ํา หรือเคลื่อนยายปนเปอนไปในพื้นที่อื่น

(5) สอดสอง ดูแลพื้นที่ทิ้งขยะ ไมใหมีการใชที่ดินเปนที่ทิ้งขยะหรือของเสียที่สงสัยวาจะเปน
อันตรายจากสารปนเปอน

(6) ตรวจวิเคราะหตัวอยางดิน นอกจากการดูแล รักษาที่ดินของตนใหสะอาเหมาะสมกับการ

ทําการเกษตรแลว ในพื้นที่เสี่ยง เชน พื้นที่ใกลเหมืองแรเกา หรือโรงงานอุตสาหกรรม เปนตน ควรสง
ตัวอยางดินไปตรวจวิเคราะหเพื่อใหแนใจวาจะไมมีโลหะหนักปนเปอนจนเปนอันตรายได