Page 108 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

103

10.13.3. การใหน้ําทางใตผิวดิน การชลประทานแบบนี้เปนการใหน้ําโดยการยกระดับน้ําใตดินให

ขึ้นมาอยูในระดับที่น้ําจะไหลซึมขึ้นมาสูเขตรากได วิธีการเพิ่มระดับน้ําใตดินอาจทําได 2 แบบ คือ
(1) โดยการใหน้ําในคู

(2) โดยการใหน้ําในทอซึ่งฝงไวใตดิน

10.13.4. การใหน้ําแบบหยด เปนการใหน้ําแกพืชที่จุดใดจุดหนึ่งหรือหลายๆ จุดบนผิวดินหรือในเขต

รากพืช โดยอัตราน้ําที่ใหนั้นไมมากพอที่จะทําใหดินในเขตรากอิ่มน้ําเปนบริเวณกวาง โดยปกติแลวผิวดินจะ
เปยกแตเฉพาะตรงจุดที่ใหน้ําเทานั้น การชลประทานแบบนี้มีประสิทธิภาพในการใหน้ําสูงมาก เนื่องจากมี

การสูญเสียโดยการระเหยนอย ดังนั้น ผลผลิตตอหนึ่งหนวยปริมาตรของน้ําที่ใช จึงมากกวาการชลประทาน

แบบอื่นๆ สามารถที่จะนําไปใชกับการปลูกพืชแทบทุกชนิด ทั้งไมยืนตน พืชผัก พืชไร และไมดอก และไม

ประดับ เปนตน
อนึ่ง การดําเนินงานโครงการจัดระบบอนุรักษดินและน้ําในเขตพัฒนาที่ดิน การอนุรักษน้ําเปนสิ่ง

สําคัญที่ตองคํานึงถึงในการพัฒนาพื้นที่ ถึงแมวาจะมีดินดี มีความอุดมสมบูรณของดินดี มีพันธุที่ใหผลผลิต

สูงและตานทานศัตรูพืชไดดี มีการจัดการตาง ๆ ไมวาจะเปนการตลาด การขนสง ตลอดจนการปฏิบัติหลัง
การเก็บเกี่ยวที่ดี มีเครื่องมือ เครื่องทุนแรงที่มีประสิทธิภาพสูง และสิ่งที่ดีอื่น ๆ อีกหลายอยาง แตถาขาด

น้ําหรือมีน้ําไมเพียงพอ การทําเกษตรจะพบปญหาแนนอน เพราะฉะนั้น เจาหนาที่ที่เกี่ยวของในการจัดทํา

เขตพัฒนาที่ดิน จึงตองมีการวางแผนออกแบบระบบอนุรักษดินและน้ํา เพื่อการเก็บกักน้ํา การระบายน้ํา และ
การกระจายน้ําในพื้นที่ รวมถึงถึงเกษตรกรเอง ตองใชน้ําอยางประหยัด มีประสิทธิภาพใหพอเพียงและยั่งยืน

ตอการใชพื้นที่เพื่อเกษตรกรรมตลอดไป