Page 87 - การวิเคราะห์ปัจจัยทางกายภาพและคุณภาพที่ดินสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดินระดับลุ่มน้ำในพื้นที่ลุ่มน้ำสาขาลำเชิงไกร
P. 87
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
70
วลัยพร (2543) รายงานว่าจากการจ้าแนกความเหมาะสมของพื้นที่ส้าหรับการปลูกส้มโอ
พันธุ์ขาวแตงกวา ในพื้นที่จังหวัดชัยนาท โดยใช้กรอบแนวคิดในการประเมินคุณภาพที่ดิน ส้าหรับการ
ท้าการเกษตรในเขตน้้าฝนของ FAO (1983) เป็นหลัก โดยพื้นที่ที่มีความเหมาะสมมาก กระจายอยู่ริมฝั่ง
แม่น้้าสายหลักเจ้าพระยา ท่าจีน และแม่น้้าน้อย มีเนื้อที่ 16,688 ไร่ หรือร้อยละ 1.08 ของพื้นที่จังหวัด
วัลลภา (2556) รายงานว่า ปัจจัยทางด้านกายภาพ ได้แก่ ความลาดชันของพื้นที่การ
ระบายน้้าของดิน ความอุดมสมบูรณ์ธาตุอาหารในดิน ค่าปฏิกิริยาดิน ลักษณะของเนื้อดิน ความลึกของดิน
และค่าปริมาณเกลือในดิน เป็นปัจจัยชี้วัดพื้นที่ซึ่งมีความเหมาะสมต่อการปลูกข้าวสังข์หยดใน
จังหวัดพัทลุง โดยสามารถน้าไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานและเป็นแนวทางการบริหารจัดการพื้นที่เพื่อ
อนุรักษ์เป็นพื้นที่ปลูกข้าวสังข์หยด
สุรจิต และ สุวัฒน์ (2551) รายงานว่า การประเมินศักยภาพที่ดินเพื่อปลูกยางพาราใน
จังหวัดอุบลราชธานี โดยใช้มาตราส่วน 1:50,000 ของกลุ่มชุดดิน มาวิเคราะห์ร่วมกับปัจจัยทางสภาพ
ภูมิอากาศ เช่นจ้านวนเดือนที่แล้งต่อปี ปริมาณความชื้น วิกฤติในช่วงเดือนที่แล้ง การสูญเสียวันกรีดยาง
ซึ่งจะประเมินจากข้อมูลภูมิอากาศย้อนหลัง 15 ปี จ้านวน 18 สถานี ในพื้นที่จังหวัดอุบลราชธานี
พบว่าพื้นที่ที่เหมาะสมในการปลูกยางพาราในระดับความเหมาะสมมากและปานกลางร้อยละ 55 หรือ
ประมาณ 5.3 ล้านไร่ส่วนพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมและไม่เหมาะสมอย่างยิ่งมีปริมาณ ร้อยละ 42 ของพื้นที่
ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ลุ่มที่เหมาะส้าหรับเป็นพื้นที่นาอยู่บริเวณตอนกลางและตะวันตกของจังหวัด
