Page 135 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

130

ประโยชนการปลูกพืชระหวางแถวไมยืนตน ไมยืนตนโดยเฉพาะอยางยิ่งกระถิน เมื่อนํามาปลูก

เปนแถวรั้ว ซึ่งอาจจะเปนแถวเดี่ยว แถวคู หรือสามแถว ทั้งสองขางของพื้นที่ปลูกพืชหลัก ไดแก ขาวไร
ขาวโพด ขาวฟาง ฝาย และมันสําปะหลัง แมกระทั่งไมผล และไมยืนตนอื่นๆ พื้นที่ปลูกไมวาเปนพื้นที่ดอน

ที่ราบ หรือที่ลาดชัน เมื่อนํามาเขาระบบการปลูกพืชที่ดินมีการจัดการอยางเหมาะสม ยอมเกิดประโยชน

หลายประการ ดังตอไปนี้

(1) ปองกันการพังทลายของดิน โดยแถวของกระถินทําหนาที่ในการยึดดิน และเปนแนวกัน
ไมใหดินถูกเคลื่อนยายไปที่อื่น อีกทั้งยังเปนแนวปะทะรับแรงของน้ําไหลบา และลดอัตราการไหลใหชาลง

(2) ลําตนและกิ่งใบกระถินที่ไดจากการตัดลงวางคลุมดิน สวนหนึ่งทําหนาที่รับแรงตกกระทบ

ของเม็ดฝน และยอมใหน้ําฝนซึมลงดินอยางชาๆ อีกสวนหนึ่งทําหนาที่ปองกันความรอนจากแสงอาทิตย
ไมใหมีการระเหยน้ําจากดินเร็วเกินไป เทากับชวยรักษาและสงวนน้ําไวในดิน

(3) เศษพืชสดที่ตัดลงคลุมดิน เมื่อมีการสลายตัว และคลุกเคลากับดิน เพิ่มอินทรียวัตถุ ธาตุ

ไนโตรเจนและธาตุอาหารอื่นๆ ใหแกดิน ทําใหดินอุดมสมบูรณดีขึ้น เมื่อปลูกพืชไรลงไป จึงไดรับผลผลิต

เพิ่มสูงขึ้น
(4) การปลูกพืชในระบบนี้ รมเงาของไมยืนตนที่เกิดขึ้นภายหลังกิ่งใบที่งอกใหมจากการตัด มี

ปริมาณหนาทึบยิ่งขึ้น จึงชวยในการลดจํานวนวัชพืชที่ขึ้นแขงขันพืชหลัก จึงไมตองเสียแรงงานและเวลาใน

การปราบวัชพืชมาก
(5) สวนหนึ่งของกิ่งออนและใบของกระถินใชตากแหง บดผสมเปนอาหารของสัตวเลี้ยงพวกเปด

และไก กิ่งใบสดๆ ใชเปนอาหารสัตวประเภทโค กระบือ และแพะ

(6) เศษพืชสดที่ไดจากการตัดแลววางคลุมดิน เมื่อแหงแลวใบรวงหลนลงดิน ที่เหลือเปนลําตน
และกิ่ง สามารถนําไปใชประโยชนเปนไมฟนที่มีคุณภาพดีดวย

(7) การตัดพืชสดลงดินเทากับไดปุยธรรมชาติ โดยไมตองสิ้นเปลืองเงินทุนไปซื้อปุยเคมี ชวยลด

ตนทุนการผลิต
(8) มีรายไดเพิ่มขึ้น เพราะดินอุดมสมบูรณ ผลผลิตพืชสูง และปลูกพืชไดหลายชนิดสลับกันไป

ตลอดป โดยไมปลอยทิ้งดินใหวางเปลา

11.2.10 การปลูกพืชในพื้นที่เฉพาะหลุม (Individual plantings) หมายถึงการจัดปลูกพืชเฉพาะจุด

เปนหลุมๆ บนพื้นที่ลาดชันโดยมีระยะหางระหวางหลุมปลูกที่เหมาะสมเรียงกันเปนแถวตามแนวระดับ หรือ
ลดระดับลงเพียงเล็กนอย การปลูกพืชโดยวิธีนี้มักปฏิบัติในพื้นที่สูงชัน มีความลาดชันตั้งแต 15 เปอรเซ็นต

ขึ้นไป ดินมีความลึกพอสมควรและมีความอุดมสมบูรณคอนขางดี อาจเปนดินเลว มีหินกรวดทรายปนและ

ดินตื้นไมเหมาะสําหรับการปลูกพืช การปรับพื้นที่เฉพาะหลุม มีวัตถุประสงคหลักเพื่อที่จะใชประโยชนที่ดิน

บนพื้นที่สูงชันอยางถูกตองเหมาะสม ขณะเดียวกันเปนการหลีกเลี่ยงและลดอันตรายที่จะเกิดการชะลาง
พังทลายอยางรุนแรงของดินในพื้นที่ดังกลาว