Page 134 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

129

(5) ในกรณีของเศษพืชหรือซากพืชที่คลุมดินอยางหนาแนน เพื่อใหการหยอดเมล็ดพืชสะดวกและ

เมล็ดงอกไดดี จําเปนตองแกไขโดยการตัดซากวัชพืชที่ขึ้นคลุมผิวดินใหสั้นลงเกือบชิดดิน การปฏิบัติเชนนี้
ตองใชเครื่องจักรกลหรือแรงงานตัด เปนการเพิ่มตนทุนในการผลิตขึ้นมีอีก

(6) ยังไมอาจหายาฆาวัชพืชประเภทดูดซึมที่มีราคาถูก ทําลายวัชพืชไดเร็ว ไมมีฤทธิ์ตกคางอยูใน

ดินและไมเปนพิษตอพืชที่ปลูกได
การปลูกพืชแบบไมไถพรวน ใชไดกับพื้นที่ดินที่มีสิ่งคลุมดิน (Mulch) เทานั้นไมแนะนําใหใชกับ

พื้นผิวหนาดินที่วางเปลา สิ่งคลุมดินและการเสริมสรางอินทรียวัตถุในดินเปนสิ่งจําเปนตอความสําเร็จของ

การปลูกพืชแบบไมไถพรวน สิ่งคลุมดินไดแกซากพืชหรือซากวัชพืชที่ขึ้นคลุมผิวดินอยูกอนแลว และได

แหงตายลงตามธรรมชาติหรือใชยากําจัดวัชพืช
11.2.9. การปลูกพืชระหวางแถวไมยืนตน (Alley or avenue cropping system) คือการปลูกพืชหลัก

ปลงในพื้นที่วางระหวางแถวไมยืนตนซึ่งปลูกเปนแนวเหมือนแถวรั้ว โดยทําการตัดตนหรือลิดกิ่งใบของไม

ยืนตนตามแถวทั้งสองขางในระดับความสูงที่เหมาะสม แลววางคลุมดินระหวางแถวของไมยืนตนเปนวัตถุ

คลุมดิน หรือสับกลบคลุกเคลากับดินเปนปุยพืชสด
การปลูกพืชเชนนี้มีวัตถุประสงคสวนใหญเพื่อปรับปรุง บํารุง ฟนฟู และอนุรักษความอุดมสมบูรณ

ของดิน รวมทั้งการสงวนรักษาความชื้นในดิน รวมทั้งการสงวนรักษาความชื้นในดิน นอกจากนี้ ยังชวย

ปองกันไมใหวัชพืชขึ้นแขงขันกับพืชหลักในชองถนนที่ปลูกอีกดวย ไมที่ไดจากการตัดไมยืนตน เมื่อวางลง
คลุมดิน ภายหลังจากใบไดรวงหลนสูดินแลว สามารถนําไปใชเปนไมหลักและใชทําฟนไดดี

ไมยืนตน (Shrubs or trees) ที่จะนํามาปลูกเปนแถวรั้ว เปนพืชจําพวกไมโตเร็วและตระกูลถั่ว พืช

ตระกูลถั่วเปนพืชที่มีลักษณะพิเศษที่ดีเดน คือ มีปริมาณใบมาก สามารถแตกกิ่งกานและใบไดรวดเร็ว
ภายหลังการตัด ใบมีธาตุไนโตรเจน และธาตุอาหารอื่นๆ เปนองคประกอบอยูในปริมาณคอนขางสูง เมื่อรวง

หลนลงสูดินแลวสลายตัวเปนประโยชนตอพืชที่ปลูกรวมไดเร็ว อีกทั้งบริเวณรากมีปมของจุลินทรียที่

สามารถตรึงไนโตรเจนจากอากาศ พืชตระกูลถั่วที่ไดรับการศึกษาวิจัยดานความเหมาะสมในการใช
ประโยชน ไดแก กระถิน (Leucaena leucocephala) แคฝรั่ง (Gliricidia sepium) ถั่วมะแฮะ (Cajanus cajan)

และแคบาน (Sesbania grandiflora) เปนตน

ในบรรดาพืชตระกูลถั่วประเภทไมยืนตนโตเร็วดังไดกลาวนั้น กระถินจัดไดวาเปนไมตระกูลถั่วที่

นิยมใชปลูกทดลองกันมากที่สุด เนื่องจากมีความสามารถเจริญเติบโต ปรับตัว และขึ้นไดดีในสภาพที่สูงกวา
ระดับน้ําทะเลตั้งแต 1,000 – 3,000 ฟุต จึงไมมีปญหาในการปลูกบนภูเขาและพื้นที่ลาดชัน นอกจากนี้ ยังมี

ลักษณะดีเดน โตเร็ว แตกกิ่งใบใหมภายหลังการตัดไดเร็วมาก ใหปริมาณน้ําหนักสดแตละปไมต่ํากวา 5 ตัน

ตอไร เมล็ดงอกดีมีปริมาณมาก อีกทั้งเนื้อไมมีคุณภาพใชเปนเชื้อเพลิงอยางดี กระถินจึงเปนไมยืนตนที่

เหมาะสมตอการนําไปใชประโยชนปลูกพืชในระหวางแถวไมยืนตน ทั้งในพื้นที่ราบและที่ลาดชัน