Page 127 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

122

บํารุงดินตอไปได แตใหปริมาณน้ําหนักสดตอไรต่ํา ไมนิยมใชปลูกเปนปุยพืชสด ไดแก ถั่วเขียว ถั่วพุม ถั่วดํา

ถั่วลิสง ถั่วฝกยาว และถั่วแขก เปนตน
3) พืชตระกูลถั่วที่เปนพืชคลุม พืชพวกนี้สวนใหญมักมีการเจริญเติบโตแบบลําตนแผเลื้อย

ตามดิน หรือเถาเลื้อยพันตนไมอื่น มีปริมาณเถาและใบมาก โดยทั่วไปมีอายุขามป ถาทิ้งไวขามปใบจะรวง

หลนเปนปุยบํารุงดิน เหมาะสําหรับปลูกคลุมดิน การไถกลบเปนปุยพืชสดทําไดยากลําบาก เพราะเถาของลํา
ตนพืชจะเขาไปพันผาลไถแทรกเตอร ทําใหไถไมลงดิน ดินจึงกลบเศษพืชไมดี ถาไมมีความจําเปนมักจะ

เสี่ยงการไถกลบถั่วพวกนี้ทั้งหมด ไดแก ถั่วลาย พิวราเรีย คาโลโป ซีรูเลียม ไซราโตร และอัญชัญ พวกป

เดียว ไดแก ถั่วขอและไมยราบไรหนาม

4) พืชตระกูลถั่วไมพุมและไมยืนตน พืชพวกนี้มีการเจริญเติบโตคอนขางสูง กิ่งกานสาขามาก
ลักษณะเนื้อไมคอนขางแข็งถึงแข็งมาก นิยมปลูกเปนแถวถี่ชิตเปนไมบังลม และพืชปองกันการชะลาง

พังทลายดินบนพื้นที่ลาดชัน ไมเหมาะสําหรับไถกลบทั้งตนเปนปุยพืชสด แตการตัดเอากิ่งใบและยอดลงดิน

แลวสับกลบเปนปุยพืชสด ไดแก แคฝรั่ง กระถินยักษ คราม ถั่วมะแฮะ และขี้เหล็ก เปนตน

(2) พืชที่ไมใชพืชตระกูลถั่ว พืชจําพวกนี้บางครั้งสามารถทําการไถกลบเปนปุยพืชสดได สวน
ใหญสลายตัวใหอินทรียวัตถุแกดินชาๆ ทีละนอย และใหธาตุอาหารอื่นๆ นอยมาก เนื่องจากอินทรียวัตถุที่ได

มีการสลายตัวชา และใหปริมาณไนโตรเจนคอนขางนอย การปลูกพืชหลักตามหลังจึงไมเจริญงอกงาม

เทากับการใชพืชตระกูลถั่ว ไดแก หญาชนิดตางๆ ทั้งที่ปลูกเปนพืชคลุมดินปองกันการชะลางพังทลายและ
พืชอาหารสัตว

(3) พืชน้ํา (Hydrophytes) พืชจําพวกนี้อาศัยและเจริญเติบโตอยูในน้ําหรือลอยอยูบนผิวน้ํา บาง

ชนิดมีความสามารถในการตรึงไนโตรเจนจากอากาศใหปริมาณไนโตรเจน 5-6 กิโลกรัมตอไร ไดแก แหน
แดงโดยที่ซากของแหนแดงจะชวยเพิ่มอินทรียวัตถุใหแกดินในปริมาณสูง นอกจากนี้ยังมีพืชน้ําจําพวก

ผักตบชวาและจอก ที่สามารถนําซากขึ้นมาไถกลบเปนปุยพืชสด บํารุงดินไดดี

การจัดปลูกพืชปุยสด ถาจะใหบังเกิดผลดีดานการบํารุงดินเพิ่มผลผลิตของพืชหลักที่ปลูกตามหลัง
การสับกลบ มีหลักควรพิจารณา 3 ประการคือ

(1) ดิน ลักษณะของดินที่เหมาะสมตอการปลูกพืชตระกูลถั่ว ไมวาจะเปนการปลูกเพื่อเก็บเกี่ยว

ผลผลิตเมล็ด หรือปลูกเพื่อใชเปนปุยพืชสด ควรเปนดินที่ไดรับการปรับปรุงสภาพดีแลว อาทิ ดินเปนกรด

ควรใสปูนขาวลงไปลดความเปนกรดของดินเสียกอนจึงจะปลูกพืชปุยสด ถาดินเปนกรดจัดอาจใสปูนขาว
หนัก 1 ตันตอไรขึ้นไป ดินกรดปานกลางใสเพียง 500 กิโลกรัม – 1,000 กิโลกรัมตอไร ดินเปนกรดเล็กนอย

อาจจะไมใส หรือใสนอยกวา 500 กิโลกรัมตอไร ถาดินเปนพวกดินทรายสวนใหญมักจะขาดธาตุฟอสฟอรัส

และซัลเฟอร ควรใสปุยผสมสูตร ที่มีฟอสฟอรัสเปนองคประกอบอยูดวยในอัตรา 10-20 กิโลกรัมตอไร และ
ใสปูนยิปซั่ม กอนปลูก 10 วัน อัตรา 10 กิโลกรัมตอไร จะชวยใหพืชเจริญเติบโตเร็วและไดน้ําหนักสดสูง

(2) เวลาปลูก ฤดูกาลในการปลูกพืชปุยสดที่เหมาะสมที่สุด ควรจะเปนเวลาตอนตนฤดูฝน

ประมาณปลายเดือนเมษายน – ตนเดือนพฤษภาคม และอีกเวลาหนึ่งคือ ปลูกภายหลังการเก็บเกี่ยวพืชหลัก