Page 126 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน
P. 126

121

                                  พืชปุยสด (Green-manure  crop) คือ พืชชนิดใดชนิดหนึ่งที่ปลูกลงดินแลวไถกลบในขณะที่ยังมี

                  ชีวิตอยู เพื่อการบํารุงดิน สวนมากพืชปุยสดมักจะเปนพืชที่สลายตัวแลวใหไนโตรเจนแกดินในปริมาณมาก
                  ไดแก พืชตระกูลถั่วชนิดตางๆ

                                 สวนคําวา ปุยพืชสด (Green  manure) หมายถึง ปุยอินทรียชนิดหนึ่งซึ่งไดจากการสลายตัวของตน

                  พืชที่ถูกไถกลบหรือสับกลบลงดินในขณะที่พืชยังเขียวสดอยู ทิ้งไว 15-45 วัน ฉะนั้นจึงอาจกลาวไดวา “ปุย
                  พืชสด” มาจาก “พืชปุยสด” หรือ เมื่อไถกลบ “ปุยพืชสด” แลวจะได “พืชปุยสด” อยูในดิน ปุยพืชสดนั้น

                  ในทางปฏิบัติไมอาจนํามายัดเปนกอนหรือเปนแทง และทําเปนกองใหเห็นอยางเดนชัดเหมือนปุยหมักและ

                  ปุยเคมี เพราะเมื่อไถกลบลงดินแลวก็จะสลายตัวเปนอินทรียวัตถุและธาตุไนโตรเจน ซึ่งอาจแสดงใหเห็นได

                  เฉพาะชนิดพืช และวิธีการไถกลบเทานั้น
                            การปลูกพืชปุยสดหรือการทําปุยสด มีวัตถุประสงคหลักเพื่อบํารุงความอุดมสมบูรณของดินและ

                  พักดินไวชั่วระยะเวลาหนึ่ง เปนการปองกันไมใหดินเกิดการเสื่อมโทรมเร็วเกินไป อีกทั้งชวยอนุรักษดินและ

                  น้ําไดดวย ขณะที่พืชปุยสดกําลังเจริญเติบโตจะทําหนาที่ในการคลุมดินไมใหดินไดรับอันตรายจาก

                  แสงอาทิตยและเม็ดฝนที่ตกกระทบผิวดิน ภายหลังการไถพรวนกลบตนพืชแลว สวนหนึ่งของเศษพืชที่
                  ตกคางอยูบนผิวดินทําหนาที่เปนสิ่งคลุมดินปองกันการระเหยน้ําจากผิวดิน (Evaporation) ไดจํานวนหนึ่ง

                  ขณะเดียวกันสวนของเศษพืชที่อยูในดินเมื่อสลายตัว กลายเปนอินทรียวัตถุ ชวยใหสภาพทางกายภาพของดิน

                  โดยเฉพาะการอุมน้ํา (Water holding) การไหลซึมของน้ําผานผิวดิน (Infiltration) และการระบายน้ําลงสูสวน
                  ลึกของดิน (Percolation) ดีขึ้น นอกจากนี้ ยังทําใหสภาพทางเคมีของดิน ไดรับธาตุอาหารเพิ่มมากขึ้น อาทิ ไร

                  โตรเจน ฟอสฟอรัส โปแทสเซียม แคลเซียม และซัลเฟอร ที่สําคัญที่สุดชวยเพิ่มความสามารถในการดูดซับ

                  ธาตุอาหาร หรือซี.อี.ซี (Cation Exchange Capacity = C.E.C) ของดินสูงขึ้น ทําใหการปลูกพืชในดินที่มี
                  ปริมาณอินทรียวัตถุต่ํา มีผลตอบสนองตอการใชปุยเคมีมากยิ่งขึ้น

                           ชนิดของปุยสด พืชชนิดตางๆ ที่ใชปลูกเปนปุยพืชสด จําแนกออกไดเปน 3 จําพวกคือ

                           (1) พืชตระกูลถั่ว เปนพืชที่ใชปลูกเปนปุยสดที่ดีที่สุด เหมาะสมกวาพืชจําพวกอื่นๆ ทั้งนี้เพรามี
                  คุณสมบัติดีเดนหลายประการ ปลูกงาย โตเร็ว ลําตนมีใบจํานวนมาก เมล็ดพันธุหาไดงาย สับกลบแลวเนา

                  เปอยสลายตัวเร็ว ที่สําคัญที่สุดมีรากและลําตนที่สามารถตรึงไนโตรเจนจากอากาศ โดยจุลินทรียที่อาศัยอยู

                  ในปมของรากและลําตนพืชตระกูลถั่ว จึงชวยเพิ่มธาตุอาหารใหแกดินเปนอยางดี ชนิดพืชตระกูลถั่วที่สําคัญ

                  สามารถจําแนกออกเปนพวกยอยๆ ตามความเหมาะสมในการใชเปนปุยพืชสด ดังนี้
                                    1) พืชตระกูลถั่วเปนปุยพืชสดไดเร็ว ถั่วพวกนี้เมื่อสับไถกลบลงดินแลวจะเนาเปอยผุพัง

                  กลายเปนปุยไดรวดเร็ว เพราะมีใบมาก ลําตนออน สวนใหญเปนพืชลมลุก ไดแก ปอเทือง โสน ถั่วพราและ

                  ถั่วแปบ เปนตน
                                   2) พืชตระกูลถั่วที่ใชเปนอาหาร ถั่วพวกนี้ฝกออนและเมล็ดใชเปนอาหารของมนุษย ใบเปน

                  อาหารของสัตวเลี้ยง ภายหลังการเก็บเกี่ยวเอาฝกและเมล็ดออกไปแลว สามารถไถกลบลงดินเปนปุยพืชสด
   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131