Page 110 - องค์ความรู้สู่ปีดินสากล 2558
P. 110
เพราะเปนคนละ Great Group จึงตองตั้ง Series ดินขึ้นมาใหม ซึ่งการจะตั้ง Series ใหมตองขุดหลุมดินอยาง
นอย 4 – 5 Profile ตามสถานที่ตางๆ เพื่อหาคาเฉลี่ยและดูความแตกตาง ทําใหลูกนองตองทํางานหนักมาก
ขึ้น งานชิ้นนี้ไมไดถูกกําหนดวาเปนเนื้องานในกองสํารวจซึ่งจะวัดวาเดือนนี้เราสํารวจดินกี่ไร กี่ตารางกิโลเมตร
แตไมเคยถามวาทํา Profile กี่ Profile จุดนี้ทําใหผูที่ทํางานภาคใตเสียเปรียบ ก็เลยมีความประทับใจวาผมไดมี
ผูรวมงานที่ดี ทุกคนมีความเสียสละ มีความรวมมือรวมใจกันทํางาน
ตั้งแตผมจบมหาวิทยาลัยมาผมก็ทํางานที่กองสํารวจดิน กรมพัฒนาที่ดิน จนกระทั่งเกษียณ ไมไดยาย
ไปไหนเลย งานสํารวจดินลําบากและเสี่ยงภัย เราใชชีวิตอยูบนรถยนต 30 กวาป ผมเองทํางานที่ภาคใต
จนกระทั่งเกษียณ ทํางานที่ภาคใตก็เสี่ยง อุบัติเหตุทางรถยนตก็มี บางครั้งก็เจอสัตวปา เจองูจงอาง
มีผูกอการรายเยอะ เวลาออกพื้นที่ก็จะใชวิธีฝากเนื้อฝากตัวกับชาวบาน กับคนทําสวนยาง ก็จะไมมีปญหาเรื่อง
ความปลอดภัย แตมีอยูครั้งหนึ่งที่คนของเราถูกจับไปจากบริเวณขางถนนจังหวัดพัทลุง จับไปสัมภาษณหนึ่งวัน
แลวจึงปลอยตัวกลับมา
ผอ.สมศักดิ์ สุขจันทร : ในระยะกลางซึ่งผมเพิ่งมารับราชการใหมๆ ยุคนั้นจะมีนักสํารวจดินสิงหเหนือ
เสืออีสาน คือ สมัยกอนใครอยูภาคไหนก็จะสํารวจดินจนเชี่ยวชาญ มีสิงหเหนือ เสือใต เสืออีสาน บุคคลหนึ่ง
ที่ผมกลาวไดวา คือเสืออีสานอยางแทจริง ที่เปนผูไดร่ําเรียนจากตางประเทศและนําความรูจากตางประเทศเขา
มาใช และไดนําความรูทางดานการสํารวจดินมาประยุกตใชกับสาขาตางๆ อยางมากมาย และรวมมือกับ
ตางประเทศหลายๆ โครงการ เปนผูผลักดันสงเสริมใหนองๆ ไดไปทํางานตางประเทศ เปนผูที่ใหความสําคัญ
กับการเก็บตัวอยางดิน ใครเคยไดเขาพิพิธภัณฑดินจะเห็นวาตัวอยางดินที่โชวอยูนั้น ก็มาจากที่พี่ๆ ไดตั้งใจเก็บ
มา ทานผูนี้คือ ผอ.พิชัย วิชัยดิษฐ
ตอนที่ 3 การจําแนกดินของประเทศไทย
โดย ผอ.พิชัย วิชัยดิษฐ
ผอ.พิชัย วิชัยดิษฐ : กราบเรียนทานอธิบดี และอดีตอธิบดี และนองๆ ผมจะมาพูดถึงการสํารวจดินรุน
สุดทาย ผมจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตรในป พ.ศ.2508 ตอนนั้นกรมพัฒนาที่ดิน อยูใน
กระทรวงพัฒนาการแหงชาติไมไดอยูในกระทรวงเกษตรฯ พวกเราทํางานที่นี่แตไปรับเงินเดือนที่ราชดําเนิน
พอสิ้นเดือนก็หยุดงานตองขึ้นรถไปรับเงินเดือนที่ถนนราชดําเนิน เขามาใหมๆ ตอนนั้นสบายเหลือเกิน มีคน
บอกอยายายนะอยูชวยกันทํางาน ไมเหมือนกับสมัยนี้ ตอนนั้นผมเรียนจบมาก็ไดบรรจุเลยภายใน 3 - 6
เดือน เปนถึงนักเกษตรโท ชั้นโทสมัยนั้นหายากนะครับ มีนายอําเภอที่เปนชั้นโท เราเขามาปแรกๆ
ป พ.ศ.2508 - 2509 เปนชั้นโทแลว เงินเดือน 1,200 บาท เรียกวาดังมากๆ แลวก็อยูเรื่อยๆ ไปจนกระทั่ง
เกษียณ แรกๆ เลยอยูกับพี่บรรจง เย็นมนัส นักสํารวจดินนี่แปลกตรงที่เขามานี่ดัง พออยูๆ ไปก็จะลด
ความสําคัญลง พอเราสงรายงานแลวความสําคัญก็ลดลง พอเขาเอาผลงานเราไปใชไดแลวก็ไมจําเปนตอง
ใชเรา แรกๆ ตอนที่เขาทํางานผมก็ถามวา ถาเราหมดงานแลวเราจะทําอะไร ทานผูอํานวยการก็ตอบวาไมมีจบ
หรอก อยางไรก็ใหอยูจนถึงเกษียณ ผมก็คิดวาถาสํารวจดินในระดับจังหวัดหมดแลว จะไปทําอะไรตอไป ตอมา
ผมก็ไดมาทํางานที่ภาคกลางกับพี่บรรจง เย็นมนัส เปนโครงการสํารวจเรื่องดินเปรี้ยวในเขตลุมน้ําเจาพระยา
มีผูเชี่ยวชาญมารวมทํางานกันหลายคนเพราะเปนโครงการที่นาสนใจ
ตํานานการสํารวจดิน 107