Page 11 - รายงานการสำรวจและจำแนกพื้นที่ชุ่มน้ำภาคตะวันอออก

ระบายน้ําออกจากพื้นที่เพื่อการเกษตรกรรม การชักน้ําเค็มเขาในแผนดินเพื่อการเพาะเลี้ยงสัตวน้ํา การ

ขุดถมพื้นที่เพื่อการอุตสาหกรรม การขยายเมือง การพัฒนาที่อยูอาศัยและชุมชน การพัฒนาโครงสราง

พื้นฐานที่ทําใหเกิดการเปลี่ยนแปลงทางอุทกวิทยา และการเปลี่ยนแปลงเสนทางน้ํา ตลอดจนการสราง

ถนนการพัฒนาการทองเที่ยว โดยขาดการคํานึงถึงผลกระทบขึ้นกับวิถีชีวิตประจําวันของชุมชนใน
ทองถิ่นที่ตองพึ่งพาอาศัยพื้นที่ชุมน้ํา

2.3.3 ปญหาการจัดการพื้นที่ชุมน้ํา ทั้งๆที่พื้นที่ชุมน้ํามีความสําคัญ และมี

บทบาทหนาที่มากมาย แตองคกรที่รับผิดชอบทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และประชาชนทั่วไป ทั้งในเมือง
และชนบทปจจุบันยังไมสามารถดําเนินการใหประชาชนสวนใหญเกิดความตระหนักถึงความสําคัญ

และความจําเปนที่จะอนุรักษพื้นที่ชุมน้ํา ตลอดจนขาดความตระหนักถึงบทบาทหนาที่ คุณคาและ

คุณประโยชนที่ครบถวนแทจริงของพื้นที่ชุมน้ํา จึงเปนผลใหขาดความระมัดระวังและใชประโยชน
พื้นที่ชุมน้ําอยางไมถูกตองเหมาะสม มีความไมสอดคลองกับศักยภาพของพื้นที่และขาดการประสาน

การปฏิบัติงานระหวางหนวยงานในการจัดการพื้นที่ และในหลายกรณี กฎหมายขอบังคับที่เกี่ยวของ

ไมมีประสิทธิผลในการบังคับใชและไมเอื้ออํานวยตอการจัดการพื้นที่ชุมน้ําอยางยั่งยืน

2.4 อนุสัญญาวาดวยพื้นที่ชุมน้ํา (Ramsar Convention)

อนุสัญญาวาดวยพื้นที่ชุมน้ํา ตั้งชื่อตามสถานที่จัดใหมีการประชุมเพื่อรับรองอนุสัญญา วันที่ 2

กุมภาพันธ พ.ศ. 2514 คือเมืองแรมซาร ประเทศอิหราน อนุสัญญานี้เปนขอตกลงระหวางรัฐบาลซึ่ง
กําหนดกรอบการทํางาน สําหรับความรวมมือระหวางประเทศ เพื่อการอนุรักษและยับยั้งการสูญเสีย

ของพื้นที่ชุมน้ําในโลก ซึ่งจะตองมีการจัดการเพื่อใชประโยชนอยางชาญฉลาด อนุสัญญามีผลบังคับ

ใชเมื่อป พ.ศ. 2518 (ค.ศ. 1975) ตามเงื่อนไขวาอนุสัญญาฯ จะมีผลบังคับใชเมื่อมีประเทศตางๆเขา
รวมเปนภาคี 7 ประเทศ ขณะนี้นับถึง 17 กันยายน พ.ศ. 2546 มีประเทศตางๆ จากภูมิภาคทั่วโลก รวม

ทั้งสิ้น 138 ประเทศ มีพื้นที่ชุมน้ําในทะเบียนพื้นที่ลุมน้ําที่มีความสําคัญระหวางประเทศทั้งสิ้น 1,313

แหง รวมพื้นที่ประมาณ 693.56 ลานไร

ในระยะแรกการดําเนินงาน จะมุงเนนที่ความเปนอยูของนกน้ําที่อาศัยในบริเวณพื้นที่ชุมน้ํา
ตอมาไดเริ่มใหความสําคัญตอสิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศชนิดอื่นๆมากขึ้นโดยไดตระหนักและเห็นถึง

คุณคาของพื้นที่ชุมน้ําวามีความสัมพันธกับมนุษยมากขึ้นโดยเฉพาะชุมชนที่ตองพึ่งพาและอาศัยพื้นที่

ชุมน้ําทั้งในชีวิตประจําวัน และการประกอบอาชีพโดยตรงรวมทั้งยังอาศัยพื้นที่ชุมน้ําเปนปราการทาง
ธรรมชาติ ปองกันภัยอันตรายทางธรรมชาติ เพื่อการดําเนินงานที่เปนไปในทางเดียวกัน อนุสัญญาฯ

ระบุไววาจะตองจัดใหมีการประชุมปกติ (Ordinary session) ในทุกๆ 3 ป สํานักเลขาธิการอนุสัญญาฯ

5