Page 25 - การใช้ประโยชน์ของชุดตรวจดินภาคสนามสำหรับให้คำแนะนำปุ๋ยในการปลูกผักในพื้นที่โครงการหลวง

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

15

ต่อไร่ ซึ่งสูงกว่าการไม่ใส่ปุ๋ยเคมี 48 และ 38 เปอร์เซ็นต์ตามล าดับ ส าหรับการใส่ปุ๋ยต ารับที่ 4 5 และ 6
ไม่ท าให้น้ าหมักแห้งของผักหลังการตัดแต่งแตกต่างจากการไม่ใส่ปุ๋ยเคมีในทางสถิติ ส าหรับปุ๋ยต ารับที่ 4

และ 5 ยังไม่แตกต่างจากการใส่ปุ๋ยต ารับที่ 3 อีกด้วย ส่วนน้ าหนักเศษผักยังพบว่าการใส่ปุ๋ยทุกอัตราไม่ท า
ให้น้ าหนักเศษผักมีความแตกต่างกันโดยมีน้ าหนักแห้งอยู่ในช่วงตั้งแต่ 32-57 กิโลกรัมต่อไร่ ดังแสดงไว้ใน

ตารางที่ 3

ตารางที่ 3 น้ าหนักแห้งของผักกาดหวานต่อการใส่ปุ๋ยเคมีอัตราต่าง ๆ ณ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่ง

หลวง พ.ศ. 2556

L1
อัตราการใส่ปุ๋ย (กก./ไร่) น้ าหนักแห้ง (กก./ไร่)
ต ารับที่ N P O K O ผักหลังตัดแต่ง เศษผัก ส่วนเหนือดินทั้งหมด
2
2 5
L2
1 0 0 0 106c (100) 35 (100) 141b (100)
2 153.60 76.80 76.80 157a (148) 57 (162) 215a (152)
3 38.36 26.86 41.09 146ab (138) 35 (100) 180ab (128)
4 10.98 0 0 121bc (114) 32 (91) 154b (109)

5 17.39 0 0 118bc (111) 40 (114) 157b (111)
6 10.00 5.00 5.00 115c (108) 44 (126) 159b (113)
CV (%) 14.49 31.25 14.54

หมายเหตุ : L1 ค่าเฉลี่ยในแต่ละคอลัมน์ ที่ตามด้วยอักษรที่ต่างกันแตกต่างกันอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติ ที่
DMRT ที่ระดับ P < 0.05
L2 ตัวเลขในวงเล็บ คือ ผลผลิตเปรียบเทียบคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ของผลผลิตเมื่อใช้ปุ๋ยต ารับที่ 1

1.4 ความเข้มข้นของธาตุอาหารหลักในผักหลังตัดแต่งและในเศษผัก
จากการทดลองในแต่ละต ารับการทดลอง พบว่า ความเข้มข้นของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสของ
ผักหลังตัดแต่งมีแนวโน้มสูงกว่าในเศษผัก โดยมีความเข้มข้นของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสของผักหลังตัด
แต่งอยู่ในช่วง 3.95- 5.45 และ 0.52-0.60 เปอร์เซ็นต์ตามล าดับ ความเข้มข้นของไนโตรเจนและ

ฟอสฟอรัสของเศษผักอยู่ในช่วง 2.98-4.53 และ 0.31-0.41 เปอร์เซ็นต์ตามล าดับ แต่มีแนวโน้มความ
เข้มข้นของโปแตสเซียมในผักหลังตัดแต่งต่ ากว่าในเศษผัก โดยมีความเข้มข้นในผักหลังตัดแต่งอยู่ในช่วง
4.54-5.36 เปอร์เซ็นต์และในเศษผักอยู่ในช่วง 6.09-6.95 เปอร์เซ็นต์ ดังแสดงไว้ในตารางที่ 4 ซึ่งจาก
ลักษณะความเข้มข้นของธาตุอาหารหลักที่เกิดขึ้นดังกล่าวอาจมีสาเหตุจากการเกิด Luxury

consumption หรือการดูดธาตุอาหารมากเกินความต้องการแม้ว่าจะมีการส่งธาตุอาหารพืชไปยังส่วนของ
พืชที่อ่อนกว่าใช้แล้วแต่ก็ยังมีปริมาณธาตุอาหารเหลือเป็นจ านวนมาก (Tisdale and Nelson,1975)