Page 13 - ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการจัดทำระบบอนุรักษ์ดินและน้ำบนพื้นที่ลุ่ม-ดอน เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำคลองหล่อยูง-คลองในหยง ของเกษตรกรตำบลหล่อยูง อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา
P. 13

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
                                                                                                         6







                       2. การอนุรักษ์ดินและน้ า
                              การอนุรักษ์ดินและน้้า หมายถึง การระวังรักษาและป้องกันดินมิให้ดินถูกชะล้างและพัดพาไป

                       ตลอดจนการปรับปรุงบ้ารุงดินให้คงความอุดมสมบูรณ์ รวมทั้งการรักษาน้้าในดินและบนผิวดินให้คง
                       อยู่ เพื่อรักษาดุลธรรมชาติให้เหมาะสมในการใช้ประโยชน์ดินและที่ดินเพื่อเกษตรกรรมที่ยั่งยืน หรือ

                       อาจกล่าวสั้นๆได้ว่าการอนุรักษ์ดินและน้้า หมายถึงการรักษาปรับปรุงสภาพของพื้นที่ต้นน้้าล้าธาร ป่า
                       ไม้และสภาพแวดล้อมธรรมชาติให้ดีขึ้นป้องกันมิให้ดินเกิดการชะล้างพังทลายทั้งในพื้นที่การเกษตร

                       และพื้นที่นอกการเกษตรการรักษาความอุดมสมบูรณ์ของดินให้ดีอยู่เสมอการรักษาสภาพพื้นที่

                       เพาะปลูกให้คงสภาพอยู่ตลอดไปไม่สูญหายการปรับปรุงพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมต่อการเกษตรให้เหมาะสม
                       เกิดประโยชน์ต่อการท้าการเกษตรและการกักเก็บน้้าไว้ใช้ในพื้นที่ตลอดจนมีการใช้น้้าอย่างมี

                       ประสิทธิภาพ (กลุ่มวิจัยและพัฒนาการอนุรักษ์ดินและน้้าบนพื้นที่พืชไร่, 2561)

                              จากการส้ารวจของกรมพัฒนาที่ดิน พบว่าประเทศไทยประมาณ 1 ใน3เป็นพื้นที่เขา มีความ
                       ลาดชันมากกว่าร้อยละ 35อีกทั้งมีการเพิ่มขึ้นของประชากร ท้าให้ต้องขยายพื้นที่เพาะปลูกไปบนพื้นที่

                       สูง มีการใช้ที่ดินอย่างไม่ถูกต้อง ท้าการเกษตรอย่างขาดมาตรการอนุรักษ์ดินและน้้า และมีการชะล้าง
                       พังทลายของดิน ท้าให้ความอุดมสมบูรณ์ของดินลดลงอย่างรวดเร็ว ผลผลิตของพืชที่ปลูกลดลง(สร

                       สิทธิ์, 2535)กรมพัฒนาที่ดินจึงได้ด้าเนินการจัดท้าระบบอนุรักษ์ดินและน้้าจ้าแนกเป็น  3  ระบบ คือ
                       1) ระบบอนุรักษ์ดินและน้้าบนที่สูง ที่สูงคือ พื้นที่ที่อยู่สูงจากระดับน้้าทะเลตั้งแต่ 500  เมตรขึ้นไป

                       หรือมีความลาดเทมากกว่าร้อยละ 15  ส่วนมากเป็นพื้นที่ต้นน้้าเป็นที่ป่า หรือพื้นที่ที่กรมพัฒนาที่ดิน

                       จ้าแนกเป็น Slope complex2) ระบบอนุรักษ์ดินและน้้าบนที่ดอน คือพื้นที่ลาดเชิงเขา มีระดับความ
                       สูงต่้ากว่า 500  เมตรจากระดับน้้าทะเล หรือมีความลาดเทตั้งแต่ร้อยละ 3-15  ส่วนมากใช้ประโยชน์

                       เพื่อการปลูกพืชไร่ ไม้ผลและทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ และ 3) ระบบอนุรักษ์ดินและน้้าในที่ราบลุ่ม ที่ราบลุ่ม

                       คือ พื้นที่ที่ต่้ากว่าและต่อเนื่องจากที่ลาดเชิงเขา มีความลาดเทไม่เกินร้อยละ3มีน้้าท่วมขังเป็นครั้ง
                       คราว ส่วนมากใช้ท้านา ปลูกผัก หรือไร่นาสวนผสม พื้นที่ราบจะมีปัญหาการระบายน้้าซึ่งไหลบ่าจาก

                       ที่ดอนที่สูงมารวมในที่ราบ รวมทั้งน้้าฝนและน้้าใต้ดินที่ตกหรือปรากฏในพื้นที่นั้นๆ(กลุ่มแผนงาน,
                       2561)


                       3.เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ าคลองหล่อยูง-คลองในหยง และการด าเนินงานจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ า
                              เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้้าคลองหล่อยูง-คลองในหยง อยู่ในลุ่มน้้าสาขาภาคใต้ตะวันตกส่วนที่ 2

                       ลุ่มน้้าหลักภาคใต้ฝั่งตะวันตก ครอบคลุมพื้นที่ อ้าเภอตะกั่วทุ่ง และอ้าเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา มี
                       เนื้อที่รวม 68,422  ไร่ (ภาพภาคผนวกที่ 1)  (กรมพัฒนาที่ดิน, 2556)  สถานีพัฒนาที่ดินพังงาได้

                       คัดเลือกพื้นที่บ้านหล่อยูง หมู่ที่ 1บ้านบางปลา หมู่ที่2บ้านนา หมู่ที่ 3บ้านควน หมู่ที่  5บ้านในหยง

                       หมู่ที่ 8 ต้าบลหล่อยูง อ้าเภอตะกั่วทุ่งจังหวัดพังงา เนื้อที่ประมาณ6,825 ไร่เป็นพื้นที่ด้าเนินการ เพื่อ
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18