Page 14 - ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการจัดทำระบบอนุรักษ์ดินและน้ำบนพื้นที่ลุ่ม-ดอน เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำคลองหล่อยูง-คลองในหยง ของเกษตรกรตำบลหล่อยูง อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
7

แก้ไขปัญหาการชะล้างพังทลายของดิน ดินเสื่อมโทรม ผลผลิตตกต่้าและขาดแคลนน้้าทางการเกษตร
ตลอดจนปัญหาการล้าเลียงผลผลิตออกนอกพื้นที่ของเกษตรกร

การก่อสร้างระบบอนุรักษ์ดินและน้้า เพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาในพื้นที่ด้าเนินการ
ประกอบด้วย คันดินแบบ 5จ้านวน 9.655 กิโลเมตรทางล้าเลียงในไร่นา จ้านวน 5.361 กิโลเมตร ท่อ

ระบายน้้า จ้านวน 23 จุด ปรับรูปแปลงนาลักษณะที่ 3จ้านวน 6.459 กิโลเมตร และอาคารชะลอ
ความเร็วน้้า จ้านวน 8จุด(สถานีพัฒนาที่ดินพังงา, 2559)

4. งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
4.1 ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจและสังคม

วัชรพงษ์(2546)ได้ศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการยอมรับการเลี้ยงโคเนื้อของเกษตรกร

ยากจนในจังหวัดปัตตานี พบว่า เกษตรกรที่มีรายได้สูงสามารถยอมรับการเลี้ยงโคเนื้อได้ดีกว่า
เกษตรกรที่มีรายได้ต่้า นอกจากนี้ นฤชิต(2548)ได้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับโครงการปลูก

ปาล์มน้้ามันทดแทนพลังงาน ปี 2549 ของเกษตรกร จังหวัดสงขลา พบว่า รายได้ของครอบครัวไม่มี

ความสัมพันธ์ต่อการยอมรับโครงการปลูกปาล์มน้้ามันของเกษตรกร
ภัทราวรรณ(2551)ได้ศึกษาการยอมรับเทคโนโลยีเพื่อการผลิตข้าวขาวดอกมะลิ 105 ของ

เกษตรกรในพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ จังหวัดร้อยเอ็ด พบว่า เกษตรกรที่มีขนาดพื้นที่ปลูกข้าวขาวดอกมะลิ
105 แตกต่างกัน มีการยอมรับเทคโนโลยีแตกต่างกัน 3 ประเด็น ได้แก่การใช้ปุ๋ยพืชสดร่วมกับปุ๋ยเคมี

การใส่ปุ๋ยสูตร 16-16-8 ใส่รองพื้นในอัตรา 20-25กิโลกรัมต่อไร่ และการใส่ปุ๋ยคอกก่อนการหว่าน
เมล็ดพันธ์หรือการปักด้า ซึ่งสอดคล้องกับ สาคร (2545) ได้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการใช้มัน

ส้าปะหลังเป็นอาหารโคของเกษตรกรที่ผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์ค้นคว้าและพัฒนาวิชาการอาหาร

สัตว์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พบว่า ขนาดฟาร์มมีความสัมพันธ์กับการยอมรับเทคโนโลยีการใช้มัน
ส้าปะหลังเป็นอาหารโคในด้านจ้านวนอาหารสูตรมันส้าปะหลังที่ให้โคกินโดยจ้านวนปีที่เลี้ยงโคด้วย

อาหารสูตรมันส้าปะหลังและขนาดฟาร์มมีความสัมพันธ์กับการยอมรับเทคโนโลยีการใช้มันส้าปะหลัง

เป็นอาหารโคในด้านความต่อเนื่องในการใช้มันส้าปะหลังเลี้ยงโคในทิศทางตรงกันข้ามนอกจากนี้
ณรงค์(2547)ได้ศึกษาการยอมรับเทคโนโลยีเกษตรอินทรีย์เพื่อการผลิตข้าวของเกษตรกรในจังหวัด

สุรินทร์ พบว่า เกษตรกรที่มีขนาดพื้นที่ท้าการเกษตรที่แตกต่างกันมีการยอมรับเทคโนโลยีเกษตร
อินทรีย์เพื่อการผลิตข้าวที่ไม่แตกต่างกัน

ก้องกษิต(2543)ได้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการจัดท้าแปลงขยายพันธุ์ข้าวของ
เกษตรกร อ้าเภอระโนด จังหวัดสงขลา พบว่า จ้านวนแรงงานมีความสัมพันธ์ทางลบกับการยอมรับ

การจัดท้าแปลงขยายพันธุ์ข้าว และจุฬาลัย (2551)ได้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการเลี้ยงไหมอี

รี่เป็นอาชีพเสริมของเกษตรกรผู้ปลูกมันส้าปะหลังพบว่า ปัจจัยด้านจ้านวนแรงงานมีความสัมพันธ์ทาง
ลบกับการยอมรับด้านการปฏิบัติ ในการปลูกและดูแลรักษามันส้าปะหลัง แสดงว่าเมื่อเกษตรกรมี