Page 41 - การพัฒนาและป้องกันการแพร่กระจายพื้นที่ดินเค็มในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำลำเสียวน้อยตอนบน - ห้วยกุดแดง อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด
P. 41
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
32
4.2 การพัฒนาและป้องกันการแพร่กระจายพื้นที่ดินเค็มในพื้นที่ด าเนินการ
4.2.1 การใช้มาตรการวิธีพืช ในการพัฒนาและปูองกันการแพร่ กระจายพื้นที่ดินเค็มในพื้นที่
ด้าเนินการ
จากการวิเคราะห์สภาพพื้นที่ ได้ก้าหนดแผนการปฏิบัติงานโดยน้ามาตรการวิธีพืชมา
ด้าเนินการพัฒนาและปูองกันการแพร่กระจายดินเค็ม ประกอบด้วย พื้นที่ดินเค็มจัด ใช้วิธีการปลูกไม้
ยืนต้นทนเค็มพวกกระถินออสเตรเลีย พื้นที่ดินเค็มปานกลางถึงน้อย ใช้วิธีการปลูกไม้ยืนต้นทนเค็ม
พวกกระถินออสเตรเลีย ปลูกไม้ผลทนเค็ม ปลูกไม้เศรษฐกิจบนคันนา ปลูกยูคาลิปตัสบนพื้นที่ดอน/ที่
สูง ปลูกหญ้าแฝก และปลูกพืชปุ๋ยสดปรบปรุงบ้ารุงดิน (ปอเทือง) โดยมีรายละเอียดกิจกรรม
ด้าเนินงาน ดังนี้ (ตารางที่ 4)
1) การปลูกไม้ยืนต้นทนเค็ม (กระถินออสเตรเลีย)
พื้นที่ด้าเนินการบริเวณที่เป็นดินเค็มจัดถึงปานกลาง น้าต้นกระถินออสเตรเลียหรือ
อะคาเซีย (Acacia) มาปลูกเพื่อฟื้นฟูสภาพทางนิเวศน์จากพื้นที่ที่มีคราบเกลือบนผิวดิน พืชไม่สามารถ
ขึ้นได้ ให้กลับคืนสภาพมาเป็นพื้นที่ที่มีพืชขึ้นปกคลุม ลดการสะสมเกลือบนผิวดิน ลดการระเหยของ
น้้าจากผิวดิน เพิ่มความชื้นให้ดิน ช่วยปรับปรุงบ้ารุงดิน โดยใบที่ร่วงหล่นทับถมจะย่อยสลายเป็น
อินทรียวัตถุเติมให้กับดิน ช่วยตรึงธาตุไนโตรเจนจากอากาศให้แก่ดินเนื่องจากต้นกระถินออสเตรเลีย
เป็นพืชตระกูลถั่ว ท้าให้ดินมีสภาพที่ดีขึ้นได้ และช่วยเพิ่มความหลากหลายของชนิดพืชในพื้นที่ดินเค็ม
ได้เนื่องจากหลังการปลูกกระถินออสเตรเลียขึ้นแล้ว พืชพื้นเมืองอื่น ๆ จะขึ้นตามมาตามธรรมชาติ
กระถินออสเตรเลียที่น้ามาปลูกในพื้นที่ มีจ้านวนทั้งสิ้น 112,000 ต้น โดยปลูกใน
บริเวณพื้นที่ที่ไม่มีการใช้ประโยชน์ บนคันนา คันสระเก็บน้้า หัวไร่ปลายนา และบริเวณริมถนน
การปลูกจะขุดหลุมปลูกขนาด 30 x 30 เซนติเมตร ระยะห่างระหว่างต้น 60 เซนติเมตร ใส่วัสดุ
ปรับปรุงดิน ปุ๋ยคอก และแกลบดิบ คลุกเคล้ากับดินก้นหลุมปลูกอย่างละ 1 ตันต่อไร่ เมื่อกลบหลุม
ปลูกแล้วใช้แกลบดิบคลุมเพื่อรักษาความชื้น และปูองกันเกลือขึ้นมาสะสมที่โคนต้น หลังจากปลูก
7 วัน ใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 15-15-15 ในอัตรา 20 กิโลกรัมต่อไร่
ผลการด้าเนินงานและการติดตามผล พบว่า เมื่อต้นกระถินออสเตรเลียมีอายุได้ 1 ปี
ในพื้นที่ปลูกมีพืชพื้นเมืองบางชนิดขึ้นแซมตามมา คราบเกลือบนผิวดินในพื้นที่ลดลง ช่วยรักษา
ความชื้นบนผิวดินท้าให้สามารถปลูกพืชอื่นๆ แซมได้ และเนื่องจากพื้นที่เป็นที่ราบลุ่ม บางช่วงเกิด
อุทกภัย มีน้้าท่วมขังเป็นเวลานาน ส่งผลให้ไม้ผลทนเค็ม เช่น มะม่วง ฝรั่ง มะขาม มะขามเทศ ที่ปลูกใน
พื้นที่ตายลง แต่ต้นกระถินออสเตรเลียยังสามารถปรับตัวและเจริญเติบโตได้ (ภาพที่ 8)
