Page 44 - การประเมินความเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืชเศรษฐกิจเพื่อวางแผนการใช้ที่ดินในการฟื้นฟูพื้นที่ลุ่มน้ำวิกฤต ลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำประแสร์

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
35

3.2.3 การใช๎ประโยชน์ที่ดิน
การใช๎ประโยชน์ที่ดิน หมายถึง การใช๎ประโยชน์ที่ดินซึ่งเป็นกิจจกรรรมของมนุษย์ที่
กระทําตํอทรัพยากรที่ดิน เพื่อตอบสนองความต๎องการทั้งด๎านวัตถุหรือจิตใจหรือทั้งสองอยําง โดยการ
เปลี่ยนแปลงลักษณะกายภาพบนพื้นที่ดินหรือปลูกสร๎างสิ่งตํางๆ เชํน การทําเกษตรกรรม การทํา

เหมืองแรํ การกํอสร๎างอาคารที่อยูํอาศัย เป็นต๎น (สมเจตน์, 2524)
การใช๎ประโยชน์ที่ดิน หมายถึง การนําที่ดินมาใช๎สนองความต๎องการของมนุษย์ในด๎าน
ตํางๆ เชํน เกษตรกรรม พาณิชยกรรม อุตสาหกรรม และที่อยูํอาศัย (บรรเจิด พลางกูร, 2523 อ๎างถึง
ใน สถิตย์ วัชรกิตติ, 2525)

การใช๎ประโยชน์ที่ดิน หมายถึง การใช๎ที่ดินในปัจจุบันหรืออนาคตเพื่อการเกษตร
การอุตสาหกรรมปุาไม๎ หรือเปลี่ยนพื้นที่ปุาบางสํวนเป็นแหลํงน้ํา เชํน การสร๎างเขื่อน เป็นต๎น (กาญจน์เขจร
ชูชีพ, 2532)
การใช๎ประโยชน์ที่ดิน หมายถึง หมายถึง การใช๎ที่ดินเพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์ของ

มนุษย์ หรือกิจกรรมทางเศรษฐกิจ เชํน อาคารบ๎านเรือน อุตสาหกรรม การขนสํง พักผํอนหยํอนใจ
หรือพื้นที่คุ๎มครองทางธรรมชาติ (The Organisation for Economic Co-operation and
Development (OECD), 2005)

การใช๎ประโยชน์ที่ดิน หมายถึง การใช๎ที่ดินเพื่อบําบัดความต๎องการของมนุษย์
เชํน ทําการเกษตร แหลํงน้ํา ที่อยูํอาศัย และใช๎พื้นที่ปุา โดยมีขนาดของที่ดินในการใช๎ประโยชน์
ตํางๆกันไป (บุญยเกียรติ แสงวัณณ์, 2535 อ๎างถึงใน สไบทอง กันนะ, 2556)
ดังนั้น สรุปได๎วํา การใช๎ประโยชน์ที่ดิน หมายถึงการใช๎ประโยชน์จากที่ดินเพื่อ
ตอบสนองความต๎องการของมนุษย์อยํางใดอยํางหนึ่ง และการใช๎ประโยชน์ที่ดินมีการเปลี่ยนแปลงการ

ใช๎ประโยชน์จากที่ดินทั้งใน ปัจจุบันและอนาคต เพื่อตอบสนองความต๎องการของมนุษย์ เชํน
เกษตรกรรม พาณิชยกรรม อุตสาหกรรม ที่อยูํอาศัย รวมถึงใช๎ประโยชน์จากพื้นที่ปุาไม๎ ซึ่งขนาดของ
การใช๎ประโยชน์ที่ดินแตกตํางกันไป และเมื่อความต๎องการในด๎านใดด๎านหนึ่งชัดเจนขึ้น ขนาดของการ

ใช๎ประโยชน์ด๎านนั้นจะชัดเจนมากขึ้น โดยมีการเปลี่ยนแปลงประเภทการใช๎ที่ดินโดยรอบ เชํน การบุกรุก
พื้นที่เพื่อการเกษตรกรรม เป็นต๎น
3.2.4 ปัญหาการจัดการที่ดิน
เฉลียว (2532) กลําวถึง การจัดการที่ดินในพื้นที่การเกษตร เนื่องจากประเทศไทยเป็น

ประเทศเกษตรกรรม ประชากรไมํน๎อยกวําร๎อยละ 7 5 อาศัยอยูํในชนบทและยึดอาชีพ
การเกษตร เพื่อดํารงชีวิตดังนั้นทรัพยากรที่ดินจึงเป็นสิ่งสําคัญที่เป็นปัจจัยพื้นฐานการผลิต
แตํทรัพยากรดินหรือที่ดินมีปัญหาในการใช๎ประโยชน์อยํางมากมาย จึงจําเป็นต๎องมีการจัดการที่ดี
หรือพัฒนาให๎มีความสามารถในการผลิตตํอหนํวยพื้นที่ให๎สูงขึ้นเพื่อสนองตํอความต๎องการของ

ประชาชนที่เพิ่มขึ้น
พิทยากร (2551) รายงานวํา เนื่องจากทรัพยากรที่ดินของประเทศไทยมีจํากัด มีพื้นที่
เพียง 320.7 ล๎านไรํ แตํในจํานวนนี้เป็นดินที่เหมาะสมพอจะนํามาใช๎ทํานา ทําไรํ และทําสวน ประมาณ
160 ล๎านไรํ หรือประมาณร๎อยละ 50 ของพื้นที่ทั้งประเทศ สํวนที่เหลือเป็นพื้นที่ที่ไมํเหมาะสมตํอการ

เพาะปลูกประกอบกับการที่ประชากรเพิ่มขึ้นทุกปี กํอให๎เกิดปัญหาด๎านการจัดการที่ดินหลายประการ