Page 42 - คู่มือแนวทางการบริหารจัดการเขตเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืชเศรษฐกิจ

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
8-2

8.1.2 ขั้นตอนการกําหนดเขตเหมาะสมสําหรับการปลูกพืชเศรษฐกิจ
1) ใช้ข้อมูลสมบัติของดิน (soil property) จาก แผนที่ดิน (soil map) ได้แก่ เนื้อดิน การ

ระบายนํ้าของดิน ความอุดมสมบูรณ์ของดิน ความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวก (C.E.C.) ความอิ่มตัวด้วย
ประจุบวกที่เป็นด่าง (base saturation) ความลึกของดิน ปฏิกิริยาของดิน (pH) ความลาดชัน เป็นต้น เพื่อ

ประเมินความเหมาะสมทางกายภาพของที่ดินสําหรับการปลูกพืชเศรษฐกิจ และแบ่งชั้นความเหมาะสม
ทางกายภาพของที่ดินออกเป็น 4 ชั้น คือ ชั้นความเหมาะสมสูง (S1) ชั้นความเหมาะสมปานกลาง (S2) ชั้น

ความเหมาะสมเล็กน้อย (S3) และชั้นไม่มีความเหมาะสม (N)
2) นําเข้าข้อมูลชั้นความเหมาะสมทางกายภาพของที่ดินร่วมกับแผนที่ดิน ได้แผนที่

ชั้นความเหมาะสมทางกายภาพของที่ดิน
3) ซ้อนทับ (overlay) แผนที่ชั้นความเหมาะสมทางกายภาพขอที่ดินกับเส้นชั้นนํ้าฝน (isohyte

map) เพื่อประเมินความเหมาะสมของที่ดินด้านความต้องการนํ้าที่เป็นประโยชน์ต่อพืช ได้เป็นแผนที่
ความเหมาะสมของที่ดิน(Land suite map)

4) ซ้อนทับ (overlay) แผนที่ความเหมาะสมของที่ดิน กับแผนที่ป่าไม้ตามกฎหมาย แผนที่
สภาพการใช้ที่ดินในปัจจุบัน (Present land use map) ได้แผนที่ความเหมาะสมตามสภาพการใช้ที่ดิน

ของพืชปัจจุบันในเขตเกษตรกรรมนอกเขตป่าไม้ตามกฎหมาย
5) ซ้อนทับแผนที่ขอบเขตการปกครอง ระดับตําบล คัดเลือกพื้นที่เฉพาะที่มีชั้นความเหมาะสม

สูง (S1) ชั้นความเหมาะสมปานกลาง (S2) และเฉพาะตําบลที่มีสภาพการใช้ที่ดินของพืชปัจจุบัน ตั้งแต่ 40 ไร่
ขึ้นไป เพื่อให้กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ดําเนินการประกาศกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เรื่อง การ
กําหนดเขตเหมาะสมสําหรับการปลูกพืชเศรษฐกิจ ต่อไป

รูปที่ 8-1 กระบวนการกําหนดเขตเหมาะสมสําหรับการปลูกพืชเศรษฐกิจ