Page 211 - การกำหนดเขตการใช้ที่ดินสำหรับปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทย
P. 211
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
5-5
7) การวิเคราะห์ศักยภาพในเชิงภูมิปัญญาท้องถิ่นต่อข้าวหอมมะลิ
เกษตรกรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จะมีความรู้ ความชํานาญในการปลูกข้าวหอมมะลิ
และข้าวหอมมะลิอินทรีย์มาอย่างยาวนาน มีภูมิปัญญาท้องถิ่น ปราชญ์ชาวบ้านด้านเกษตรอินทรีย์
มากมาย ที่ถ่ายทอดภูมิปัญญาการผลิตสืบต่อกันมา จนสามารถผลิตข้าวหอมมะลิอินทรีย์คุณภาพดีได้
โดยเฉพาะจังหวัดสุรินทร์ได้ดําเนินการเกษตรอินทรีย์มาตั้งแต่ปี 2542 ข้าวหอมมะลิอินทรีย์สุรินทร์จึง
แตกต่างจากข้าวหอมมะลิอินทรีย์ทั่วไป
5.5 การกําหนดเขตการใช้ที่ดินสําหรับการปลูกข้าวหอมมะลิ
จากการศึกษาวิเคราะห์ศักยภาพของพื้นที่และสภาพแวดล้อมโดยทั่วไปที่เหมาะสมสําหรับการปลูก
ข้าวหอมมะลิ ทั้งทางด้านกายภาพเชิงพื้นที่ สภาพแวดล้อม แหล่งกําเนิดภูมิปัญญาท้องถิ่นและเชิงนโยบาย
ต่อแหล่งปลูกข้าวหอมมะลิ รวมทั้งให้สอดคล้องกับการจัดทําเขตเหมาะสมของที่ดินสําหรับการปลูก
ข้าวในภาพรวม โดยสามารถกําหนดเขตการใช้ที่ดินสําหรับปลูกข้าวหอมมะลิตามเงื่อนไขหลักๆ ได้ดังนี้
1) เป็นพื้นที่เกษตรกรรมนอกเขตพื้นที่ป่าตามกฎหมาย
2) ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่สําหรับปลูกข้าวหอมมะลิในปัจจุบัน
3) เป็นพื้นที่ที่มีความเหมาะสมสําหรับการปลูกข้าวหอมมะลิ
4) เป็นพื้นที่ที่สอดคล้องกับการผลิตข้าว โดยอาศัยนํ้าฝนในภาพรวมของประเทศ
ดังนั้น ในการพิจารณาการจัดทําเขตการใช้ที่ดินสําหรับการปลูกข้าวหอมมะลิ จึงกําหนดเขตการ
ปลูกข้าวหอมมะลิ ได้เป็น 2 ภาค คือ ภาคเหนือตอนบน และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยแบ่งเขต
เหมาะสมตามเขตการใช้ที่ดินออกเป็น 3 เขต ได้แก่ เขตเหมาะสมมาก เหมาะสมปานกลาง และ
เหมาะสมน้อย ตามลําดับ (รูปที่ 5-1 ถึงรูปที่ 5-3)
