Page 208 - การกำหนดเขตการใช้ที่ดินสำหรับปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทย

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
5-2

5.3 ลักษณะสภาพพื้นที่และสภาพแวดล้อมโดยทั่วไปที่เหมาะสมสําหรับปลูกข้าวหอมมะลิ

1) สภาพพื้นที่
เป็นพื้นที่ราบลุ่มราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาดเล็กน้อยที่สามารถกักเก็บนํ้าได้ เป็นพื้นที่อาศัย

นํ้าฝนหรืออยู่ในเขตชลประทานที่นํ้าเพียงพอตลอดฤดูปลูก การคมนาคมสะดวกห่างไกลมลพิษใกล้
แหล่งรับซื้อผลผลิตหรือสามารถลําเลียงผลผลิตออกสู่ตลาดได้สะดวก

2) ลักษณะทางกายภาพของดิน
มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวร่วนเหนียวถึงร่วนเหนียวปนทรายระดับหน้าดินลึกปานกลางถึงลึก

หรือมีหน้าดินไม่น้อยกว่า 25 เซนติเมตร มีความเป็นกรด-ด่าง ระหว่าง 5.0-6.5การระบายนํ้าเลวถึงเลวมาก
สามารถอุ้มนํ้าได้ดีมีความอุดมสมบูรณ์ปานกลางถึงสูง

3) สภาพภูมิอากาศ

มีอุณหภูมิที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโต ประมาณ 22-33 องศาเซลเซียสมีแสงแดดจัดตลอด
ฤดู

4) แหล่งนํ้า
มีนํ้าฝนเพียงพอตลอดฤดูปลูก ปีละไม่น้อยกว่า 1,000มิลลิเมตร มีแหล่งนํ้าและระบบนํ้า

เสริมหรือแหล่งนํ้าอื่นๆ ที่ส่งนํ้าได้ตลอดฤดูปลูก

5.4 การวิเคราะห์ศักยภาพของพื้นที่

เป็นการวิเคราะห์ศักยภาพในเชิงพื้นที่ ที่เหมาะสมกับลักษณะประจําพันธุ์ของข้าวหอมมะลิ คือ
1) พื้นที่ปลูกข้าวหอมมะลิ

(1)จุดแข็ง
- ทนแล้งได้ดีพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มีฝนตกน้อย และเป็นนาดอน

- ทนต่อดินเค็มในระดับไม่รุนแรงมากนัก ซึ่งมีพื้นที่กระจายอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
- ทนต่อดินเปรี้ยวที่ระดับเล็กน้อยไม่รุนแรงมากนัก ซึ่งมีพื้นที่กระจายอยู่ในภาคตะวันออก

บางส่วน
- คุณภาพดีมีกลิ่นหอมโดยเฉพาะข้าวที่ปลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

- ลักษณะกายภาพและภูมิอากาศ สภาพแวดล้อมของพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

มีศักยภาพเหมาะแก่การผลิตข้าวหอมมะลิคุณภาพดีได้