Page 173 - แผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาภาคใต้ฝั่งตะวันออกตอนล่าง

4-10

3. หนวยงานของรัฐตองเรงใหการสนับสนุนทั้งเงินลงทุน และทางวิชาการ

แกเกษตรกรในพื้นที่เขตนี้อยางจริงจังเพราะเปนพื้นที่ที่ทรัพยากรที่ดินมีขอจํากัดตอการเกษตรกรรม

คอนขางสูง แตเกษตรกรในพื้นที่มีความยากจน และไมสามารถเปลี่ยนการประกอบอาชีพเปนอยางอื่นได
4. ปรับปรุงโครงสรางของดิน โดยการใชปุยพืชสด ปุยคอก หรือปุยหมัก

ซึ่งจะชวยเพิ่มประสิทธิภาพในการอุมน้ําของดิน และเพิ่มปริมาณธาตุอาหารพืช โดยมีการใชปุยวิทยาศาสตร

ที่เหมาะสมกับชนิดพืช ทั้งเรื่องสูตรปุย จํานวนและชวงระยะที่ใสปุยที่เหมาะสม
5. พื้นที่ลาดชันควรสงเสริมใหมีการจัดอนุรักษดินและน้ําในพื้นที่

2.2 เขตเกษตรกาวหนา (หนวยแผนที่ 22)

มีพื้นที่ 302,711 ไร หรือรอยละ 33.17 ของพื้นที่ลุมน้ําสาขา เขตนี้เกษตรกรทําการเกษตร

โดยอาศัยน้ําฝนเปนหลัก ดินมีศักยภาพในการผลิตปานกลางถึงสูง พื้นที่สวนใหญทํานาครั้งเดียว หรือ
หากปลูกไมยืนตนก็ควรปลูกยางพาราและปาลมน้ํามัน เปนหลัก ปญหาหลักที่พบในเขตนี้ไดแก

ปญหาเรื่องปริมาณน้ําที่มากเกินไปในชวงฤดูฝนและดินมีความอุดมสมบูรณปานกลาง สามารถแบง

เขตการใชที่ดินเพื่อการผลิตได 3 เขต ดังนี้
2.2.1 เขตทํานา (หนวยแผนที่ 221)

มีพื้นที่ 34,777 ไร หรือรอยละ 3.81 ของพื้นที่ลุมน้ําสาขา ดินมีความเหมาะสม

ทางกายภาพปานกลาง
แนวทางการพัฒนา

1. หนวยงานที่เกี่ยวของเรื่องการจัดการน้ําควรพิจารณาแหลงน้ําขนาดเล็กใน

พื้นที่รวมถึงปรับปรุงประสิทธิภาพของแหลงน้ําตามธรรมชาติ เชน เหมือง ฝาย ใหสามารถกักเก็บน้ําไดดีขึ้น

2. ควรปรับปรุงคุณภาพของดินใหมีความอุดมสมบูรณ โดยใชปุย
วิทยาศาสตรรวมกับปุยอินทรีย ตามความเหมาะสมของคุณภาพดิน

3. สงเสริมทางเลือกในการพัฒนาที่ดินโดยใหความรูเรื่องเกษตร

ผสมผสานตามแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม โดยการขุดบอเลี้ยงปลา ยกรองปลูกผัก ไมผลยืนตน

รวมกัน
4. สงเสริมใหเกษตรกรรวมกลุมกันเพื่อผลักดันใหชุมชนมีโรงสีขาวเปน

ของกลุมและสรางอํานาจตอรองทางการตลาด

2.2.2 เขตปลูกไมผล (หนวยแผนที่ 223)
มีพื้นที่ 57,229 ไร หรือรอยละ 6.28 ของพื้นที่ลุมน้ําสาขา พืชที่ปลูกไดแก

ทุเรียน เงาะ สภาพพื้นที่ราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด เปนดินลึกปานกลางถึงดินลึก มีความเหมาะสม

กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน