Page 172 - แผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาภาคใต้ฝั่งตะวันออกตอนล่าง

4-9

2.1.2 เขตปลูกไมผล (หนวยแผนที่ 213)

มีพื้นที่ 11,900 ไร หรือรอยละ 1.30 ของพื้นที่ลุมน้ําสาขา อยูในเขตชลประทาน

สภาพพื้นที่ราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด เปนดินลึกปานกลางถึงดินลึก มีความเหมาะสมทางกายภาพ

ปานกลาง โดยมีขอจํากัดเรื่องความอุดมสมบูรณในดิน มักพบอยูบริเวณริมน้ํา สามารถสูบน้ําขึ้นมา
ใชในชวงฤดูแลงได

แนวทางการพัฒนา

1. ควรปรับปรุงระบบการสงน้ําจากโครงการชลประทานที่มีอยูใหมีประสิทธิภาพ

มากยิ่งขึ้น เพื่อสามารถกระจายการสงน้ําใหครอบคลุมพื้นที่เกษตรกรรม
2. หนวยงานที่เกี่ยวของควรพัฒนาแหลงน้ําขนาดเล็กในพื้นที่ รวมถึงปรับปรุง

ประสิทธิภาพของแหลงน้ําตามธรรมชาติ เชน เหมือง ฝาย ใหสามารถกักเก็บน้ําสํารองไวใชในชวงที่

น้ําชลประทานไมเพียงพอ
3. ควรปรับปรุงคุณภาพของดินใหมีความอุดมสมบูรณ โดยใชปุยวิทยาศาสตร

รวมกับปุยอินทรีย ตามความเหมาะสมของคุณภาพดิน

4. สงเสริมทางเลือกในการพัฒนาที่ดินโดยใหความรูเรื่องเกษตรผสมผสาน
ตามแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม โดยการขุดบอเลี้ยงปลา ยกรองปลูกผัก ไมผล และไมยืนตนรวมกัน

5. สงเสริมใหเกษตรกรรวมกันปลูกพืชผักอินทรียเพื่อเพิ่มมูลคาการผลิต

6. สงเสริมใหเกษตรกรรวมกลุมเพื่อพัฒนาองคความรูและสรางอํานาจ
ตอรองทางการเกษตร

2.1.3 เขตปลูกไมยืนตน (หนวยแผนที่ 214)

มีพื้นที่ 39,096 ไร หรือรอยละ 4.28 ของพื้นที่ลุมน้ําสาขา อยูในเขตชลประทาน

ดินมีการระบายน้ําดี มีความอุดมสมบูรณทางธรรมชาติคอนขางต่ําถึงต่ํา ปจจุบันนิยมปลูกยางพาราและ
ปาลมน้ํามันกันเปนจํานวนมาก

แนวทางการพัฒนา

1. ควรปรับปรุงระบบการสงน้ําจากโครงการชลประทานที่มีอยูใหมี

ประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น เพื่อสามารถกระจายการสงน้ําใหครอบคลุมพื้นที่เกษตรกรรม
2. หนวยงานที่เกี่ยวของควรพัฒนาแหลงน้ําขนาดเล็กในพื้นที่ รวมถึงปรับปรุง

ประสิทธิภาพของแหลงน้ําตามธรรมชาติ เชน เหมือง ฝาย ใหสามารถกักเก็บน้ําสํารองไวใชในชวงที่

น้ําชลประทานไมเพียงพอ

แผนการใชที่ดินลุมน้ําสาขาภาคใตฝงตะวันออกตอนลาง