Page 159 - การวิเคราะห์ทรัพยากรธรรมชาติและการกำหนดบริเวณการใช้ที่ดินตามศักยภาพพื้นที่ลุ่มน้ำสาขาคลองจันดี (รหัส2202)

113

8.6.1 พื้นที่ที่มีความสําคัญในการฟนฟูลําดับเรงดวน สภาพพื้นที่จะมีความลาดชันสูง การใช

ที่ดินทําการเกษตรจะมีขอจํากัดมาก มีอัตราการชะลางพังทลายอยูในระดับปานกลางถึงรุนแรงมาก

พื้นที่ดังกลาวสวนใหญเปนพื้นที่ลาดชันเชิงซอน และมีการใชที่ดินทําการเกษตร สวนใหญปลูก
ยางพาราและบางสวนปลูกไมผลผสม การใชที่ดินบริเวณนี้ถาไมมีมาตรการอนุรักษดินและน้ํา

ควบคูดวย นอกจากจะมีแนวโนมในการเกิดการชะลางพังทลายของดินสูงแลวที่ดินยังจะเสื่อมโทรม

และเปนปญหาตอการจัดการในระยะยาว พื้นที่ดังกลาวสวนใหญอยูบริเวณทางดานทิศ

ตะวันออกเฉียงเหนือของพื้นที่ลุมน้ําสาขา (ตอนกลางของพื้นที่ตําบลชางกลาง อําเภอชางกลาง
จังหวัดนครศรีธรรมราช) และบริเวณทางดานทิศตะวันตกเฉียงใตของพื้นที่ลุมน้ําสาขา (ทิศเหนือ

และทิศใตของตําบลเขาขาว อําเภอทุงสง จังหวัดนครศรีธรรมราช)

ดังนั้นการใชประโยชนที่ดินบริเวณนี้จําเปนตองมีมาตรการอนุรักษดินและน้ําอยาง
เขมขน หรือคงสภาพเปนปาไมไว เพื่อลดปญหาที่เกิดขึ้นกับพื้นที่โดยตรงและโดยทางออมกับพื้นที่

ปลายน้ําที่อยูถัดออกไป

8.6.2 พื้นที่ที่มีความสําคัญในการฟนฟูลําดับปกติ พื้นที่ในลําดับนี้สวนใหญมีปญหา

เรื่องการชะลางพังทลายของดินในระดับนอยถึงนอยมาก เนื่องจากสภาพพื้นที่เปนที่ราบถึงราบลุม มี
ความลาดชันนอยหรือในบางพื้นที่มีสภาพเปนปาไมสมบูรณตามธรรมชาติในเขตพื้นที่ภูเขา สวนใหญ

อยูบริเวณทางตอนกลางของพื้นที่ลุมน้ําสาขา มีการที่ดินในการทํานา ปลูกไมผล และไมยืนตนผสม

ในลักษณะสวนผสม พื้นที่นี้มีความจําเปนที่จะตองเฝาระวังหากพื้นที่มีการเปลี่ยนแปลงการใชที่ดิน
หรือเปลี่ยนสมดุลของสิ่งแวดลอม อาจทําใหเกิดการชะลางพังทลายรุนแรง หรือดินมีการเสื่อมโทรม

ไดโดยเร็ว ดังนั้นควรตองมีการใหความรูแกชุมชนเพื่อชวยกันปกปองที่ดินโดยมีระบบอนุรักษดิน

และน้ําใหถูกตองตามหลักวิชาการ อันจะเปนประโยชนตอที่ดินทรัพยสินและสิ่งแวดลอมโดยรวม

8.7 การประเมินคุณภาพที่ดิน

8.7. 1 การประเมินคุณภาพที่ดินดานกายภาพ เปนการประเมินความเหมาะสมของที่ดินที่ได
จําแนกไวในแตละหนวยที่ดินกับประเภทการใชประโยชนที่ดิน โดยใชวิธีการประเมินตามหลักการของ

FAO Framework ซึ่งในการประเมินความเหมาะสมของที่ดินสําหรับพืชหรือประเภทการใชประโยชนที่ดิน

จะพิจารณาจาก สมบัติของดินดานกายภาพและเคมี สภาพเศรษฐกิจและสังคม สภาพแวดลอมที่มีผลตอการ

เจริญเติบโตของพืช รวมทั้งความยากงายในการใชประโยชนที่ดินในการปลูกพืช เพื่อกําหนดระดับหรือชั้น
ความเหมาะสมของที่ดินสําหรับการปลูกพืชหรือประเภทการใชประโยชนที่ดิน โดยใชคูมือการประเมิน

คุณภาพที่ดินสําหรับพืชเศรษฐกิจ (บัณฑิต ตันศิริ และคํารณ ไทรฟก, 2535) และนําผลที่ไดไปกําหนด

สํานักสํารวจดินและวางแผนการใชที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน