Page 15 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจข้าวนาปรัง
P. 15

บทที่ 2

                                                         ขอมูลพื้นฐาน



                          ประเทศไทยตั้งอยูในเขตรอนทางทิศตะวันออกเฉียงใตของทวีปเอเชียระหวางละติจูด 5 องศา

                       37 ลิปดา เหนือ กับ 20 องศา 27 ลิปดา เหนือ และระหวางลองจิจูด 97 องศา 22 ลิปดา ตะวันออก

                       กับ 105 องศา 37 ลิปดา ตะวันออก มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 513,115 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ
                       320,696,887 ไร มีอาณาเขตติดตอกับประเทศใกลเคียงดังนี้

                              ทิศเหนือ ติดประเทศเมียนมารและประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

                              ทิศตะวันออก ติดประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ประเทศกัมพูชา

                       ประชาธิปไตย และอาวไทย
                              ทิศใต ติดประเทศสหพันธรัฐมาเลเซีย

                              ทิศตะวันตก ติดประเทศเมียนมารและทะเลอันดามัน



                       2.1  ภูมิประเทศ


                                ประเทศไทยมีภูมิประเทศหลายรูปแบบทั้งเปนเทือกเขา  ที่มียอดเขาสูงสลับซับซอน

                       มีหุบเขาแทรกสลับมากมาย มีภูเขาโดด ที่ลาดเชิงเขา ที่ราบสูงจนถึงที่ลุมน้ําทวมถึง มีแองต่ําน้ําแชขัง

                       และมีเกาะแกงมากมาย ซึ่งลักษณะภูมิประเทศเหลานี้กระจายอยูตามภาคตางๆ เปนลักษณะเฉพาะ
                       ไมเหมือนกัน ลักษณะภูมิประเทศแบงตามภาคตางๆ ดังนี้


                                1) ภาคเหนือ

                                  ภูมิประเทศประกอบดวยเทือกเขาสูงสลับกับที่ราบระหวางเขา  หรือที่ราบบริเวณแมน้ํา
                       ภาคนี้มีทิวเขาติดกันเปนพืดในแนวเหนือใต  ทางตอนเหนือมีทิวเขาแดนลาวกั้นเขตแดนระหวางไทย

                       กับเมียนมาร  ซึ่งเปนตนกําเนิดของแมน้ําปงทางดานตะวันตกมีทิวเขาถนนธงชัย  และทิวเขาตะนาวศรี

                       บางสวนตอนกลางของภาคมีทิวเขาผีปนน้ํา ซึ่งเปนตนกําเนิดของแมน้ําวังและแมน้ํายม ดานตะวันออก
                       ของภาคมีทิวเขาหลวงพระบาง ซึ่งเปนตนกําเนิดของแมน้ํานาน  และทิวเขาเพชรบูรณบางสวน

                       แมน้ําเหลานี้จะไหลลงสูภาคกลางรวมกันเปนแมน้ําเจาพระยาที่จังหวัดนครสวรรค ทิวเขาเหลานี้

                       มีความสูงเฉลี่ยประมาณ 1,600 เมตร เหนือระดับน้ําทะเลปานกลาง สวนใหญมีความสูงมากกวา
                       1,000 เมตร และบางแหงมีความสูงเกิน 1,750 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุดในภาคนี้ คือ  ดอยอินทนนท

                       ซึ่งมีความสูงประมาณ 2,565  เมตร  และอยูหางจากจังหวัดเชียงใหมไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต

                       ประมาณ 56 กิโลเมตร
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20