Page 12 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจข้าวนาปรัง

1-2

1.2 วัตถุประสงค

1) เพื่อกําหนดเขตการใชที่ดินที่เหมาะสมทั้งทางดานกายภาพ เศรษฐกิจและสังคม
2) เพื่อใชเปนฐานขอมูลในการกําหนดแผนงานพัฒนาพืชเศรษฐกิจขาวนาปรัง ในระดับพื้นที่

3) เพื่อเปนขอมูลในการวางแผนการผลิตและการตลาด สําหรับการสงออกและการบริโภค

ภายในประเทศรวมถึงอุตสาหกรรมตอเนื่องที่เกี่ยวของ

4) เพื่อการพัฒนาศักยภาพการผลิตขาวนาปรังในพื้นที่ที่เหมาะสมและมีน้ําเพียงพอ
โดยเฉพาะการลดพื้นที่ปลูกขาวนาปรังลงเพื่อปลูกพืชทดแทนในบริเวณที่มีน้ํานอยและไมเพียงพอ

ตอการปลูกขาวนาปรัง

1.3 ขั้นตอนและวิธีการดําเนินการ

1.3.1 การรวบรวมขอมูลทั่วไป

ขอมูลที่นํามาใชเปนฐานในการศึกษาและวิเคราะห มีทั้งขอมูลเชิงอรรถาธิบายและ

ขอมูลเชิงพื้นที่ ดังนี้
1) ขอมูลเชิงอรรถาธิบาย ไดแก ขอมูลดานทรัพยากรตางๆ ที่เกี่ยวของ คือ สภาพภูมิอากาศ

ทรัพยากรดิน ทรัพยากรน้ํา ทรัพยากรปาไม สภาพการใชที่ดิน ตลอดจนนโยบายของรัฐบาลที่เกี่ยวของ

และโครงสรางพื้นฐานอื่นๆ

2) ขอมูลเชิงพื้นที่ ไดแก ขอมูลแผนที่สภาพภูมิประเทศและขอบเขตการปกครอง
แผนที่กลุมชุดดิน แผนที่ปาสงวนแหงชาติ แผนที่อุทยานแหงชาติ แผนที่เขตรักษาพันธุสัตวปา

แผนที่การใชที่ดิน แผนที่ปฏิรูปที่ดินเพื่อการเกษตร แผนที่ปาชายเลน และแผนที่โครงการชลประทาน

เปนตน

1.3.2 การรวบรวมขอมูลทางดานเศรษฐกิจและสังคม

ทําการรวบรวมขอมูลทั้งขอมูลปฐมภูมิ (Primary Data) และขอมูลทุติยภูมิ (Secondary Data)
1) ขอมูลปฐมภูมิ โดยใชแบบสอบถามขอมูลทางเศรษฐกิจและสังคม สํารวจขอมูลจาก

เกษตรกรตัวอยางผูปลูกพืชเศรษฐกิจขาวนาปรัง โดยวิธีการสุมตัวอยาง โดยอาศัยความนาจะเปนที่

ระดับความเชื่อมั่น 90% +10 (ภาคผนวกที่ 3) ในกลุมชุดดินที่มีความเหมาะสมสูง (S1) กลุมชุดดินที่
มีระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) และกลุมชุดดินที่มีระดับความเหมาะสมเล็กนอย (S3)

2) ขอมูลทุติยภูมิ โดยรวบรวมขอมูลตางๆ จากหนวยงานที่เกี่ยวของ

เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจขาวนาปรัง สํานักสํารวจดินและวางแผนการใชที่ดิน