Page 67 - รายงานโครงการจัดทำเป้าหมายตัวชี้วัดความสมดุลของการจัดการทรัพยากรที่ดิน(Land Degradation Neutrality: LDN) เพื่อกำหนดมาตรการ การจัดการดินเสื่อมโทรมในระดับพื้นที่ กรณีศึกษา: จังหวัดนครนายก
P. 67
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
57
ภาพที่ 20 แสดงระดับความรุนแรงของพื้นที่เสื่อมโทรม รายอำเภอ จังหวัดนครนายก
4.3 มาตรการการจัดการดินเสื่อมโทรมในพื้นที่จังหวัดนครนายก
การกำหนดมาตรการต่างๆ ในการป้องกันและฟื้นฟูพื้นที่เสื่อมโทรมของที่ดิน โดยใช้เกณฑ์ในการ
พิจารณาจาก ดังนี้ 1) สาเหตุหรือปัจจัยตามตัวชี้วัดความเสื่อมโทรมทั้ง 3 ตัวชี้วัด 2) ความต้องการของชุมชน
เกษตรกร หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในพื้นที่ 3) รูปแบบมาตรการด้านการจัดการความเสื่อม
โทรมของที่ดิน ตามมาตรฐานและหลักวิชาการ
จากการศึกษาในพื้นที่ พบว่า สาเหตุหลักของการเกิดความเสื่อมโทรมมาจากการเปลี่ยนแปลงการใช้
ที่ดินจากพื้นที่เกษตรไปเป็นพื้นที่ชุมชนและสิ่งปลูกสร้าง ต่างๆ การขยายของชุมชนเมือง การขยายเขต
อุตสาหกรรม ซึ่งเปลี่ยนจากพื้นที่เกษตรไปเป็นชุมชน และพื้นที่อุตสาหกรรม และอีกสาเหตุหนึ่งคือ การใช้ที่ดิน
ที่ไม่เหมาะสม โดยเฉพาะพื้นที่เกษตรมีการใช้ทำการเกษตรแบบเข้มข้นเป็นเวลานาน ขาดการบำรุง และ
ปรับปรุงรักษา ปัญหาทรัพยากรดินด้านการเกษตรที่สำคัญส่วนใหญ่ในจังหวัดนครนายก คือ ปัญหาดินเปรี้ยว
จัด ซึ่งเกิดจากตะกอนน้ำผสมกับตะกอนทะเล ส่งผลให้ดินเป็นกรดจัดมากต่ำกว่า 4.5 มีความเป็นพิษของ
อะลูมินัม เหล็ก แมงกานีส ซัลไฟด์ ขาดแคลนธาตุอาหารไนโตรเจนและฟอสฟอรัส พื้นที่ลุ่มต่ำ น้ำท่วมขัง
รองลงมา คือ ปัญหาดินความอุดมสมบูรณ์ต่ำ ดังนั้น จึงสามารถจำแนกการกำหนดมาตรการการจัดการความ
เสื่อมโทรมของที่ดิน ได้ดังนี้
