Page 29 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดลำพูน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

22

(2) พื้นที่ที่ควรปรับเปลี่ยนการผลิตในพื้นที่ไมเหมาะสม (S3 หรือ N) ควรสนับสนุนใหเขา
โครงการปรับเปลี่ยนการผลิต เชน เปลี่ยนชนิดพืชที่มีความเหมาะสมกวาการปลูกมันสำปะหลัง

มีตนทุนที่ต่ำ และใหผลตอบแทนที่ดีกวา เปนตน แตทั้งนี้ตองพิจารณาแหลงรับซื้อรวมดวย

3. พืชเศรษฐกิจอนาคตไกลของจังหวัด

3.1 ลำไย (GI) ที่ไปปลูกในจังหวัดลำพูน เนื่องจากจังหวัดลำพูนมีสภาพภูมิประเทศที่ดี

ในลุมแมน้ำใหญหลายสาย ถือวาเปนพื้นที่ที่ปลูกลำไยดั้งเดิมและสำคัญที่สุดของประเทศโดยมีพื้นที่

ปจจุบันลำไยมีหลายสายพันธุ เชน ลำไยกะโหลก เปนพันธุลำไยที่ใหผลขนาดใหญมีเนื้อหนา รสหวาน
มีหลายสายพันธุคือ พันธุสีชมพู ผลใหญ เนื้อหนา เมล็ดเล็ก เนื้อมีสีชมพูเรื่อ ๆ รสดีมากที่สุด
พันธุตลับนาค ผลใหญ เนื้อหนา เมล็ดเล็ก หวานกรอบแหง เปลือกบาง พันธุเบี้ยวเขียว หรืออีเขียว

ผลใหญกลมเบี้ยว เนื้อหนา เมล็ดเล็ก หวานกรอบ เนื้อลอน นับวาเปนพืชที่ทำรายได ใหแกเกษตรกรมาก

ทั้งในรูปของผลสด และ ลำไยแปรรูป ตลาดใหญของลำไยสดไดแก ฮองกง สิงคโปร สวนลำไยแหงทั้ง

เปลือกนั้นสงออกไปยังประเทศจีน และหลายประเทศ

3.2 มะมวง เปนไมยืนตนขนาดใหญ ตนเปนทรงพุมทึบ ผลมีลักษณะรูปทรงรี ผิวเปลือกบาง

ผลออนมีสีเขียว มีรสชาติเปรี้ยว มียางสีขาว ผลสุกมีสีเหลือง เนื้อสุกมีสีเหลือง มีเนื้อแนนนุมฉ่ำน้ำ
มีรสชาติหวานฉ่ำ มีกลิ่นหอม มีเมล็ดใหญแข็งแบนรียาว สีขาวนวล อยูขางในเนื้อ มีถิ่นกำเนิดใน

ประเทศอินเดีย มีการปลูกในหลายประเทศที่มีอากาศรอน มะมวงเปนผลไมพื้นบานของไทย เปนที่

นิยมปลูกกันมาก มีการปลูกหลากหลายสายพันธุ มะมวงเปนผลไมพื้นบานของไทย ปลูกกันมากใน
ทุกๆ ภาค มีหลากหลายสายพันธุ ไดแก อกรอง น้ำดอกไม แรด ฟาลั่น เขียวเสวย โชติอนันต แกว

3.3 หอมแดง เกษตรกรสามารถเก็บผลผลิตดอกหอมแดงจำหนายนอกฤดู ในราคากิโลกรัม
ละ 100-300 บาท ภายใตการควบคุมการใชสารเคมีทางการเกษตรอยางถูกตอง และปลอดภัยตอ

ผูบริโภค นวัตกรรมการผลิตหอมแดงและดอกหอมแดงนอกฤดู ของคณะเกษตรศาสตร
มหาวิทยาลัยเชียงใหม เปนประโยชนตอเกษตรกรโดยตรง ถูกบรรจุเปนสวนหนึ่งของโครงการ

เกษตรเพื่ออาหารสุขภาพดีวิถีลานนา ของกลุมจังหวัดภาคเหนือตอนบน 1 (เชียงใหม แมฮองสอน

ลำปาง และลำพูน)

3.4 กระเทียม เปนพืชหัวสกุลเดียวกับพวกหอมหัวใหญ หอมแดง กุยชาย ตนหอม

กระเทียมเปนพันธุไมลมลุก ตนสูงประมาณ 30 - 45 เซนติเมตร มีหัวอยูใตดิน กระเทียมมิไดขึ้น
เองตามธรรมชาติจากหัวหรือเมล็ด แตตองอาศัยคนปลูกโดยใชกลีบกระเทียมที่เตรียมมาเพาะในดิน

เทานั้น การเจริญเติบโตของตนกระเทียมที่สำคัญอยูที่หัวที่อยูใตดินและเติบโตขึ้นโดยมีกลีบประมาณ