Page 31 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดลำพูน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

24

(2) พื้นที่ปลูกลำไยที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) และปจจุบันยังปลูกลำไยอยู มีเนื้อที่
181,267 ไร สวนใหญอยูในเขตอำเภออำเภอลี้ อำเภอปาซาง อำเภอบานโฮง และกระจายตัวทุกอำเภอ

เกษตรกรยังคงปลูกลำไยไดผลดี น้ำเปนสิ่งจําเปนตอกาเจริญเติบโตของลําไย การผลิตลำไยเพื่อใหได

คุณภาพตองมีน้ำในปริมาณที่เพียงพอตลอดฤดูกาล นอกจากนี้ควรทําการศึกษาคุณสมบัติของน้ำและ

วิธีการจัดการน้ำที่มีประสิทธิภาพ เหมาะสําหรับการผลิตลําไย การสนับสนุนดานการชลประทาน

จะสรางความมั่นใจใหกับเกษตรกรในการใชที่ดิน
(3) พื้นที่ปลูกลำไยที่ไมมีความเหมาะสม (S3 และ N) และปจจุบันเกษตรกรยังคงใชที่ดิน

ปลูกลำไยอยู มีประมาณหกพันกวาไร ซึ่งประสบปญหาขาดน้ำ ผลผลิตต่ำ กระทรวงเกษตรและสหกรณ

ใหการชวยเหลือเกษตรกรที่ทำกินในพื้นที่นี้ โดยสนับสนุนการปรับโครงสรางที่ดินสนับสนุนแหลงน้ำ

ใหเกษตรกรเลือกปลูกพืชชนิดใหมที่มีความเหมาะสม เปนการสรางรายได และผลิตอาหารเพื่อบริโภค

(4) พื้นที่ที่มีศักยภาพหรือมีความเหมาะสมสำหรับการปลูกลำไย แตปจจุบันเกษตรกรไมได

ใชพื้นที่ปลูกลำไย โดยหันมาปลูกขาวและขาวโพดเลี้ยงสัตวแทน สรางความเขาใจใหกับเกษตรกรใน

การบริหารจัดการพื้นที่ และการปรับปรุงบำรุงดินไมใหเสื่อมโทรม เกษตรกรมีความมั่นใจมากกวา
การปลูกลำไย แตในอนาคตเกษตรกรสามารถกลับมาปลูกลำไยหรือทำการเกษตรแบบผสมผสานไดอีก

4.2 ขาว

1) พื้นที่ปลูกขาวที่มีความเหมาะสมสูง (S1) และปจจุบันยังปลูกขาวอยู มีเนื้อที่ 61,559 ไร

อยูในเขตอำเภอเมืองลำพูน อำเภอบานธิ อำเภอปาซาง และกระจายตัวในพื้นที่เล็ก ๆ ในอำเภอบานธิ
อำเภอบานโฮง อำเภอลี้ ตั้งอยูในเขตชลประทาน 8 อำเภอ ทั้งนี้โดยคณะอนุกรรมการพัฒนาที่ดินจังหวัด

สมควรใหมีการเสนอแผนการใชที่ดินเพื่อสงวนใหเปนแหลงผลิตขาวที่สำคัญของจังหวัด และมี

การบริหารจัดการน้ำชลประทาน การจัดการดิน ปุย พันธุขาว โดยรวมกลุมเปนระบบสงเสริมเกษตร

แปลงใหญ พัฒนาตอยอดครบวงจรการตลาดในและตางประเทศการแปรรูป แหลงทุน มีภาครัฐสนับสนุน

การทำมาตรฐานสินคาเกษตรอินทรีย และ การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี (Good Agricultural
Practices: GAP) และเนื่องจากเปนพื้นที่ศักยภาพสูง การปลูกพืชหลังนาจะชวยใหเกษตรกรมีรายได

เพิ่มขึ้น และเปนการปรับปรุงบำรุงดิน

2) พื้นที่ปลูกขาวที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) และปจจุบันยังปลูกขาวอยู มีเนื้อที่มาก

ถึง 53,719 ไร กระจายตัวอยูเกือบทั้งจังหวัดลำพูน เปนพื้นที่ปลูกขาวที่มีขอจำกัดไมมากนัก เกษตรกร

ยังคงปลูกขาวไดผลดี หลายแหงประสบปญหาขาดน้ำในบางชวงของการเพาะปลูก ควรสนับสนุนดาน

การบริหารจัดการน้ำ เชน ชลประทาน จะสรางความมั่นใจใหกับเกษตรกรในการใชที่ดิน ปญหาการทิ้ง

ถิ่นฐานไปทำงานที่อื่นจะลดลง และพื้นที่ในเขตนี้มีความเหมาะสมสำหรับการเกษตรแบบ