Page 22 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดแม่ฮ่องสอน
P. 22
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
15
ทั้งนี้ ในการสงเสริมการปลูกพืชจะพิจารณาเฉพาะพื้นที่ที่มีศักยภาพคงเหลือในระดับ
ความเหมาะสมสูง (S1) และระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) เทานั้น เนื่องจากสภาพพื้นที่ปลูก
พืชตรงตามศักยภาพของดิน การลงทุนต่ําก็สามารถเพิ่มผลผลิตได จึงควรสงเสริมในพื้นที่ดังกลาว
เมื่อวิเคราะหขอมูลศักยภาพพื้นที่รวมกับพื้นที่ปลูกพืชในปจจุบัน พบวาพื้นที่ที่ควร
พิจารณาใหมีการปรับเปลี่ยนไปปลูกลําไย คือ บริเวณที่เปนพื้นที่ปลูกขาว (S3+N) 9,367 ไร และพื้นที่
ปลูกขาวโพดลี้ยงสัตว (S3+N) 4,988 ไร (ตารางที่ 8)
ตารางที่ 8 พื้นที่ศักยภาพในการขยายการผลิตลําไย
ขาว (ไร) ขาวโพดเลี้ยงสัตว (ไร)
อําเภอ
S3 N รวม S3 N รวม
ขุนยวม 218 209 427 725 0 725
ปางมะผา 2 9 11 221 - 221
ปาย 1,465 761 2,226 1,687 26 1,714
เมืองแมฮองสอน 805 358 1,163 545 0 545
แมลานอย 826 119 945 472 - 472
แมสะเรียง 3,503 593 4,096 1,287 1 1,288
สบเมย 353 146 499 24 - 24
รวม 7,172 2,195 9,367 4,961 27 4,988
4) แนวทางการจัดการ
(1) พื้นที่ที่มีความเหมาะสมควรสงเสริมการผลิต (S1 หรือ S2) ควรสนับสนุนใหเกษตรกร
ปลูกลําไยตอไป เนื่องจากเปนพื้นที่ที่เหมาะสม สามารถชวยลดตนทุนการผลิตและไดผลผลิต
ที่มีคุณภาพดี ซึ่งการปลูกลําไยในพื้นที่ดังกลาวขางตนสามารถนําไปสูการตอยอดโครงการที่สําคัญตาง ๆ
ได เชน เกษตรอินทรีย ระบบสงเสริมการเกษตรแบบแปลงใหญ เกษตรแมนยํา เปนตน
พื้นที่ปลูกลําไยในบริเวณที่มีความเหมาะสมสูง (S1) คือพื้นที่ปลูกลําไยในที่ดินที่
ไมมีขอจํากัดทางกายภาพตอการปลูกลําไยซึ่งควรสงวนไวเปนแหลงลําไยที่สําคัญของจังหวัด กระจาย
อยูในอําเภอแมสะเรียง และอําเภอแมลานอย
พื้นที่ปลูกลําไยในบริเวณที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) คือพื้นที่ปลูกลําไยในที่ดิน
ที่มีขอจํากัดทางกายภาพบางประการตอการปลูกลําไย เชน ความอุดมสมบูรณของดิน ความเปนกรด
เปนดาง ความชื้น กระจายอยูในอําเภอแมสะเรียง และอําเภอปาย
(2) พื้นที่ที่ควรปรับเปลี่ยนการผลิตในพื้นที่ไมเหมาะสม (S3 หรือ N) ควรสนับสนุนใหเขา
โครงการปรับเปลี่ยนการผลิต เชน เปลี่ยนชนิดพืชที่มีความเหมาะสมกวาการปลูกลําไย มีตนทุนที่ต่ํา
และใหผลตอบแทนที่ดีกวา แตทั้งนี้ตองพิจารณาแหลงรับซื้อรวมดวย