Page 112 - ศึกษาผลกระทบจากการเผาเศษวัสดุทางเกษตรต่อการปลูกพืชเศรษฐกิจในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่แจ่มและศึกษาการชะล้างพังทลายของดินด้วยแบบจำลองการสูญเสียดินสากล

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

94

พื้นที่ปลูกข้าวโพด ปี 2562/2563

ในปี 2562 พบว่า ปริมาณอินทรียวัตถุ คาร์บอน และไนโตรเจนทั้งหมด มีค่าเฉลี่ย 3.02 1.72 และ
0.17 เปอร์เซ็นต์ ส่วนฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ และโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์ มีค่าเฉลี่ย 37.44 และ
121.52 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามล าดับ ในขณะที่ปี 2563 ปริมาณอินทรียวัตถุ คาร์บอน และไนโตรเจน
ทั้งหมด มีค่าเฉลี่ย 3.59 2.08 และ 0.19 เปอร์เซ็นต์ ส่วนฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ และโพแทสเซียมที่เป็น

ประโยชน์ มีค่าเฉลี่ย 44.14 และ 126.44 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามล าดับ
จากการศึกษาผลกระทบของการเผาไหม้ต่อความอุดมสมบูรณ์ของดินในพื้นที่ปลูกข้าวโพด พบว่า
ในปี 2563 มีจ านวนจุดความร้อนจากการเผาไหม้ในพื้นที่ปลูกข้าวโพด 30 จุด ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ของปริมาณธาตุอาหารในดินจากปี 2562 โดยอินทรียวัตถุ คาร์บอน และไนโตรเจนทั้งหมด มีค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้น

0.56 0.36 และ 0.02 เปอร์เซ็นต์ ส่วนฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ และโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์ มีค่าเฉลี่ย
เพิ่มขึ้น 6.69 และ 4.92 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามล าดับ ดังแสดงในตารางที่ 24
เมื่อพิจารณาค่าการวิเคราะห์ทางวิเคราะห์ทางสถิติแบบ Pair Sample T-test พบว่า อินทรียวัตถุ
คาร์บอน และไนโตรเจนทั้งหมดมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยส าคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซ็นต์ ส่วน

ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ และโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์นั้นมีความแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยส าคัญที่ระดับ
ความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซ็นต์
จากผลการศึกษาดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ถูกเผาไหม้มีปริมาณธาตุอาหารเพิ่มขึ้น โดยอินทรียวัตถุ
และคาร์บอนเพิ่มขึ้น เนื่องจากการทับถมของเศษซากพืช ซากสัตว์ที่ยังไหม้ไม่หมดยังคงหลงเหลืออยู่

ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์และโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์เพิ่มขึ้นจากซากพืชที่ตายไปจากการเผาไหม้จะ
สะสมอยู่ในดิน ส่วนไนโตรเจนอยู่ในรูปก๊าซเป็นส่วนใหญ่ การเผาจึงมีผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงน้อยมาก