Page 54 - การใช้เทคโนโลยีการพัฒนาที่ดินในการปลูกทุเรียนพันธุ์หมอนทองเพื่อพัฒนาเข้าสู่ระบบเกษตรอินทรีย์ ตำบลแหลมงอบ อำเภอแหลมงอบ จังหวัดตราด

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
40

เปอร์เซนต์ เนื่องจากไม่สามารถป้องกันโรคและฟื้นฟูความสมบูรณ์ต้นให้ดีขึ้นทันฤดูกาลผลิต ส่วน
กรรมวิธีทดแทนสารเคมี 100 เปอร์เซนต์ (ไม่ใช้สารเคมี) ซึ่งใช้สารจากธรรมชาติที่มีขายในท้องตลาด
มาทดแทนสารเคมีระบบการผลิตยังไม่มีโอกาสในการลงทุน เพราะประสบภาวะ การขาดทุนตลอด
ระยะเวลา 3 ปีที่ด่าเนินการทดลอง ดังนั้นการปรับเปลี่ยนระบบการผลิตที่ใช้สารเคมีมากไปสู่ระบบ

การผลิตที่ใช้สารเคมีน้อย และ/หรือไม่ใช้สารเคมีโดยทันทีทันใดจะเป็นการเสี่ยงต่อการขาดทุนสูง
เนื่องจากมีปริมาณผลผลิตลดลงในขณะที่ต้นทุนการผลิตสูงขึ้น ลักษณะการปรับเปลี่ยนระบบการผลิต
ทุเรียนจึงควรเป็นรูปแบบผสมผสาน โดยค่อยๆ ลดระดับการใช้สารเคมีลง และค่อยๆ เพิ่มระดับการ
ใช้สารจากธรรมชาติเข้าไปทดแทนมากขึ้นเรื่อยๆ จาก 0 เปอร์เซ็นต์ เป็น 25 50 75 และ 100

เปอร์เซ็นต์ ตามความเหมาะสมและความพร้อมของเกษตรกร
การจัดการระบบการผลิตทุเรียนเพื่อลดการใช้สารเคมีและยังคงได้ผลตอบแทนคุ้มค่าทาง
เศรษฐกิจในปัจจุบัน อาจท่าโดยการจัดการสวนแบบผสมผสานที่มีการใช้สารเคมีร่วมกับสารจาก
ธรรมชาติทดแทนสารเคมี โดยเลือกใช้สารเคมีที่มีประสิทธิภาพ มีความเฉพาะเจาะจง และมีความ

ปลอดภัยมากขึ้น ส่วนการป้องกันและก่าจัดศัตรูพืช โดยการใช้วิธีผสมผสาน (IPM) เป็นการควบคุม
ประชากรศัตรูพืชให้อยู่ในระดับที่จะไม่ก่อให้เกิดการระบาดเสียหายแก่พืชผลมิใช่การจัดให้หมดไป
การควบคุมศัตรูพืชจ่าเป็นต้องน่าวิธีการต่างๆ ที่มีอยู่มาผสมผสานกันอย่างเหมาะสม เช่น วิธีการ

ควบคุมศัตรูพืชโดยวิธีธรรมชาติ ชีววิธี การเขตกรรม และการใช้สารเคมี เป็นต้น การเลือกวิธีการ
ควบคุมศัตรูพืชที่เหมาะสม ต้องพิจารณาถึงสภาพทางชีววิทยา และนิเวศวิทยาของศัตรูพืช การพัฒนา
วิธีการแก้ไขปัญหาศัตรูพืชต้องเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบต่างๆ ในสภาพนิเวศเกษตร
การตัดสินใจด่าเนินการควบคุมศัตรูพืชไม่ควรมุ่งก่าจัดศัตรูพืชแต่ละชนิดเป็นเอกเทศ เช่น แมลง โรค
และอื่นๆ การควบคุมศัตรูพืชโดยวิธีผสมผสานจะต้องพิจารณารวมกันเป็นระบบเดียว โดยมี

วัตถุประสงค์เพื่อลดประชากรศัตรูพืชลงให้อยู่ในระดับที่ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจ (กรม
วิชาการเกษตร, 2539)
ชมพู และคณะ (2554) ได้ท่าการศึกษาการจัดการสวนทุเรียนแบบผสมผสานเพื่อลดการใช้

สารเคมีในการผลิตทุเรียนคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการผลิตทุเรียนด้วยการจัดการสวน
แบบผสมผสานโดยลดการใช้สารเคมี ที่ให้ผลตอบแทนคุ้มค่าทางเศรษฐกิจ ด่าเนินการวิจัยที่ศูนย์วิจัย
พืชสวนจันทบุรี (ห้วยสะพานหิน) ระหว่างเดือนตุลาคม 2550 - กันยายน 2553 โดยมีการจัดการสวน
ทุเรียนแบบลดการใช้สารเคมีต่างกัน 3 กรรมวิธีเปรียบเทียบกับการใช้สารเคมี 100 เปอร์เซ็นต์ พบว่า

การจัดการสวนทุเรียนแบบลดการใช้สารเคมีตามกรรมวิธีที่ 2 (ลดการใช้สารเคมี 50 เปอร์เซ็นต์
ร่วมกับสารธรรมชาติจากภูมิปัญญาชาวบ้าน) และกรรมวิธีที่ 3 (ลดการใช้สารเคมี 50 เปอร์เซ็นต์
ร่วมกับ สารธรรมชาติที่ผลิตจากจุลินทรีย์ EM) สามารถน่าไปใช้ในการผลิตทุเรียนคุณภาพโดยที่
ทุเรียนมีสภาพความสมบูรณ์ต้น, จ่านวนผลต่อต้น, ปริมาณผลผลิตต่อต้น, ปริมาณผลผลิตต่อไร่ และ

ปริมาณผลผลิตที่มีคุณค่าทางการตลาดไม่แตกต่างกันทางสถิติกับกรรมวิธีที่ 1 (การใช้สารเคมี 100
เปอร์เซ็นต์) โดยกรรมวิธีที่ 1, 2 และ 3 มีความสมบูรณ์ต้นเฉลี่ย 73.90, 72.20 และ 73.01
เปอร์เซ็นต์ ของจ่านวนต้นทั้งหมด มีจ่านวนผลต่อต้น เฉลี่ย 14 12 และ 11 ผล มีปริมาณผลผลิตต่อ
ต้น 51.58 43.45 และ 44.62 กิโลกรัม มีปริมาณผลผลิตต่อไร่ 1,031.63 868.90 และ 892.50