Page 58 - การประเมินความเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืชเศรษฐกิจเพื่อวางแผนการใช้ที่ดินในการฟื้นฟูพื้นที่ลุ่มน้ำวิกฤต ลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำประแสร์

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
49

สถาพร (2545) ทําการศึกษาเรื่อง การประเมินความเหมาะสมของที่ดินสําหรับปลูกมัน
สําปะหลังด๎วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสร๎างฐานข๎อมูลความเหมาะสม
ของพื้นที่สําหรับปลูกมันสําปะหลังจังหวัดขอนแกํน ฐานข๎อมูลความเหมาะสมเป็นผลมาจากการ
วิเคราะห์ประมวลผลหรือประเมินคุณภาพที่ดิน (land evaluation) ตามแนวทางขององค์การอาหาร

และเกษตรแหํงสหประชาชาติ (1976) สําหรับปลูกมันสําปะหลังในพื้นที่จังหวัดขอนแกํน
ผลการศึกษา พบวํา จังหวัดขอนแกํนมีพื้นที่เหมาะสมกับการปลูกมันสําปะหลังในระดับเหมาะสม
เล็กน๎อยมากที่สุดในกลุํม มีเนื้อที่ประมาณ 2.3 ล๎านไรํ (ร๎อยละ 34.22) ของเนื้อที่จังหวัด
ผลการศึกษาในครั้งนี้สามารถนําไปใช๎สนับสนุนการเลือกพื้นที่ปลูกมันสําปะหลังของจังหวัดขอนแกํน

นอกจากนี้ยังสามารถนําข๎อมูลอื่นๆ เข๎ามาวิเคราะห์รํวมเพื่อสนับสนุนการสร๎างแผนการใช๎ที่ดินระดับ
จังหวัด
ปัญญา (2555) รายงานการประเมินความเหมาะสมของที่ดินทางกายภาพ สําหรับปลูก
มันสําปะหลัง และอ๎อยภายในพื้นที่ขยายผลของศูนย์ศึกษาการพัฒนาเขาหินซ๎อนอันเนื่องมาจาก

พระราชดําริ โดยอาศัยหลักการของ FAO (1983) และคูํมือประเมินคุณภาพที่ดินของบัณฑิต และ
คํารณ (2542) ใช๎วิธีการจับคูํเพื่อประเมินความเหมาะสมระหวํางความต๎องการของประเภทการใช๎
ประโยชน์ที่ดินกับคุณภาพที่ดินโดยใช๎วิธีการประเมินจากกลุํมคุณลักษณะที่มีข๎อจํากัดรุนแรงที่สุด

(most limiting group of land characteristics)
ธัญลักษณ์ และกัลยา (2555) รายงานการประเมินความเหมาะสมของที่ดินตามหลักการ
ของ FAO (1983) ในการประเมินพื้นที่ความเหมาะสมสําหรับการปลูกข๎าวในจังหวัดลพบุรี โดยศึกษา
เฉพาะข๎อมูลทางกายภาพ คือ ข๎อมูลปัจจัยความต๎องการการใช๎ที่ดิน (land use requirement)
ปัจจัยที่นํามาศึกษา ประกอบด๎วยความลึกของดิน การระเหยน้ําของดิน ความอุดมสมบูรณ์ของดิน

ความสามารถในการดูดยึดธาตุอาหารของดิน ความลาดชัน อุณหภูมิ ปริมานน้ําฝน และเนื้อดิน
วัลลภา และคณะ (2556) รายงานผลการวิเคราะห์พื้นที่เหมาะสมเพื่อการอนุรักษ์พันธุ์ข๎าวสังข์
หยดในจังหวัดพัทลุง โดยใช๎วิธีการประเมินคุณภาพที่ดินของ FAO (1983) โดยกําหนดปัจจัยทาง

กายภาพที่ศึกษา ได๎แกํ ความลาดชันของพื้นที่ การระบายน้ําของดิน ความอุดมสมบูรณ์ของธาตุ
อาหารในดิน คําปฎิกิริยาดิน ลักษณะเนื้อดิน ความลึกของดิน และคําปริมาณเกลือในดิน
การวิเคราะห์เชิงพื้นที่พบวําพื้นที่ที่มีความเหมาะสมตํอการปลูกข๎าวสังข์หยดสํวนใหญํอยูํในเขตอําเภอ
เมือง ควนขนุน เขาชัยสน บางแก๎ว และปากพะยูน

วาสนา และปรีดา (2558) ศึกษาการประเมินศักยภาพและข๎อจํากัดเชิงพื้นที่ในการผลิต
กระเทียมของเกษตรกรบ๎านหมอกจําแป๋และสะงา อําเภอเมือง จังหวัดแมํฮํองสอน โดยใช๎ระบบ
สารสนเทศภูมิศาสตร์รํวมกับการประเมินศักยภาพของพื้นที่ตามความเหมาะสมของที่ดิน โดยอาศัย
กรอบการประเมินคุณภาพที่ดินของ FAO ได๎ผลการศึกษาคือ พื้นที่ปลูกกระเทียมบ๎านหมอกจําแป๋

มีความเหมาะสมน๎อย (S3) คิดเป็นร๎อยละ 74.03 และไมํมีความเหมาะสม (N) คิดเป็นร๎อยละ 25.97
สําหรับพื้นที่ปลูกกระเทียมบ๎านสะงามีความเหมาะสมน๎อย (S3) คิดเป็นร๎อยละ 11.92 และไมํมีความ
เหมาะสม (N) คิดเป็นร๎อยละ 87.51