Page 96 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

91

ทางเลือกของการปลูกหญาเพื่อการอนุรักษดินและน้ําในเขตพัฒนาที่ดิน มีดังนี้

1) การปลูกเปนแถวตามระดับขวางความลาดชัน เพื่อชะลอความเร็วของน้ํา และดักตะกอนดิน
สวนน้ําจะไหลซึมลงไปสูดินชั้นลางไดมากขึ้น เปนการเพิ่ม ความชุมชื้นในดิน สวนรากหญาแฝกจะหยั่งลึก

ลงไปในดินอาจถึง 3 เมตร ซึ่งสามารถยึดดินปองกันการพังทลายได

2) การปลูกเพื่อแกปญหาการพังทลายของดินเปนรองน้ําลึก
3) การปลูกในพื้นที่ที่มีความลาดชัน โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคใต ใหปลูกหญาแฝกเปนแนวรั้ว

บริเวณคันคูขอบเขา หรือริมขั้นบันไดดินดานนอก โดยควรปลูกเปนแถวขวางความลาดเท

4) การปลูกเพื่อการอนุรักษความชุมชื้นในดิน โดยปลูกแถวหญาแฝกขนานไปกับแถวของไมผล

ปลูกแบบวงกลมรอบไมผล และปลูกแบบครึ่งวงกลมหงายรับน้ําฝน
5) การปลูกเพื่อปองกันการเสียหายของขั้นบันไดดินหรือคันคูรับน้ํารอบเขา

6) การปลูกเพื่อปองกันตะกอนดินทับถมลงสูคลองสงน้ํา ระบายน้ํา อางเก็บน้ําในไรนาตลอดจน

ปลูกรอบสระ หรือปลูกเปนแถวขนานไปกับแมน้ํา ลําคลองเพื่อกรองตะกอนดิน

7) การปลูกเพื่อฟนฟูที่ดินเสื่อมโทรม
8) การปลูกเพื่อปองกันการพังทลายของไหลถนนที่ลาดชันสูง โดยปลูกหญาแฝกเพื่อยึดดินและ

เบี่ยงเบนทางน้ําไหลบริเวณไหลทางและปลูกขวางแนวลาดเทเพื่อปองกันการพังทลายและเลื่อนไหลของดิน

9) การปลูกในพื้นที่ดินดาน รากหญาแฝกสามารถหยั่งลึกลงไปในดินดาน ทําใหดินแตกรวนขึ้น
และหนาดินจะมีความชื้นเพิ่มขึ้น

10) การปลูกเพื่อปองกันการปนเปอนของสารพิษในแหลงน้ํา รากหญาแฝกจะเปนกําแพงกักกั้นดิน

และสารพิษที่ปะปนมากับน้ําไมใหไหลลงสูแหลงน้ําเบื้องลางและรากยังมีประสิทธิภาพในการดูดซับธาตุ
โลหะหนักและสารเคมีบางอยางไดดวย