Page 99 - หลักการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตพัฒนาที่ดิน

94

10.3.1. สภาพแหลงตนน้ําลําธารถูกทําลาย การบุกรุกทําลายแหลงน้ํา สงผลให พื้นที่ตนน้ําลําธาร

อันเปนแหลงกําเนิดน้ํา ไมสามารถดูดซับหรือชะลอน้ําไวในดิน เมื่อเกิดฝนตกหนักจึงทําใหมีน้ําไหลบาลงมา
ทวมพื้นที่ตอนลางอยางรวดเร็วและรุนแรง

10.3.2. สภาพน้ําทา เนื่องจากปริมาณน้ําฝนที่ตกชุก ในทุกๆ ภาคของประเทศมีปริมาณนอยกวา

เกณฑเฉลี่ย โดยเฉพาะในภาคเหนือ ภาคกลางและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีแนวโนมลดลง สงผลให

ปริมาณน้ําทามีปริมาณลดลงไปดวย
10.3.3. การใชน้ําและความตองการน้ําเพิ่มขึ้นในทุกลุมน้ํา กิจกรรมตางๆ ทั้งทาง อุตสาหกรรม

เกษตรกรรม อุปโภคและบริโภค การทองเที่ยว ตลอดจนการพัฒนาดานสังคมและวัฒนธรรมลวนเปน

กิจกรรมที่กอใหเกิดความตองการใชน้ําเพิ่มมากขึ้น

10.3.4. การบุกรุกทําลายพื้นที่ชุมน้ําตางๆ การขยายตัวของบานจัดสรรโรงงาน อุตสาหกรรม การ
พัฒนาการคมนาคมขนสง โดยขาดการวางแผนกอใหเกิดการบุกรุกทําลายพื้นที่ชุมน้ําหรืออาจทําใหมีการ

ปนเปอนของสารพิษลงสูแหลงน้ํา

10.4. มลพิษทางน้ํา

มลพิษทางน้ํา หรือ น้ําเสีย (Water pollution) หมายถึง น้ําที่มีสิ่งเจือปนอยูมากเกินขีดจํากัด หรือมี

คุณสมบัติเปลี่ยนไปจากธรรมชาติ ทําใหเกิดความเสียหายตอการใชประโยชน ทั้งการอุปโภคและบริโภค จน

ทําใหมนุษย สัตว พืช ไดรับอันตรายทั้งทางตรงและทางออม

10.5. การอนุรักษน้ํา (Water conservation)

การอนุรักษน้ํา (Water conservation) หมายถึง การกักเก็บน้ําที่ไหลบาบนผิวดิน โดยใหมีการ

สูญเสียน้ําโดยไมเกิดประโยชนนอยสุดหรือลดความตองการน้ํา แนวทางการอนุรักษน้ํา ควรประกอบไป
ดวยหลักการดังนี้

10.5.1. ลดความตองการน้ํา

10.5.2. ปรับปรุงประสิทธิภาพการใช ลดการสูญหาย และการเสียน้ําโดยไมเกิดประโยชน
10.5.3. การปรับปรุงระบบปฏิบัติการจัดการที่ดินเพื่อการอนุรักษน้ํา

10.6. หลักการอนุรักษทรัพยากรน้ํา

หลักการอนุรักษทรัพยากรน้ํา โดยทั่วไป มีดังนี้
10.6.1. การปลูกปา โดยเฉพาะการปลูกปาบริเวณพื้นที่ตนน้ํา หรือบริเวณพื้นที่ภูเขา เพื่อให

ตนไมเปนตัวกักเก็บน้ําตามธรรมชาติ ทั้งบนดินและใตดิน แลวปลดปลอยออกมาอยางตอเนื่องตลอดป

รวมทั้งยังสามารถปองกันปญหาอื่นๆได เชน ปญหาการพังทลายของดิน ปญหาการขาดแคลนน้ํา และการ

เกิดน้ําทวม