Page 182 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจเงาะ

บทที่ 6

เขตการใชที่ดิน

เงาะเปนไมผลเศรษฐกิจชนิดหนึ่งที่คุนเคยกับคนไทยเปนอยางดี รสชาติหวานอรอย

รับประทานงาย พันธุที่เกษตรกรนิยมปลูกมากที่สุด คือ พันธุโรงเรียน นอกจากนี้ยังมีพันธุอื่น ๆ อีก

เชน พันธุสีชมพู และพันธุสีทองซึ่งนิยมปลูกในเขตจังหวัดจันทบุรี และตราด พื้นที่ปลูกเงาะ
สวนใหญอยูในภาคตะวันออกและภาคใต ซึ่งเงาะชอบอากาศรอนชื้น ฝนตกชุก อุณหภูมิที่เหมาะสม

อยูระหวาง 25 – 30 องศาเซลเซียส ความชื้นสัมพัทธประมาณรอยละ 75-85 ในปหนึ่ง ๆ สามารถ

สรางรายไดใหแกเกษตรกรชาวสวนเงาะ รวมทั้งพอคาที่เกี่ยวของกับไมผลชนิดนี้เปนจํานวนมาก

ตลาดที่สําคัญ คือ ตลาดภายในประเทศ ซึ่งแยกเปนบริโภคสดและตลาดอุตสาหกรรมเงาะกระปอง
ปจจุบันเกษตรกรใหความสนใจพัฒนาเทคนิคการปลูก โดยนําวิทยาการกาวหนาสมัยใหมมาใช

บํารุงรักษาตน การกําจัดศัตรูพืชและโรคพืช รวมถึงการปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว ทําใหการผลิต

พัฒนาไปสูระบบการผลิตเพื่อการคากับตางประเทศมากขึ้น

ในปจจุบันเกษตรกรไดขยายพื้นที่ปลูกเงาะเพิ่มมากขึ้น โดยสวนใหญนิยมปลูกในลักษณะ
สวนผสม ทําใหผลผลิตเงาะที่ออกสูตลาดในแตละปมีเปนจํานวนมากและสงผลใหขายไดราคาต่ํา

ไมคุมกับการลงทุนเนื่องจากใชตนทุนในการดูแลรักษาและคาแรงงานเก็บเกี่ยวคอนขางสูง

กระทรวงเกษตรและสหกรณไดตระหนักถึงปญหาดังกลาวขางตน จึงไดจัดทํายุทธศาสตรเพื่อ
กําหนดเปาหมายการผลิตเงาะตั้งแตป พ.ศ. 2547 ถึง พ.ศ. 2552 โดยในป พ.ศ. 2552 ลดพื้นที่ปลูกเงาะ

ใหเหลือเพียง 293,000 ไร และมีปริมาณผลผลิต 289,000 ตันตอป พรอมกันนี้ตองพัฒนา

คุณภาพผลผลิตและเพิ่มประสิทธิภาพการแปรรูปซึ่งเปนการเพิ่มมูลคาผลผลิตอีกวิธีหนึ่ง

จากการกําหนดเขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจ เงาะ ซึ่งเลือกเฉพาะเงาะพันธุโรงเรียนเทานั้น

เนื่องจากเปนพันธุที่เกษตรกรนิยมปลูกเพื่อการคา พันธุสีชมพูในปจจุบันเหลือนอยมากและ
ไมปลูกเปนลักษณะสวนเพื่อการคาและมีราคาต่ํา สวนพันธุสีทองยังมีเกษตรกรปลูกนอยรายและ

พื้นที่ปลูกไมกระจายซึ่งสวนใหญพบมากทางภาคตะวันออก ในการกําหนดเขตการใชที่ดิน

ใชลักษณะทางกายภาพพิจารณารวมกับลักษณะทางเศรษฐกิจและสังคม ประมวลผลโดยใชระบบ
สารสนเทศภูมิศาสตร โดยพิจารณาถึงพื้นที่เปาหมายการผลิตเปนสําคัญ โดยคัดเลือกพื้นที่ที่มี

ความเหมาะสมสูงและปานกลางเปนหลัก

ในการกําหนดเขตการใชที่ดินในพื้นที่เพื่อเกษตรกรรม 165 ลานไร ไดแบงเขตความเหมาะสม

เปน 3 เขต คือ เขตการใชที่ดินมีความเหมาะสมมาก (Z-I) ปานกลาง (Z-II) และนอย (Z-III)