Page 119 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแล้งในเขตชลประทาน
P. 119
6-2
พื้นที่ปลูกพืชทดแทนในเขตชลประทานมีเนื้อที่ประมาณ 0.52 ลานไร ในจํานวนนี้ ไดจัดสรรไว
สําหรับปลูกถั่วเหลืองฤดูแลงประมาณ 0.41 ลานไร หรือรอยละ 80 สวนที่เหลือนอกนั้น นําไปใชใน
การกําหนดเขตปลูกขาวโพดฤดูแลงประมาณ 0.11 ลานไร หรือรอยละ 20 ครบตามเปาหมายการผลิต
ของพืชนั้นๆ ดังนั้น การขยายพื้นที่ปลูกถั่วเหลืองของประเทศจึงเปนการเพิ่มพื้นที่ปลูกใน
เขตชลประทานเปนหลัก และเพิ่มในสัดสวนของถั่วเหลืองฤดูแลงตอฤดูฝน (70:30) ทําใหบรรลุเปาหมาย
พื้นที่ปลูกถั่วเหลืองฤดูแลงของประเทศทั้งในเขตและนอกเขตชลประทานทั้งหมดประมาณ
0.84 ลานไร ในการนี้จะนําพื้นที่เฉพาะในเขตชลประทานที่มีการปลูกถั่วเหลืองอยูจริงและ
พื้นที่ปลูกทดแทนนาปรังเทานั้น มากําหนดเขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงตอไป
6.3 หลักเกณฑและปจจัยในการจัดทําเขตการใชที่ดิน
การจัดทําเขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงอาศัยหลักเกณฑ และปจจัยในการ
จัดทําดังนี้ คือ
1) เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงที่มีความเหมาะสมมาก (Z-I) คือ
- พื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมของที่ดินสูง (S1) หรือปานกลาง (S2)
- มีสภาพการใชที่ดินเปนถั่วเหลืองฤดูแลงในปจจุบัน
- ดานการใหผลผลิตการปลูกอยูในระดับปานกลางถึงสูง
- อยูในเขตชลประทานและใกลแหลงรับซื้อ
2) เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงที่มีความเหมาะสมปานกลาง (Z-II) คือ
- พื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมของที่ดินสูง (S1) หรือ ปานกลาง (S2)
- มีสภาพการใชที่ดินในปจจุบันเปนขาวนาปรังที่ปลูกในพื้นที่ที่มีความเหมาะสม
เล็กนอย (S3) หรือไมเหมาะสม (N) แตเปนพื้นที่ที่มีศักยภาพในการปลูกพืชไรอายุสั้นที่ใชน้ํานอย
ทดแทนการทํานาปรัง
- ดานการใหผลผลิตการปลูกอยูในระดับปานกลางถึงสูง
- อยูในเขตชลประทานและใกลแหลงรับซื้อ
3) เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงที่มีความเหมาะสมนอย (Z-III) คือ
- พื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมของที่ดินเล็กนอย (S3)
- มีสภาพการใชที่ดินในปจจุบันเปนถั่วเหลืองหรือเปนพื้นที่ปลูกขาวนาปรังในพื้นที่
ที่ไมเหมาะสม แตเปนพื้นที่ที่มีศักยภาพในการปลูกพืชทดแทนได
- อยูในเขตชลประทานและใกลแหลงรับซื้อ
เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงในเขตชลประทาน สํานักสํารวจดินและวางแผนการใชที่ดิน