Page 43 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดศรีสะเกษ

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

36

พื้นที่ปลูกออยโรงงานในบริเวณที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) คือพื้นที่ปลูก
ออยโรงงานในที่ดินที่มีขอจำกัดทางกายภาพบางประการตอการปลูกออยโรงงาน เชน ความอุดมสมบูรณ
ของดิน ความเปนกรดเปนดาง ความชื้น โดยกระจายอยูในอำเภอกันทรลักษ อำเภอขุขันธ และอำเภอ
กันทรลักษ เปนตน

(2) พื้นที่ที่ควรปรับเปลี่ยนการผลิตในพื้นที่ไมเหมาะสม (S3 หรือ N) ควรสนับสนุนใหเขา
โครงการปรับเปลี่ยนการผลิต เชน เปลี่ยนชนิดพืชที่มีความเหมาะสมกวาการปลูกออยโรงงาน มีตนทุนที่ต่ำ
และใหผลตอบแทนที่ดีกวา เปนตน แตทั้งนี้ตองพิจารณาแหลงรับซื้อรวมดวย

3. พืชเศรษฐกิจอนาคตไกลของจังหวัด

จังหวัดศรีสะเกษมีสินคาโดดเดนที่แสดงถึงความเปนอัตลักษณของพื้นที่ และจดทะเบียน
สิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตร (Geographical Indicator) หรือ สินคา GI เพื่อประโยชนตอการสรางมูลคาเพิ่ม
ใหกับสินคา รักษาไวซึ่งเอกลักษณเฉพาะถิ่น การพัฒนาและคงไวซึ่งคุณภาพสินคา รวมถึงปองกัน

การลอกเลียนแบบจากคูแขงทางการคาในพื้นที่อื่น ไดแก ทุเรียนภูเขาไฟศรีสะเกษ (GI) หอมแดง
ศรีสะเกษ (GI) กระเทียมศรีสะเกษ (GI) ขาวหอมมะลิทุงกุลารองไห (GI) และมีไมผลสำคัญที่มีคุณภาพ

เชน เงาะ มังคุด ลองกอง เปนตน

3.1 ทุเรียนภูเขาไฟศรีสะเกษ (GI) เริ่มมีการปลูกตั้งแตป 2531 จากการที่เกษตรกรมองเห็น
ถึงสภาพพื้นที่เขตอำเภอขุนหาญ อำเภอกันทรลักษ และอำเภอศรีรัตนะ คลายคลึงกับจังหวัดจันทบุรี

ทุเรียนศรีสะเกษเจริญเติบโตไดเร็วใหผลผลิตคอนขางดีและมีคุณภาพ เนื่องจากบริเวณที่ปลูกเปนดินที่
เกิดจากหินภูเขาไฟ ผุพังมาจากหินบะซอลต ระบายน้ำไดดี มีแรธาตุที่จำเปนกับพืชในปริมาณสูง ทาง
จังหวัดมีนโยบายสงเสริมการใหความรูแกกลุมผูปลูกทุเรียน การพัฒนาพื้นที่ การควบคุมดูแลการผลิต
ทำใหลูกทุเรียนมีความสม่ำเสมอและมีคุณภาพ และการประชาสัมพันธ เพื่อสรางสรรคอัตลักษณให

เกิดมูลคาเพิ่มในทัศนคติที่ดีตอสินคาภายใตตราสินคา “ทุเรียนภูเขาไฟ” พิจารณาจากพื้นที่ในการ
สงเสริมการปลูกทุเรียนภูเขาไฟ ในอำเภอขุนหาญ อำเภอกันทรลักษและอำเภอศรีรัตนะ มีพื้นที่
ศักยภาพคงเหลือในพื้นที่เหมาะสมปานกลาง (S2) จำนวน 433,349 ไร แยกเปน อำเภอขุนหาญ
137,704 ไร อำเภอกันทรลักษ 262,414 ไร และอำเภอศรีรัตนะ 33,231 ไร

3.2 หอมแดงศรีสะเกษ (GI) และกระเทียมศรีสะเกษ (GI) เปนที่รูจักของผูบริโภค
มาอยางยาวนาน ดวยสภาพภูมิประเทศและภูมิอากาศที่มีความเหมาะสมกับการปลูกที่เปนดินมูลทราย
จากดินตะกอนลุมน้ำของลำน้ำมูลและลำน้ำชีที่ทับถม เมื่อนำมาผสมกับดินโพนหรือดินจอมปลวกตาม
เทคนิคการเพาะปลูกที่ถายทอดรุนสูรุนทำใหหอมแดงศรีสะเกษมีเปลือกแหงมัน สีแดงเขมปนมวง

หัวมีลักษณะกลม มีกลิ่นฉุน แหลงปลูกใหญอยูที่อำเภอยางชุมนอย ในสวนของกระเทียมศรีสะเกษ
มีชื่อเสียงและเปนเอกลักษณเฉพาะถิ่น ลักษณะเดน คือ เปลือกนอกสีขาวแกมมวง เปลือกบาง หัวแนน
กลิ่นฉุน รสเผ็ดรอน สามารถเก็บรักษาไวไดนานไมฝอ ทั้งสองเปนสินคาชูโรงสรางรายไดเขาสูจังหวัด

ดังคำขวัญจังหวัดที่วา “แดนปราสาทขอม หอมกระเทียมดี มีสวนสมเด็จ เขตดงลำดวน หลากลวน
วัฒนธรรม เลิศล้ำสามัคคี”