Page 32 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดเพชรบูรณ์

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

25

สมุนไพร มีรายไดและความมั่นคงในการดํารงชีพจากฐานขอมูล Agri-Map Online จังหวัดเพชรบูรณ มี
พื้นที่ศักยภาพที่สามารถสงเสริมใหปลูกพืชสมุนไพรไดหลายชนิด อาทิ ขมิ้นชัน
ขมิ้นชันเปนพืชปลูกงาย ชอบแสงแดดจัด และมีความชื้นสูง ชอบดินรวนซุย มีการระบายน้ําดี
ไมชอบน้ําขัง เกษตรกรสามารถปลูกขมิ้นชันแซมในสวนเปนการใชพื้นที่ใหเกิดประโยชน และมีรายได

ระหวางรอการเติบโตของยางพาราหรือปาลมน้ํามัน โดยพื้นที่จังหวัดเพชรบูรณมีพื้นที่ศักยภาพในการ
ปลูกขมิ้นชันที่ระดับความเหมาะสมสูง (S1) 194,173 ไร

4 แนวทางการสงเสริมการปลูกพืชเศรษฐกิจ

4.1 ขาว
1) พื้นที่ปลูกขาวที่มีความเหมาะสมสูง (S1) และปจจุบันยังปลูกขาวอยู มีเนื้อที่ 69,343 ไร

อยูในเขตอําเภอหลมสัก อําเภอเมืองเพชรบูรณ อําเภอวังโปง และกระจายตัวในพื้นที่เล็ก ๆ ในอําเภอเขาคอ
อําเภอชนแดน และอําเภอบึงสามพัน โดยตั้งอยูในเขตชลประทาน 7 อําเภอ ทั้งนี้คณะอนุกรรมการพัฒนา

ที่ดินจังหวัดสมควรใหมีการเสนอแผนการใชที่ดินเพื่อสงวนใหเปนแหลงผลิตขาวที่สําคัญของ
จังหวัด และมีการบริหารจัดการน้ําชลประทาน การจัดการดิน ปุย พันธุขาว โดยรวมกลุมเปนเกษตร

แปลงใหญ พัฒนาตอยอดครบวงจรการตลาดในและตางประเทศ การแปรรูป แหลงทุน มีภาครัฐ
สนับสนุนการทํามาตรฐานสินคาเกษตรอินทรีย และ การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี (Good Agricultural

Practices: GAP) และเนื่องจากเปนพื้นที่ศักยภาพสูง การปลูกพืชหลังนาจะชวยใหเกษตรกรมีรายได
เพิ่มขึ้น และเปนการปรับปรุงบํารุงดิน
2) พื้นที่ปลูกขาวที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) และปจจุบันยังปลูกขาวอยู มีเนื้อที่มาก

ถึง 941,348 ไร กระจายตัวอยูในทุกอําเภอของจังหวัดเพชรบูรณ เปนพื้นที่ปลูกขาวที่มีขอจํากัดไมมากนัก
เกษตรกรยังคงปลูกขาวไดผลดี หลายแหงประสบปญหาขาดน้ําในบางชวงของการเพาะปลูก ควร

สนับสนุนดานการบริหารจัดการน้ํา เชน ชลประทาน จะสรางความมั่นใจใหกับเกษตรกรในการใชที่ดิน
ปญหาการทิ้งถิ่นฐานไปทํางานที่อื่นจะลดลง และพื้นที่ในเขตนี้มีความเหมาะสมสําหรับการเกษตร
แบบผสมผสาน เกษตรแมนยําหรือเกษตรทฤษฎีใหม เปนตน และภาครัฐควรใหความรูความเขาใจกับ

เกษตรกรโดยแนะนําวาไมควรปรับเปลี่ยนไปปลูกพืชชนิดอื่น หากขาวราคาไมดีและตองการปรับเปลี่ยน
การผลิตควรเปนพืชไร เพื่อที่วาในอนาคตยังสามารถกลับมาทํานาไดอีก

3) พื้นที่ปลูกขาวที่ไมมีความเหมาะสม (S3 และ N) และปจจุบันเกษตรกรยังคงใช
ที่ดินปลูกขาวอยู 254,520 ไร ซึ่งประสบปญหาซ้ําซาก เชน น้ําทวม ขาดน้ํา ผลผลิตต่ํา กระทรวงเกษตรและ

สหกรณใหการชวยเหลือเกษตรกรที่ทํากินในพื้นที่นี้ เนื่องจากเปนพื้นที่ไมเหมาะสม โดยสนับสนุนการ
ปรับโครงสรางที่ดิน ปรับปรุงบํารุงดิน สนับสนุนแหลงน้ํา ใหเกษตรกรเลือกปลูกพืชชนิดใหมที่มีความ

เหมาะสม และใหผลตอบแทนที่ดีกวา หรือใชพื้นที่ผลิตอาหารเพื่อบริโภคในครัวเรือน หรือเขา
โครงการบริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรม (Zoning by Agri-Map) เปนตน