Page 37 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดพิจิตร

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

30

3) พื้นที่ปลูกมันสําปะหลังในพื้นที่ไมมีความเหมาะสม (S3 และ N) และปจจุบัน
เกษตรกรยังคงใชที่ดินปลูกมันสําปะหลังอยู พื้นที่ดังกลาวประสบปญหาซ้ําซาก เชน น้ําทวม ขาดน้ํา
ผลผลิตต่ํา เปนตน ควรสงเสริมและสรางความรูความเขาใจในการไถระเบิดดินดาน ใหเกษตรกรมีวิธี

ปองกันและแกไขปญหาที่ลดตนทุน และควรใหความชวยเหลือเกษตรกรที่เลือกปลูกพืชชนิดใหมที่ให
ผลตอบแทนที่ดีกวา หรือใชพื้นที่ผลิตอาหารเพื่อ บริโภคในครัวเรือน หรือเขาโครงการปรับเปลี่ยนการผลิต

(Zoning by Agri-Map) เปนตน
4) พื้นที่ที่มีศักยภาพหรือมีความเหมาะสมสําหรับการปลูกมันสําปะหลัง แตปจจุบัน

เกษตรกรไมไดใชพื้นที่ปลูกมันสําปะหลัง พบวาเกษตรกรปลูกพืชอื่นทดแทน เชน ขาว ภาครัฐควรสราง
ความเขาใจใหกับเกษตรกรในการบริหารจัดการพื้นที่ และการปรับปรุงบํารุงดินไมใหเสื่อมโทรม

4.4 ขาวโพดเลี้ยงสัตว

1) พื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวที่มีความเหมาะสมสูง (S1) และปจจุบันยังปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว
อยู มีเนื้อที่ 3,360 ไร มีพื้นที่ปลูกมากในเขตอําเภอโพธิ์ประทับชาง อําเภอบึงนาราง อําเภอโพทะเล

ตามลําดับ ทั้งนี้โดยคณะอนุกรรมการพัฒนาที่ดินจังหวัดสมควรใหมีการเสนอแผนการใชที่ดินเพื่อสงวนให
เปนแหลงปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวที่สําคัญของจังหวัด และมีการบริหารจัดการระบบน้ํา การจัดการดิน
ปุย พันธุขาวขาวโพดเลี้ยงสัตว โดยรวมกลุมเปนเกษตรแปลงใหญ พัฒนาตอยอดครบวงจรการตลาด

ในและตางประเทศการแปรรูป แหลงทุน มีภาครัฐสนับสนุนการทํามาตรฐานสินคาเกษตรอินทรีย และ
การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี (Good Agricultural Practices: GAP) เนื่องจากเปนพื้นที่ศักยภาพสูง

2) พื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) และปจจุบันยังปลูก
ยางพาราอยู มีเนื้อที่ 11,646 ไร สวนใหญอยูในเขตอําเภอดงเจริญ อําเภอโพทะเล อําเภอโพธิ์ประทับชาง

ตามลําดับ รัฐควรสนับสนุนดานการบริหารจัดการระบบน้ํา อาทิ ชลประทาน จะสรางความมั่นใจ
ใหกับเกษตรกรในการใชที่ดิน ปญหาการทิ้งถิ่นฐานไปทํางานที่อื่นจะลดลง และพื้นที่ในเขตนี้มี

ความเหมาะสมสําหรับการเกษตรแบบผสมผสาน เกษตรแมนยําหรือเกษตรทฤษฎีใหม
3) พื้นที่ปลูกยางพาราในพื้นที่ไมมีความเหมาะสม (S3 และ N) และปจจุบันเกษตรกร
ยังคงใชที่ดินปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวอยู แตมีจํานวนนอย ภาครัฐควรใหการชวยเหลือเกษตรกรที่ทํากิน

ในพื้นที่ดังกลาว โดยสนับสนุนการปรับโครงสรางที่ดิน ปรับปรุงบํารุงดิน สนับสนุนแหลงน้ํา ใหเกษตรกร
เลือกปลูกพืชชนิดใหมที่มีความเหมาะสม และใหผลตอบแทนที่ดีกวา หรือใชพื้นที่ผลิตอาหารเพื่อ

บริโภคในครัวเรือน หรือหรือเขาโครงการบริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรม (Zoning by Agri-Map)
เปนตน

4) พื้นที่ที่มีศักยภาพหรือมีความเหมาะสมสําหรับการปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว แตปจจุบัน
เกษตรกรไมไดใชพื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว พบวาเกษตรกรปลูกพืชอื่นทดแทน อาทิ ขาว ภาครัฐควร

สรางความเขาใจใหกับเกษตรกรในการบริหารจัดการพื้นที่ และการปรับปรุงบํารุงดินไมใหเสื่อมโทรม