Page 11 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดแม่ฮ่องสอน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

4

ทะเบียนเกษตรกรพืชสมุนไพร จากฐานขอมูลกลาง (Farmer One) ของสํานักงานเศรษฐกิจ
การเกษตร เกษตรกรไดขึ้นทะเบียนปลูกพืชสมุนไพรในจังหวัดแมฮองสอน พื้นที่ 5,334.01 ไร เกษตรกร
1,101 ราย มีพืชสมุนไพรหลัก 12 ชนิด สมุนไพรที่มีการปลูกมาก ไดแก บุก ขมิ้นชัน และบัวบก
ตามลําดับ (ตารางผนวกที่ 5)

1.9 ที่ตั้งโรงงานและแหลงรับซื้อสินคาเกษตร

จังหวัดแมฮองสอนมีแหลงรับซื้อสินคาเกษตรและสหกรณการเกษตรที่สําคัญ จํานวน 16 แหง
และมีที่ตั้งโรงสีขนาดเล็ก 1 แหง และมีโรงงานดานการเกษตรอื่นๆ ที่เกี่ยวของ 7 จุด (ตารางผนวกที่ 6)

2. การวิเคราะหพืชเศรษฐกิจหลัก

พืชเศรษฐกิจที่สําคัญพิจารณาจากพืชที่มีพื้นที่ปลูกมากและมีมูลคาการสงออกหรือแปรรูป
โดยกระทรวงเกษตรและสหกรณประกาศพืชเศรษฐกิจ 13 ชนิดพืช ไดแก ขาว มันสําปะหลัง ยางพารา

ปาลมน้ํามัน ออยโรงงาน ขาวโพดเลี้ยงสัตว สับปะรดโรงงาน ลําไย เงาะ ทุเรียน มังคุด มะพราว และ
กาแฟ จากพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจดังกลาว กรมพัฒนาที่ดินไดกําหนดระดับความเหมาะสมของพื้นที่
ปลูกรายจังหวัด โดยวิเคราะหจากสภาพพื้นที่ ลักษณะของดิน ปริมาณน้ําฝน แหลงน้ําชลประทาน
รวมกับการจัดการพื้นที่และลักษณะรายพืช โดยแบงระดับความเหมาะสม เปน 4 ระดับ ไดแก
ระดับที่ 1 เปนพื้นที่ความเหมาะสมสูง (S1) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง

ระดับที่ 2 เปนพื้นที่ความเหมาะสมปานกลาง (S2) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง แตพบ
ขอจํากัดบางประการซึ่งสามารถบริหารจัดการได
ระดับที่ 3 เปนพื้นที่ความเหมาะสมเล็กนอย (S3) มีขอจํากัดของดินและน้ํา สงผลใหการผลิต

พืชใหผลตอบแทนต่ํา การใชพื้นที่ตองใชตนทุนสูงในการจัดการ และมีความเสี่ยงจากน้ําทวมและขาดน้ํา
ระดับที่ 4 เปนพื้นที่ไมเหมาะสม (N)
จังหวัดแมฮองสอน มีพื้นที่พืชเศรษฐกิจสําคัญที่ปลูกมาก 4 ลําดับแรก ไดแก ขาว ขาวโพดเลี้ยง
สัตว ลําไย และยางพารา (ตารางที่ 2)

ตารางที่ 2 พื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจที่มีพื้นที่ปลูกมาก 4 ลําดับแรกของจังหวัดแมฮองสอน

พืชเศรษฐกิจ เนื้อที่ (ไร) รอยละของพื้นที่เกษตรกรรม

1. ขาว 44,513 3.58
2. ขาวโพดเลี้ยงสัตว 13,029 1.05
3. ลําไย 849 0.07
4. ยางพารา 659 0.05

ที่มา: https://agri-map-online.moac.go.th, 2564