Page 8 - ผลการปรับปรุงดินด้วยถ่านชีวภาพต่อปริมาณความชื้นและการแทรกซึมน้ำในดินปลูกมันสำปะหลัง Effect of Biochar for Soil Amendment on Moisture Content and Water Infiltration for Planting Cassava

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

2

การตรวจเอกสาร

มันสำปะหลัง
▪ ลักษณะทางพฤษศาสตร์
มันสำปะหลังมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Manihot esculenta (L.) Crantz วงศ์ Euphorbiaceae ชื่อสามัญ
Cassava, Tapioca, Manioc, Mandioca หรือ Yuca ส่วนชื่อท้องถิ่นของไทย เช่น ต้าวน้อยหรือต้าวบ้าน
(ภาคเหนือ) มันต้นหรือมันไม้ (ภาคใต้) มันสำโรงหรือสำปะหลัง (ภาคกลาง) จัดเป็นไม้พุ่มยืนต้น ลำต้นสูง 1-5 เมตร
ใบมันสำปะหลังเป็นแบบใบเดี่ยว การเกิดของใบจะหมุนเวียนรอบลำต้น แผ่นใบเว้าเป็นรอยหยัก ช่อดอกเป็นแบบ
panicle เกิดตรงจุดที่มีการแตกกิ่ง มีดอกตัวผู้และดอกตัวเมียอยู่แยกดอก (monoecious plant) แต่อยู่ในช่อ

เดียวกัน หลังผสมเกสรแล้วรังไข่จะเจริญเติบโตขยายใหญ่กลายเป็นผลแบบ capsule รูปร่างยาวรี เมื่อแก่จะแตก
ออกดีดเมล็ดกระจายไป เมล็ดมีสีน้ำตาลคล้ายเมล็ดละหุ่ง ระบบรากแบ่งได้เป็น 2 ชนิด ได้แก่ รากจริง หรือรากหา
อาหาร (adventitious fibrous roots) เจริญไปแนวราบรอบต้น และรากสะสม (storage root) ซึ่งรากสะสมนี้จะ
เจริญกลายเป็นหัวมันสำปะหลัง

ที่มา https://pt.wikipedia.org/wiki/Manihot

ภาพที่ 1 ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของมันสำปะหลัง

มันสำปะหลังเป็นพืชที่เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วน หรือดินร่วนปนทราย ที่มีการระบายน้ำดี เป็นพืชที่สามารถ
นำมาใช้ประโยชน์ได้ทุกส่วน ทั้งในครัวเรือนและในภาคอุตสาหกรรม ผลผลิตในแต่ละพื้นที่ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝน
และคุณลักษณะของดินที่ปลูกเป็นสำคัญ ถ้าสภาวะขาดน้ำทำให้มันสำปะหลังมีการพัฒนาทางใบลดลงจนถึงหยุดการ
เจริญเติบโต มีการร่วงของใบเพิ่มขึ้น ทำให้ผลผลิตและเปอร์เซ็นต์แป้งลดลง (Hillock et al., 2002)
แหล่งปลูกมันสำปะหลังที่สำคัญอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง และภาคเหนือ ได้แก่ จังหวัด
นครราชสีมา กำแพงเพชร ชัยภูมิ กาญจนบุรี อุบลราชธานี สระแก้ว นครสวรรค์ เลย อุดรธานี และลพบุรี ในปัจจุบัน
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นพื้นที่ปลูกมันสำปะหลังมากที่สุดของประเทศไทย (สำนักหอสมุดและศูนย์สารสนเทศ
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 2561)