Page 19 - ผลของการจัดการธาตุอาหารพืชในดินต่อผลผลิตและคุณภาพของอ้อยที่ปลูกในดินด่าง Effects of plant nutrient management in calcareous soilon sugar cane yield and quality.

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

17

ผลการทดลองและวิจารณ์

1. การเปลี่ยนแปลงสมบัติทางเคมีของดิน

ทำการสุ่มเก็บตัวอย่างดินก่อนการทดลองแบบตัวอย่างรวม (Composite Sample) ที่ระดับ
ความลึก 0-15 เซนติเมตร แล้วนำมาวิเคราะห์คุณสมบัติทางเคมี พบว่า ดินก่อนการทดลองค่าความ

เป็นกรดเป็นด่างของดินเท่ากับ 8.1 จัดเป็นด่างปานกลาง อินทรียวัตถุ เท่ากับ 2.06 เปอร์เซ็นต์ จัดอยู่

ในระดับปานกลาง ฟอสฟอรัส เท่ากับ 14 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม จัดอยู่ในระดับปานกลาง โพแทสเซียม
เท่ากับ 35 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม จัดอยู่ในระดับต่ำ

1.1 ค่าความเป็นกรดเป็นด่าง
หลังการทดลองปีที่ 1 พบว่า ค่าความเป็นกรดเป็นด่างทุกตำรับการทดลองเท่ากับ

8.1 ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจึงทำให้ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในปีที่ 2 ค่าความเป็น
กรดเป็นด่างในแต่ละตำรับการทดลองเริ่มมีแนวโน้มลงลดเหลือ 8.0 ยกเว้นตำรับการทดลองที่ 2 ที่มี

ค่าความเป็นกรดเป็นด่างเท่าเดิม ส่วนในปีที่ 3 ทุกตำรับการทดลองค่าความเป็นกรดเป็นด่างลดลงอยู่
ในพิสัย 7.7-7.8 ซึ่งมีระดับของปฏิกิริยาดินเป็นด่างเล็กน้อย ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทาง

สถิติโดยตำรับการทดลองที่ 3 มีค่าความเป็นกรดเป็นด่างต่ำสุด เท่ากับ 7.7 (ตารางที่ 1)

1.2 ปริมาณอินทรียวัตถุ

หลังการทดลองปีที่ 1 พบว่า ปริมาณอินทรียวัตถุมีแนวโน้มลดลงทุกตำรับการ
ทดลองอยู่ในพิสัยร้อยละ 1.5- 2.0 ในระดับค่อนข้างต่ำถึงปานกลาง ไม่มีความแตกต่างอย่างมี

นัยสำคัญทางสถิติ เช่นเดียวกับปีที่ 2 ที่ปริมาณอินทรียวัตถุมีแนวโน้มลดลงทุกตำรับการทดลองอยู่ใน
พิสัยร้อยละ 1.5- 2.0 ในระดับค่อนข้างต่ำถึงปานกลาง ส่วนในปีที่ 3 ปริมาณอินทรียวัตถุลดลงทุก

ตำรับการทดลองอยู่ในพิสัยร้อยละ 1.0- 1.5 ในระดับต่ำถึงค่อนข้างต่ำ โดยวิธีการที่ 3 มีปริมาณ

อินทรียวัตถุลดลงมากเหลือร้อยละ 1.0 ในระดับต่ำ (ตารางที่ 1)

1.3 ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์
หลังการทดลองปีที่ 1 พบว่า ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์เพิ่มขึ้นทุกตำรับ

การทดลอง และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยมีค่าอยู่ในพิสัย 16.0–34.0

มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม จัดอยู่ในระดับที่สูง โดยวิธีการที่ 3 มีปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์มากสุด
เท่ากับ 34 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม รองลงมาคือ ตำรับที่ 4 2 5 และ1 โดยมีปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็น

ประโยชน์เท่ากับ 26 24 19 และ 16 ตามลำดับ หลังการทดลองปีที่ 2 พบว่า ไม่มีความแตกต่าง

อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยมีค่าอยู่ในช่วง 11.0–34.0 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม จัดอยู่ในระดับปาน
กลางถึงสูง เช่นเดียวกับปีที่ 3 ที่ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์มีค่าอยู่ในพิสัย 13-24 มิลลิกรัม