Page 104 - สถานภาพการชะล้างพังทลายของดินในประเทศไทย Status of Soil Erosion in Thailand

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

94

ตารางที่ 3.19 เปรียบเทียบเนื้อที่ของการสูญเสียดินของภาคตะวันตกระหว่างปี พ.ศ. 2545 และปี พ.ศ. 2563

ชั้นความรุนแรงของการสูญเสียดิน เนื้อที่ (ไร่)
ปี พ.ศ. 2545 ปี พ.ศ. 2563 ผลต่าง
พื้นที่ราบ (ที่ราบล าน้ า ที่ราบเชิงเขา และเนินเขาความลาดชันน้อยกว่า 35 เปอร์เซ็นต์)
ชั้นที่ 1 การสูญเสียดินน้อย 10,830,772 13,269,933 +2,439,161
ชั้นที่ 2 การสูญเสียดินปานกลาง 4,730,385 2,174,651 -2,555,734
ชั้นที่ 3 การสูญเสียดินรุนแรง 914,606 1,000,229 +85,623
ชั้นที่ 4 การสูญเสียดินรุนแรงมาก 34,499 52,844 +18,345
ชั้นที่ 5 การสูญเสียดินรุนแรงมากที่สุด 129,941 142,546 +12,605
รวม 16,640,203 16,640,203 -
พื้นที่สูง (ภูเขา และที่ราบหุบเขา ลาดชันมากกว่า 35 เปอร์เซ็นต์)
ชั้นที่ 1H การสูญเสียดินน้อย 3,073,340 9,509,039 +6,435,699
ชั้นที่ 2H การสูญเสียดินปานกลาง 5,943,830 2,080,646 -3,863,184
ชั้นที่ 3H การสูญเสียดินรุนแรง 2,967,013 277,081 -2,689,932
ชั้นที่ 4H การสูญเสียดินรุนแรงมาก 27,276 86,290 +59,014
ชั้นที่ 5H การสูญเสียดินรุนแรงมากที่สุด 153,193 211,596 +58,403
รวม 12,164,652 12,164,652 -
รวมทั้งภาค 28,804,855 28,804,855 -
เนื้อที่ได้จากการค านวณด้วยระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์

จากการเปรียบเทียบผลระหว่างปี พ.ศ. 2545 และพ.ศ. 2563 (ตารางที่ 3.20) พบว่า ในพื้นที่
ราบมีแนวโน้มของเนื้อที่ที่มีระดับการสูญเสียดินน้อย (0-2 ตันต่อไร่ต่อปี) และรุนแรงมาก (15-20 ตันต่อไร่ต่อปี)
เพิ่มมากขึ้นจากปี 2545 ประมาณ 3.30 และ 0.05 ล้านไร่ ส่วนเนื้อที่ในพื้นที่ที่มีระดับการสูญเสียดินอื่นมี
แนวโน้มลดลง ส าหรับในพื้นที่สูง พบว่า พื้นที่ที่มีระดับการสูญเสียดินน้อย (0-2 ตันต่อไร่ต่อปี) ปานกลาง (5-15
ตันต่อไร่ต่อปี) และรุนแรงมาก (15-20 ตันต่อไร่ต่อปี) ในปี พ.ศ. 2563 มีเนื้อที่เพิ่มขึ้น 0.11 0.08 และ 0.24

ล้านไร่ ตามล าดับ ในขณะที่พื้นที่ที่มีการสูญเสียดินรุนแรง (5-15 ตันต่อไร่ต่อปี) และรุนแรงมากที่สุด (>20 ตันต่อ
ไร่ต่อปี) มีเนื้อที่ลดลง 0.10 และ0.12 ล้านไร่ ตามล าดับ จะเห็นว่า เนื้อที่ตามระดับการสูญเสียดินของภาค
ตะวันออกมีแนวโน้มลดลง โดยเฉพาะพื้นที่ที่มีระดับการสูญเสียดินรุนแรงมาก (15-20 ตันต่อไร่ต่อปี) มีเนื้อที่
ลดลงในทุกจังหวัด ยกเว้น จังหวัดตราด และจันทบุรี ซึ่งมีเนื้อที่ในพื้นที่ที่มีระดับการสูญเสียดินระดับรุนแรงมาก
(15-20 ตันต่อไร่ต่อปี) เพิ่มขึ้น

จากการเปรียบเทียบผลระหว่างปี พ.ศ. 2545 และพ.ศ. 2563 (ตารางที่ 3.21) พบว่า ในพื้นที่

ราบและพื้นที่สูงที่มีระดับการสูญเสียดินน้อย (0-2 ตันต่อไร่ต่อปี) มีแนวโน้มของเนื้อที่ลดลงจากปี พ.ศ. 2545
ประมาณ 4.67 และ2.27 ล้านไร่ โดยเฉพาะพื้นที่ราบที่มีการลดลงมากกว่า ในขณะที่พื้นที่ที่มีระดับการสูญเสีย
ดินอื่นทั้งในพื้นที่ราบและพื้นที่สูงมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น แสดงให้เห็นว่า ระดับการสูญเสียดินของภาคใต้มีแนวโน้ม
เพิ่มขึ้นทั้งในพื้นที่ราบและพื้นที่สูง โดยจังหวัดที่มีระดับการสูญเสียดินเพิ่มขึ้น ได้แก่ จังหวัดชุมพร สุราษฎร์ธานี
พังงา และระนอง