Page 48 - เปรียบเทียบพันธุ์หญ้าแฝกและพืชคลุมดินต่อการฟื้นฟูและการปรับปรุงสมบัติทางกายภาพและเคมีของดิน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

30
ที่ระดับความลึก 0-15 เซนติเมตร มีความแตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ โดย
หญาแฝกพันธุศรีลังกามีแนวโนมปริมาณอินทรียวัตถุในดินสูงสุด 3.33 เปอรเซ็นต ไมแตกตางกันทางสถิติกับ

หญาแฝกพันธุพระราชทาน พันธุรอยเอ็ด พันธุราชบุรี พันธุสงขลา 3 และพันธุประจวบคีรีขันธ มีปริมาณ
อินทรียวัตถุในดินเทากับ 3.23 3.12 3.03 2.91 และ 2.86 เปอรเซ็นต ตามลําดับ แตมีความแตกตางกันทาง
สถิติกับหญาแฝกพันธุนครสวรรค พันธุตรัง 2 ถั่วเวอราโน หญาแฝกพันธุสุราษฎรธานี และแปลงควบคุม มี
ปริมาณอินทรียวัตถุในดินเทากับ 2.77 2.74 2.70 2.66 และ 2.36 เปอรเซ็นต ตามลําดับ และถั่วปนโตมี
ปริมาณอินทรียวัตถุในดินต่ําสุด ซึ่งมีคาใกลเคียงกันกับดินที่ไมปลูกอะไรเลย 2.34 เปอรเซ็นต จะเห็นไดวาการ
ปลูกหญาแฝก หรือพืชคลุมดิน จะมีปริมาณอินทรียวัตถุในดินสูงกวาแปลงควบคุม หญาแฝกลุมมีอินทรียวัตถุ
ระดับคอนขางสูง 2.97 เปอรเซ็นตใกลเคียงกับ หญาแฝกดอนมีอินทรียวัตถุ 2.95 เปอรเซ็นต พืชคลุมดินมี
อินทรียวัตถุคอนขางสูงเชนเดียวกัน 2.52 เปอรเซ็นตแปลงควบคุม (ไมมีการปลูกหญาแฝกและพืชคลุมดิน) มี
อินทรียวัตถุอยูที่ระดับปานกลาง มีคาเทากับ 2.36 ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบระหวางแปลงควบคุม หญาแฝก และพืช

คลุมดิน พบวามีความแตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ (ตารางภาคผนวกที่ 23) เชนเดียวกับหญาแฝก
เปรียบเทียบพืชคลุมดิน แตเมื่อเปรียบเทียบระหวางหญาแฝกดอนกับหญาแฝกลุม พบวาไมมีความแตกตางกัน
ทางสถิติ
ที่ระดับความลึก 15-30 เซนติเมตร พบวาปริมาณอินทรียวัตถุในดินมีความแตกตางกัน
อยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ หญาแฝกพันธุศรีลังกามีอินทรียวัตถุในดินสูงสุด 2.63 เปอรเซ็นต ไมแตกตางกัน
ทางสถิติกับพันธุพระราชทาน พันธุรอยเอ็ด พันธุสงขลา 3 พันธุสุราษฎรธานี พันธุประจวบคีรีขันธ พันธุราชบุรี
พันธุนครสวรรค และแปลงควบคุม มีปริมาณอินทรียวัตถุในดินเทากับ 2.58 2.53 2.50 2.48 2.38 2.20 2.17

และ 2.17 เปอรเซ็นต ตามลําดับ แตมีความแตกตางกันทางสถิติกับถั่วเวอราโน หญาแฝกพันธุตรัง 2 และถั่วปนโต
มีปริมาณอินทรียวัตถุในดินเทากับ 2.00 1.92 และ 1.15 เปอรเซ็นต ตามลําดับ จะเห็นไดวาการปลูกหญาแฝก
จะมีปริมาณอินทรียวัตถุในดินสูงกวาแปลงพืชคลุมดิน และแปลงควบคุม โดยหญาแฝกลุมมีแนวโนมปริมาณ
อินทรียวัตถุมากที่สุดซึ่งอยูในระดับปานกลาง 2.42 เปอรเซ็นต หญาแฝกดอนมีอินทรียวัตถุ 2.32 เปอรเซ็นต
แปลงควบคุมมีอินทรียวัตถุ 2.17 เปอรเซ็นต สวนพืชคลุมดินมีอินทรียวัตถุในดินต่ําสุดเทากับ 1.58 เปอรเซ็นต
เมื่อเปรียบเทียบปริมาณอินทรียวัตถุในดินเฉลี่ยที่ระหวางแปลงควบคุม หญาแฝก และพืชคลุมดิน พบวาไมมี
ความแตกตางกันทางสถิติ (ตารางภาคผนวกที่ 24) สวนหญาแฝกเปรียบเทียบพืชคลุมดิน มีความแตกตางกัน
อยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ แตเมื่อเปรียบเทียบระหวางหญาแฝกดอนกับหญาแฝกลุม พบวาไมมีความแตกตาง
กันทางสถิติ

ที่ระดับความลึก 30-50 เซนติเมตร พบวาปริมาณของอินทรียวัตถุในดินมีความ
แตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ หญาแฝกพันธุศรีลังกามีปริมาณอินทรียวัตถุในดินสูงสุดเทากับ 2.85
เปอรเซ็นต ไมแตกตางกันทางสถิติกับหญาแฝกพันธุสงขลา 3 พันธุสุราษฎรธานี พันธุพระราชทาน มีปริมาณ
อินทรียวัตถุในดินเทากับ 2.66 2.61 2.58 เปอรเซ็นต ตามลําดับ แตแตกตางกันทางสถิติกับหญาแฝกพันธุ
ประจวบคีรีขันธ พันธุรอยเอ็ด พันธุราชบุรี ถั่วเวอราโน หญาแฝกพันธุนครสวรรค พันธุตรัง 2 แปลงควบคุม
และถั่วปนโต 2.08 2.03 1.98 1.97 1.84 1.84 1.63 และ 1.32 เปอรเซ็นต ตามลําดับ จะเห็นไดวาการ
ปลูกหญาแฝก จะมีปริมาณอินทรียวัตถุในดินสูงกวาแปลงพืชคลุมดิน และแปลงควบคุม โดยหญาแฝกลุมมี

อินทรียวัตถุระดับคอนขางสูง 2.51 เปอรเซ็นต หญาแฝกดอนมีอินทรียวัตถุระดับปานกลาง 1.98 เปอรเซ็นต
และแปลงพืชคลุมดินมีอินทรียวัตถุระดับปานกลาง 1.65 เปอรเซ็นต ใกลเคียงกับดินที่ไมปลูกอะไร (ควบคุม) มี
อินทรียวัตถุ 1.63 เปอรเซ็นต เมื่อเปรียบเทียบระหวางแปลงควบคุม หญาแฝก และพืชคลุมดิน พบวาทุกกลุมมี
ความแตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ (ตารางภาคผนวกที่ 25)