Page 108 - โครงการการจัดทำแผนที่สภาพการใช้ที่ดินโดยใช้ภาพถ่ายทางอากาศออร์โธสีและข้อมูลดาวเทียมสำรวจทรัพยากรจังหวัดพะเยา ปี พ.ศ.2558
P. 108
80
ความแมนยําหรือความถูกตองของขอมูลแผนที่การใชที่ดินไมสามารถที่จะตรวจสอบไดจากทุกโพลีกอนหรือทุก
จุดวาถูกตองหรือไม ดังนั้นในการประเมินจึงตองมีการเลือกสุมจุดตรวจสอบภาคสนามมาใชอางอิง และคํานวณ
คาความแมนยําออกมา ซึ่งตัวชี้วัดความแมนยําในขั้นตอนนี้คือ ตารางความคลาดเคลื่อน (Error matrix)
ซึ่งเปนเครื่องมือที่ชวยใหแสดงการเปรียบเทียบระหวางขอมูลภาคสนามและขอมูลแผนที่การใชที่ดินได
ตารางความคลาดเคลื่อนเปนตารางที่แสดงจํานวนจุดที่ไดรับการจําแนกจากภาคสนาม
(Reference point) กับจํานวนโพลีกอนหรือพื้นที่ที่ไดรับการจําแนกจากสํานักงาน (Classified point) ดังรูป
เมทริกซที่สรางขึ้นสามารถใชคํานวณความแมนยําของการจําแนกประเภทขอมูลได 3 คา
ตัวอยาง ตารางความคลาดเคลื่อน และการคํานวณคาที่เกี่ยวของ
1) ความถูกตองโดยรวม (Overall accuracy) คือ อัตราสวนระหวางจํานวนจุดที่จําแนกได
ถูกตอง (ปรากฏตามแนวทแยงของตารางหลัก) และจํานวนจุดทั้งหมดที่นํามาตรวจสอบ แลวคํานวณออกมา
เปนรอยละ ดวยสูตรตอไปนี้ ผลรวมของจุดตรวจสอบที่เปนจริง / จํานวนจุดตรวจสอบทั้งหมด X 100
2) ความผิดพลาดของจุดที่จําแนกแลวขาดหายไป (Omission Error หรือ Producer’s
Accuracy) คืออัตราสวนระหวางจํานวนจุดที่จําแนกแลวขาดหายไปและจํานวนจุดทั้งหมดของชั้นที่ทดสอบ
3) ความผิดพลาดของจุดที่จําแนกแลวเกินมา (Commission Error หรือ User’s Accuracy)
มักจะเกิดขึ้นเมื่อมีขอมูลอื่นปลอมปนอยู คือ อัตราสวนระหวางจํานวนจุดที่จําแนกแลวเกินมาและจํานวนจุด
ทั้งหมดของชั้นที่ทดสอบ