Page 46 - แนวทางการศึกษาดินตัวแทนหลักสำหรับพัฒนาการเกษตรของประเทศไทย

- 39 -

- ที่ราบดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ํา (delta) เป็นที่ราบที่เกิดบริเวณที่เรียกว่า
ชะวากทะเล (estuary) ซึ่งเป็นบริเวณที่ธารน้ําไหลมาบรรจบกับฝั่งทะเล เมื่อน้ําจืดจากธารน้ําไหลผสมกับน้ํา

ทะเลทําให้เกิดเป็นแหล่งสะสมของตะกอนขนาดต่างๆ มีการตกตะกอนกระจายกันอยู่ตามลักษณะการขึ้นลง
ของน้ํา (ภาพที่ 4-17 ก)
- สันดินริมทะเล (coastal dune) เป็นสันเนินทรายที่ขนานไปกับชายฝั่งทะเล และ

ขวางทิศทางลงสู่ทะเล เกิดจากการที่ลมพัดเอาทรายละเอียดมาทับถมกัน มักพบว่าระหว่างสันเนินเป็นพื้นที่ลุ่ม
มีน้ําแช่ขัง (ภาพที่ 4-17 ข)

ภาพที่ 4-17 ที่ราบดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ํา (ก) และสันดินริมทะเล (ข)

ข. ที่ราบสูง (plateau) เป็นที่ราบเรียบที่เกิดบนพื้นที่สูงที่มีความสูงกว่าระดับพื้นที่โดยรอบ
ตั้งแต่ 300 เมตรขึ้นไป มักพบขอบผาชันหรือตลิ่งชันอย่างน้อยหนึ่งด้าน (ภาพที่ 4-18) สามารถจําแนกได้เป็น

1) ที่ราบสูงเชิงเขา (piedmont plateau) เป็นที่ราบสูงที่อยู่ระหว่างเชิงเขากับที่ราบหรือ
ทะเล มีความสูงมากกว่า 300 เมตร

2) ที่ราบสูงระหว่างเขา (inter-mountain plateau) เป็นที่ราบสูงที่มีเทือกเขาล้อมรอบ
ขนาบอยู่

3) เนินเมซาหรือเนินยอดป้าน (mesa and butte) เป็นภูเขาที่มียอดราบมีขนาดเล็ก
ประมาณ 1–2 ตารางกิโลเมตร มีชั้นหินวางตัวในแนวระนาบด้านใดด้านหนึ่งหรือหลายด้าน เป็นพื้นที่สูงชันเกิด
จากการสึกกร่อนของชั้นหินที่มีความทนทานต่างกัน

4) เควสตา (cuesta) เป็นที่ราบสูงที่เกิดในชั้นหินที่เอียงตัวเล็กน้อย ด้านหนึ่งมีความลาดชัน
และด้านท้ายลาดเป็นมุมเอียงตามความเอียงของชั้นหิน

ค. เขา (hill) เป็นพื้นที่สูงที่มียอดเขา มีความสูงกว่าพื้นที่โดยรอบ 150-600 เมตร (ภาพที่ 4-
19 ก)

ง. ภูเขา (mountain) เป็นพื้นที่ที่มีระดับสูงกว่าพื้นที่โดยรอบตั้งแต่ 600 เมตรขึ้นไป มียอด
เขาและมีสันเขาที่อาจประกอบด้วยหลายยอดเขา (ภาพที่ 4-19 ข)