Page 130 - แผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาคลองบำบัง

3-62

(1) การใช้ประโยชน์ที่ดินประเภทเดียวกันในหน่วยที่ดินต่างกัน

เขตเกษตรน ้ำฝน

ข้ำวนำปี ปลูกในหน่วยที่ดินที่ 6 7 และ 25 พบว่า มีระดับความเหมาะสมทาง

เศรษฐกิจอยู่ในระดับเล็กน้อย (S3) เช่นเดียวกัน แต่ในหน่วยที่ดินที่ 6 และ 7 มีแนวโน้มว่าจะได้รับ

รายได้เหนือต้นทุนผันแปรและอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุนผันแปรสูงกว่าหน่วยที่ดินที่ 25
ยำงพำรำ ปลูกในหน่วยที่ดินที่ 26 32 34 และ 45 พบว่า มีระดับความ

เหมาะสมทางเศรษฐกิจอยู่ในระดับปานกลาง (S2) เช่นเดียวกัน แต่ในหน่วยที่ดินที่ 32 มีแนวโน้มว่าจะ

ได้รับรายได้เหนือต้นทุนผันแปรและอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุนผันแปรสูงกว่าหน่วยที่ดินที่ 26 34 และ 45

ปำล์มน ้ำมัน ปลูกในหน่วยที่ดินที่ 26 32 และ 45 พบว่า ในหน่วยที่ดินที่ 26 มี
ระดับความเหมาะสมทางเศรษฐกิจอยู่ในระดับสูง (S1) และในหน่วยที่ดินที่ 32 และ 45 มีระดับความ

เหมาะสมทางเศรษฐกิจอยู่ในระดับปานกลาง (S2) เช่นเดียวกัน แต่ในหน่วยที่ดินที่ 26 มีแนวโน้มว่าจะ

ได้รับรายได้เหนือต้นทุนผันแปรและอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุนผันแปรสูงกว่าหน่วยที่ดินที่ 32 และ 45

เขตชลประทำน
ข้ำวเจ้ำนำปี (นำด้ำ) พันธุ์อัลฮัม ปลูกในหน่วยที่ดินที่ 6I 18I และ 25I มีระดับ

ความเหมาะสมทางเศรษฐกิจอยู่ในระดับปานกลาง (S2) ทั้ง 3 หน่วยที่ดิน แต่ในหน่วยที่ดินที่ 6I มี

แนวโน้มว่าจะได้รับรายได้เหนือต้นทุนผันแปรและอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุนผันแปรสูงกว่าหน่วยที่ดิน
ที่ 18I และ 25I

(2) การใช้ประโยชน์ที่ดินต่างประเภทกันในหน่วยที่ดินเดียวกัน

เขตเกษตรน ้ำฝน

หน่วยที่ดินที่ 6 เกษตรกรปลูกข้าวนาปีพันธุ์อัลฮัมและพันธุ์เฉี้ยงพัทลุง มีระดับ

ความเหมาะสมทางเศรษฐกิจอยู่ในระดับเล็กน้อย (S3) เช่นเดียวกัน แต่ข้าวนาปีพันธุ์เฉี้ยงพัทลุงจะ
ได้รับรายได้เหนือต้นทุนผันแปรและอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุนผันแปรสูงกว่าการปลูกข้าวนาปีพันธุ์

อัลฮัม

หน่วยที่ดินที่ 26 เกษตรกรปลูกยางพารา และปาล์มน้้ามัน มีระดับความ
เหมาะสมทางเศรษฐกิจอยู่ในระดับปานกลาง (S2) และสูง (S1) ตามล้าดับ ดังนั้นควรแนะน้าให้

เกษตรกรเลือกปลูกปาล์มน้้ามัน เนื่องจากจะได้รับรายได้เหนือต้นทุนผันแปรและอัตราส่วนรายได้ต่อ

ต้นทุนผันแปรสูงกว่าการปลูกยางพารา

กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน