Page 152 - แผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำโกลก

4-13

3. ปรับปรุงคุณภาพของดินใหมีความอุดมสมบูรณและลักษณะทางกายภาพ

ของดินที่เหมาะสมสําหรับการปลูกไมผล โดยการใสปุยวิทยาศาสตรควรเลือกสูตรปุย จํานวนและระยะเวลา

การใสปุยใหเหมาะสมกับชนิดพืชเพื่อเพิ่มปริมาณธาตุอาหารในดิน
4. สงเสริมใหเกษตรกรในพื้นที่ปรับปรุงคุณภาพของโครงสรางดินโดยการคลุมดิน

เพื่อใหดินมีความชื้นและสามารถยอยสลายเพิ่มปริมาณอินทรียวัตถุในดิน

5. สงเสริมใหเกษตรกรรวมกลุมกันเพื่อพัฒนาองคความรูและสรางอํานาจ
การตอรองทางการตลาด ใหเกษตรกรมีความเขมแข็ง

2.3.3 เขตปลูกไมยืนตน (หนวยแผนที่ 234)

มีพื้นที่ 6,298 ไร หรือรอยละ 1.45 ของพื้นที่ลุมน้ําสาขา ลักษณะพื้นที่

คอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด เปนดินทรายจัด และดินตื้น มีขอจํากัดเรื่องการระบายน้ํา ดินมี

ความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติระดับต่ํา สภาพการใชที่ดิน เกษตรกรมีการปลูกไมยืนตน เชน ยางพารา
ปาลมน้ํามัน กาแฟ เปนตนโดยอาศัยน้ําฝนเปนหลัก จากการประเมินคุณภาพที่ดินทางกายภาพ

พบวา ดินมีความเหมาะสมเล็กนอยโดยมีขอจํากัดเรื่องความเปนประโยชนของธาตุอาหารและ

ขาดความชุมชื้นที่เปนประโยชนตอพืช
แนวทางการพัฒนา

1. หนวยงานที่เกี่ยวของเรื่องการจัดการน้ําควรพัฒนาแหลงน้ําขนาดเล็ก

ในพื้นที่รวมถึงปรับปรุงประสิทธิภาพของแหลงน้ําตามธรรมชาติ เชน เหมือง ฝาย ใหสามารถกักเก็บน้ํา
ไดดีขึ้น

2. สงเสริมใหเกษตรกรปลูกไมยืนตน ใหเหมาะสมกับชวงระยะที่ดินมีความชื้น

เหมาะสมตอพืช คือ ระหวางเดือนเมษายนถึงเดือนพฤศจิกายน
3. ควรปรับปรุงคุณภาพของดินใหมีความอุดมสมบูรณโดยใชปุยวิทยาศาสตร

รวมกับปุยอินทรีย ตามความเหมาะสมของคุณภาพดิน

4. สงเสริมทางเลือกในการพัฒนาที่ดินโดยใหความรูเรื่องเกษตรผสมผสาน

ตามหลักแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม โดยการขุดบอเลี้ยงปลา ยกรองปลูกผัก ไมผลไมยืนตน รวมกัน
5. สงเสริมใหเกษตรกรรวมกลุมกันเพื่อพัฒนาองคความรูและสรางอํานาจ

การตอรองทางการตลาด

6. พื้นที่ลาดชันที่ทําการปลูกพืชควรสงเสริมใหมีการจัดระบบอนุรักษดิน

และน้ําในพื้นที่

แผนการใชที่ดินลุมน้ําสาขาแมน้ําโกลก